Asłan Karacew
.jpg) | |||||||||||||||||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 4 września 1993 | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost | 185 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Gra | praworęczny, oburęczny bekhend | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Status profesjonalny | 2011 | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Trener | Boris Sobkin | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Gra pojedyncza | |||||||||||||||||||||||||||||||
| Wygrane turnieje | 3 | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Najwyżej w rankingu | 14 (7 lutego 2022) | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Australian Open | SF (2021) | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Roland Garros | 2R (2021) | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Wimbledon | 1R (2021) | ||||||||||||||||||||||||||||||
| US Open | 3R (2021) | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Gra podwójna | |||||||||||||||||||||||||||||||
| Wygrane turnieje | 1 | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Najwyżej w rankingu | 76 (16 maja 2022) | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Australian Open | 1R (2022) | ||||||||||||||||||||||||||||||
| US Open | 2R (2022) | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||
Asłan Kazbiekowicz Karacew, ros. Аслан Казбекович Карацев (ur. 4 września 1993 we Władykaukazie) – rosyjski tenisista, srebrny medalista igrzysk olimpijskich z Tokio (2020) w grze mieszanej, reprezentant kraju w Pucharze Davisa. Pierwszy tenisista, który osiągnął półfinał w wielkoszlemowym debiucie.
Życie prywatne
Karacew urodził się we Władykaukazie, ale w wieku trzech lat przeprowadził się z rodzicami do Izraela[1], gdzie również trenował[2]. Jego babka ze strony matki była Żydówką[1]. Prawie dziesięć lat później, z powodu braku wsparcia ze strony Izraelskiego Związku Tenisowego[3], powrócił razem z ojcem do Rosji, natomiast jego matka i siostra pozostały w Izraelu[2]. Przedstawiciele tego związku próbowali potem, choć nieskutecznie, namówić Karacewa do gry dla Izraela na arenie międzynarodowej[3].
Kariera tenisowa
Wygrał trzy turnieje o randze ATP Challenger Tour w grze pojedynczej.
Po raz pierwszy do drabinki głównej rozgrywek Wielkiego Szlema zakwalifikował się podczas Australian Open 2021. W trzeciej rundzie zawodów singlowych pokonał rozstawionego z numerem ósmym Diego Schwartzmana, następnie zaś wygrał z Félixem Augerem-Aliassimem. W ćwierćfinale triumfował nad Grigorem Dimitrowem, a jego przeciwnikiem w meczu o finał okazał się lider rankingu Novak Đoković, z którym Rosjanin przegrał w trzech setach. Karacew był drugim w historii kwalifikantem, który osiągnął półfinał Australian Open, oraz pierwszym zawodnikiem, który osiągnął półfinał w swoim wielkoszlemowym debiucie. Był również najniżej sklasyfikowanym półfinalistą Australian Open od czasów Patricka McEnroe’a w 1991 roku, a także najniżej sklasyfikowanym półfinalistą w Wielkim Szlemie od czasów Gorana Ivaniševicia na Wimbledonie 2001[4].
W cyklu ATP Tour zwyciężył w trzech turniejach w grze pojedynczej oraz w jednym turnieju w grze podwójnej. Ponadto przegrał po jednym finale w grze pojedynczej i w grze podwójnej.
W 2021 roku Rosjanin przegrał w finale gry mieszanej podczas French Open, a jego partnerką była Jelena Wiesnina. Razem z Wiesniną zdobyli też srebrny medal na igrzyskach olimpijskich w Tokio w konkurencji gry mieszanej.
W lipcu 2016 zadebiutował w reprezentacji Rosji w Pucharze Davisa. W 2021 roku zwyciężył razem z drużyną w turnieju ATP Cup.
Na Letniej Uniwersjadzie 2015 zdobył srebrny medal w grze pojedynczej oraz brązowe medale w grze mieszanej i w grze drużynowej[5]. Podczas kolejnej uniwersjady zwyciężył w zawodach gry podwójnej oraz ponownie osiągnął trzecie miejsce w grze drużynowej[6].
W rankingu gry pojedynczej Karacew najwyżej był na 14. miejscu (7 lutego 2022), a w klasyfikacji gry podwójnej na 76. pozycji (16 maja 2022).
Finały w turniejach ATP Tour
| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (3–1)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 20 marca 2021 | Dubaj | Twarda |  Lloyd Harris | 6:3, 6:2 |
| Finalista | 1. | 25 kwietnia 2021 | Belgrad | Ceglana |  Matteo Berrettini | 1:6, 6:3, 6:7(0) |
| Zwycięzca | 2. | 24 października 2021 | Moskwa | Twarda (hala) |  Marin Čilić | 6:2, 6:4 |
| Zwycięzca | 3. | 15 stycznia 2022 | Sydney | Twarda |  Andy Murray | 6:3, 6:3 |
Gra podwójna (1–1)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 12 marca 2021 | Doha | Twarda |  Andriej Rublow |  Marcus Daniell Philipp Oswald | 7:5, 6:4 |
| Finalista | 1. | 16 października 2021 | Indian Wells | Twarda | Andriej Rublow |  John Peers Filip Polášek | 3:6, 6:7(5) |
Gra mieszana (0–2)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 10 czerwca 2021 | French Open, Paryż | Ceglana | Jelena Wiesnina |  Desirae Krawczyk Joe Salisbury | 6:2, 4:6, 5–10 |
| Finalista | 2. | 1 sierpnia 2021 | Tokio | Twarda |  Jelena Wiesnina | Anastasija Pawluczenkowa Andriej Rublow | 3:6, 7:6(5), 11–13 |
Przypisy
- ↑ a b Adam Zagoria, World No. 1 Novak Djokovic Set To Face Russian Cinderella Story Aslan Karatsev In Australian Open Semis, Forbes, 16 lutego 2021 [dostęp 2021-02-16] (ang.).
- ↑ a b AJN Staff, Russian-Israeli in Australian Open semis, The Australian Jewish News, 16 lutego 2021 [dostęp 2021-02-16] (ang.).
- ↑ a b Emily Burack, Russian-Israeli tennis player Aslan Karatsev makes history at the Australian Open, Jewish Telegraphic Agency, 16 lutego 2021 [dostęp 2021-02-16] (ang.).
- ↑ James Matthey, World stunned as unknown tennis star does the unthinkable, news.com.au, 16 lutego 2021 [dostęp 2021-02-16] (ang.).
- ↑ Medallists by event, Universiade Gwangju 2015, 12 lipca 2015 [dostęp 2021-02-16] [zarchiwizowane z adresu 2015-09-20] (ang.).
- ↑ Result book – Tennis, Universiade Taipei 2017, 29 sierpnia 2017, s. 17 [dostęp 2021-02-16] [zarchiwizowane z adresu 2019-11-16] (ang.).
Bibliografia
- Profil na stronie ATP, Association of Tennis Professionals [dostęp 2021-02-17] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2021-02-17] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa, Davis Cup [dostęp 2021-02-17] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Olympic Movement flag
Proportions 2:3, created 1913, adopted 1914, first used 1920.
- Colors as per http://fairspielen.de/wp-content/uploads/2015/09/Annexe-3-Olympism_and_the_Olympic_Symbol_-_Principles_and_Usages_Guide-1.pdf
- blue: PMS 3005C
- yellow: PMS 137C
- black: PMS 426C
- green: PMS 355C
- red: PMS 192C
- Dimensions of the rings taken from http://fairspielen.de/wp-content/uploads/2015/09/Annexe-3-Olympism_and_the_Olympic_Symbol_-_Principles_and_Usages_Guide-1.pdf
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.