Ascanio Sobrero

Ten artykuł od 2012-10 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Ascanio Sobrero
Data i miejsce urodzenia	1812 Casale Monferrato
Data i miejsce śmierci	1888 Turyn
Zawód, zajęcie	chemik

Nitrogliceryna

Ascanio Sobrero (ur. 1812, zm. 1888) – włoski chemik, odkrywca nitrogliceryny w 1847 roku.

Życiorys

Pracował wówczas pod kierunkiem Théophile’a-Jules Pelouze'a na Uniwersytecie w Turynie nad opracowaniem metod otrzymywania nitrocelulozy.

Początkowo nazwał swoje odkrycie „pirogliceryną” i energicznie ostrzegał przed jej użyciem w swoich prywatnych listach i artykułach, zaznaczając, iż jest ona niezwykle niebezpieczna i niemożliwa do bezpiecznego utrzymania.

Innym studentem Pelouze'a był młody Alfred Nobel, który wykorzystał swoją wiedzę w zlikwidowanej zbrojowni rodziny Noblów, gdzie rozpoczął eksperymenty z materiałami około 1860 roku. Udowodniło to jak trudno jest obchodzić się z nią bezpiecznie. W latach 60. XIX wieku Nobel otrzymał kilka patentów na całym świecie za swoje mikstury, urządzenia i metodykę pracy z energią wybuchu nitrogliceryny, co w końcu doprowadziło do wynalezienia dynamitu.

Chociaż Nobel zawsze wspominał dobrze Sobrero^{[potrzebny przypis]} jako człowieka, który wynalazł nitroglicerynę, to jednak ten ostatni budził konsternację nie tylko z powodu niebezpiecznego wykorzystania materiałów wybuchowych, które odkrył, jak również i przez sławę i fortunę Nobla, który zdominował odkrycie.