Asian Five Nations 2011 (dywizje)
Asian Five Nations 2011 (z powodów sponsorskich HSBC Asian 5 Nations 2011) – czwarta edycja corocznego turnieju organizowanego pod auspicjami ARFU dla azjatyckich męskich reprezentacji rugby union. Turnieje w ramach niższych od Top 5 dywizji odbywały się od 4 maja do 30 lipca 2010 roku. Zwycięzcy pierwszych trzech dywizji uzyskali awans do wyższych klas rozgrywek, najsłabsze zespoły natomiast zostały relegowane do niższych.
System rozgrywek
Zawody w pierwszych czterech dywizjach odbyły się w formie turniejów play-off – zwycięzcy półfinałów walczyli o triumf w zawodach i jednocześnie awans do wyższej dywizji, przegrani zaś z tych meczów o utrzymanie się w tej klasie rozgrywek[1]. Podobnie miała wyglądać rywalizacja w Dywizji 5, ostatecznie jednak odbyła się w formie dwumeczu, zaś pozostałe dwa zespoły zostały objęte innymi aktywnościami ARFU[2].
Dywizja 1
| |||
Szczegóły turnieju | |||
Gospodarz | |||
---|---|---|---|
Termin | |||
Liczba drużyn | 4 | ||
Stadiony | 1 (w 1 mieście) | ||
![]() | |||
![]() | |||
Statystyki turnieju | |||
Liczba meczów | 4 | ||
Najlepszy zawodnik | |||
Strona internetowa |
W rozegranym na Ansan Wa Stadium w koreańskim mieście Ansan turnieju wzięły udział cztery zespoły rywalizujące systemem pucharowym w dwóch meczowych dniach pomiędzy 1 a 4 czerwca[1][3] – spadkowicz z Asian Five Nations 2010 Korea Południowa, Singapur, Malezja oraz awansująca z Dywizji 2 drużyna Filipin[4].
Triumfowała reprezentacja Korei Południowej powracając tym samym do elity, relegowana została natomiast drużyna Malezji[5]. Najwięcej punktów (26) zdobył reprezentant Singapuru, Mohammad Suhaimi Amran, dwóch zawodników zdobyło zaś po cztery przyłożenia[6].
Półfinały | Finał | |||||
1 czerwca 2011 | ||||||
![]() | 52 | |||||
![]() | 17 | |||||
4 czerwca 2011 | ||||||
![]() | 19 | |||||
![]() | 58 | |||||
Mecz o 3. miejsce | ||||||
1 czerwca 2011 | 4 czerwca 2011 | |||||
![]() | 34 | ![]() | 20 | |||
![]() | 20 | ![]() | 86 |
1 czerwca 2011 13:00 | Singapur ![]() | 52-17 | ![]() | Ansan Wa Stadium, Ansan |
(12-12) Relacja |
1 czerwca 2011 15:00 | Korea Południowa ![]() | 34-20 | ![]() | Ansan Wa Stadium, Ansan |
(22-8) Relacja |
4 czerwca 2011 15:00 | Singapur ![]() | 19-58 | ![]() | Ansan Wa Stadium, Ansan |
(9-26) Relacja |
4 czerwca 2011 13:00 | Malezja ![]() | 20-86 | ![]() | Ansan Wa Stadium, Ansan |
Relacja |
Dywizja 2
| |||
Szczegóły turnieju | |||
Gospodarz | |||
---|---|---|---|
Termin | |||
Liczba drużyn | 4 | ||
Stadiony | 1 (w 1 mieście) | ||
![]() | |||
![]() | |||
Statystyki turnieju | |||
Liczba meczów | 4 | ||
Najlepszy zawodnik | |||
Najwięcej przyłożeń | |||
Strona internetowa |
W rozegranym na stadionie Suphachalasai w Bangkoku turnieju wzięły udział cztery zespoły rywalizujące systemem pucharowym w dwóch meczowych dniach pomiędzy 4 a 7 maja[1][7] – spadkowicz z Dywizji 1 Chińskie Tajpej, Indie, Tajlandia oraz awansujący z Dywizji 3 Iran[8].
Triumf odniosła reprezentacja Chińskiego Tajpej powracając tym samym do Dywizji 1, relegowana została natomiast drużyna Indii[9][10]. Najwięcej punktów (26) zdobył reprezentant Iranu, Amin Hosseinzadeh, w klasyfikacji przyłożeń z trzema zwyciężył zaś Tajlandczyk, Somjate Anusaen[11].
Wejściówka na krytą trybunę kosztowała 200 bahtów, na odkrytą zaś połowę tej kwoty, a dochód został przeznaczony na pomoc ofiarom marcowego trzęsienia ziemi w Japonii[12].
Półfinały | Finał | |||||
4 maja 2011 | ||||||
![]() | 34 | |||||
![]() | 31 | |||||
7 maja 2011 | ||||||
![]() | 22 | |||||
![]() | 10 | |||||
Mecz o 3. miejsce | ||||||
4 maja 2011 | 7 maja 2011 | |||||
![]() | 24 | ![]() | 30 | |||
![]() | 37 | ![]() | 19 |
4 maja 2011 15:30 | Chińskie Tajpej ![]() | 34-31 | ![]() | Stadion Suphachalasai, Bangkok |
(15-12) Relacja |
4 maja 2011 17:30 | Indie ![]() | 24-37 | ![]() | Stadion Suphachalasai, Bangkok |
(7-15) Relacja |
7 maja 2011 16:00 | Chińskie Tajpej ![]() | 22-10 | ![]() | Stadion Suphachalasai, Bangkok |
(10-3) Relacja |
7 maja 2011 14:00 | Iran ![]() | 30-19 | ![]() | Stadion Suphachalasai, Bangkok |
Relacja |
Dywizja 3
| |||
Szczegóły turnieju | |||
Gospodarz | |||
---|---|---|---|
Termin | |||
Liczba drużyn | 4 | ||
Stadiony | 1 (w 1 mieście) | ||
![]() | |||
Statystyki turnieju | |||
Liczba meczów | 4 | ||
Najlepszy zawodnik | |||
Najwięcej przyłożeń | |||
Strona internetowa |
W rozegranym na Pelita Harapan University Stadium w Dżakarcie turnieju wzięły udział cztery zespoły rywalizujące systemem pucharowym w dwóch meczowych dniach pomiędzy 22 a 25 czerwca[1][7] – spadkowicz z Dywizji 2 Chiny, Pakistan, Guam oraz Indonezja[13].
Triumfowała w nim reprezentacja Chin powracając tym samym do Dywizji 2[14]. Najwięcej punktów (35) i przyłożeń (6) zdobył reprezentant Chin, Zhang Zhiqiang[15].
Półfinały | Finał | |||||
22 czerwca 2011 | ||||||
![]() | 10 | |||||
![]() | 37 | |||||
25 czerwca 2011 | ||||||
![]() | 18 | |||||
![]() | 28 | |||||
Mecz o 3. miejsce | ||||||
22 czerwca 2011 | 25 czerwca 2011 | |||||
![]() | 32 | ![]() | 19 | |||
![]() | 23 | ![]() | 20 |
22 czerwca 2011 13:00 | Pakistan ![]() | 10-37 | ![]() | Pelita Harapan University Stadium, Dżakarta |
(3-13) Relacja |
22 czerwca 2011 16:00 | Chiny ![]() | 32-23 | ![]() | Pelita Harapan University Stadium, Dżakarta |
(20-13) Relacja |
25 czerwca 2011 16:00 | Guam ![]() | 18-28 | ![]() | Pelita Harapan University Stadium, Dżakarta |
(18-5) Relacja |
25 czerwca 2011 13:00 | Pakistan ![]() | 19-20 | ![]() | Pelita Harapan University Stadium, Dżakarta |
(7-0) Relacja |
Dywizja 4
| |||
Szczegóły turnieju | |||
Gospodarz | |||
---|---|---|---|
Termin | |||
Liczba drużyn | 4 | ||
Stadiony | 1 (w 1 mieście) | ||
![]() | |||
![]() | |||
![]() | |||
Statystyki turnieju | |||
Liczba meczów | 4 | ||
Najlepszy zawodnik | |||
Strona internetowa |
W rozegranym na The Sevens w Dubaju turnieju wzięły udział cztery zespoły rywalizujące systemem pucharowym w dwóch meczowych dniach pomiędzy 10 a 13 maja[1][16] – zwycięzca poprzedniej edycji Jordania, Uzbekistan oraz debiutanci Liban oraz Katar[17].
Triumfowała w nim reprezentacja Kataru, która z uwagi na rozpoczynające się kwalifikacje do Pucharu Świata w 2015 nie została promowana do wyższej dywizji[18]. Najwięcej punktów (33) zdobył reprezentant Libanu, Karim Jammal, dwóch zawodników zdobyło zaś po trzy przyłożenia[19].
Półfinały | Finał | |||||
11 maja 2011 | ||||||
![]() | 15 | |||||
![]() | 34 | |||||
13 maja 2011 | ||||||
![]() | 14 | |||||
![]() | 29 | |||||
Mecz o 3. miejsce | ||||||
11 maja 2011 | 13 maja 2011 | |||||
![]() | 8 | ![]() | 14 | |||
![]() | 26 | ![]() | 17 |
11 maja 2011 17:00 | Uzbekistan ![]() | 15-34 | ![]() | The Sevens, Dubaj |
(5-13) Relacja |
11 maja 2011 19:00 | Jordania ![]() | 8-26 | ![]() | The Sevens, Dubaj |
(0-11) Relacja |
13 maja 2011 18:00 | Liban ![]() | 14-29 | ![]() | The Sevens, Dubaj |
Relacja |
13 maja 2011 18:00 | Uzbekistan ![]() | 14-17 | ![]() | The Sevens 2, Dubaj |
Relacja |
Dywizja 5
| ||
Szczegóły turnieju | ||
Gospodarze | ||
---|---|---|
Termin | ||
Liczba drużyn | 2 | |
Stadiony | 2 (w 2 miastach) | |
![]() | ||
![]() | ||
Statystyki turnieju | ||
Liczba meczów | 2 | |
Najlepszy zawodnik | ||
Najwięcej przyłożeń | ||
Strona internetowa |
Nowo utworzona Dywizja V miała rozegrać turniej w Brunei z udziałem czterech zespołów[1][16], ostatecznie jednak zawody zostały rozegrane w formie dwumeczu pomiędzy Laosem i Kambodżą. Obydwa spotkania wygrała reprezentacja Laosu[2][20][21], a najskuteczniejszymi zawodnikami okazali się jej przedstawiciele – Chris Mastoglio (17 punktów) i Chaleunesouk Anousith (3 przyłożenia)[22].
16 lipca 2011 | Kambodża ![]() | 19-21 | ![]() | Phnom Penh |
(5-13) Relacja |
30 lipca 2011 | Laos ![]() | 11-7 | ![]() | Wientian |
(8-0) Relacja |
Przypisy
- ↑ a b c d e f HSBC Asian Five Nations 2011 Schedule. arfu.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-01-26]. (ang.).
- ↑ a b Lao eke out crucial away win in Division V Home & Away Series. asian5nations.com. [dostęp 2014-01-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-06)]. (ang.).
- ↑ HSBC Asian Five Nations 2011 Schedule – Division I Schedule. asian5nations.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-01-26]. (ang.).
- ↑ Division I – Teams. asian5nations.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-01-26]. (ang.).
- ↑ Korea reclaim Top 5 spot. asian5nations.com. [dostęp 2014-01-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-19)]. (ang.).
- ↑ Division I – Top Scorers and Try Scorers. asian5nations.com. [dostęp 2014-01-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-07)]. (ang.).
- ↑ a b HSBC Asian Five Nations 2011 Schedule – Division II & III Schedule. asian5nations.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-01-26]. (ang.).
- ↑ Division II – Teams. asian5nations.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-01-26]. (ang.).
- ↑ Chinese Taipei outlast Thailand in Div II Final; Iran sends India to Division III. asian5nations.com. [dostęp 2014-01-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-06)]. (ang.).
- ↑ Division II – Match Stats. asian5nations.com. [dostęp 2014-01-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-09)]. (ang.).
- ↑ Division II – Top Scorers and Try Scorers. asian5nations.com. [dostęp 2014-01-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-20)]. (ang.).
- ↑ Hosts Thailand meet Chinese Taipei in HSBC Asian 5 Nations Division II final; India face Iran in relegation battle. asian5nations.com. [dostęp 2014-01-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-03)]. (ang.).
- ↑ Division III – Teams. asian5nations.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-01-26]. (ang.).
- ↑ China beat Guam to win promotion to HSBC Asian 5 Nations Division II 2012. asian5nations.com. [dostęp 2014-01-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-23)]. (ang.).
- ↑ Division III – Top Scorers and Try Scorers. asian5nations.com. [dostęp 2014-01-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-09)]. (ang.).
- ↑ a b HSBC Asian Five Nations 2011 Schedule – Division IV & V Schedule. asian5nations.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-01-26]. (ang.).
- ↑ Division IV – Teams. asian5nations.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-01-26]. (ang.).
- ↑ Qatar win HSBC Asian 5 Nations Division IV on debut. asian5nations.com. [dostęp 2014-01-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-03)]. (ang.).
- ↑ Division IV – Top Scorers and Try Scorers. asian5nations.com. [dostęp 2014-01-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-29)]. (ang.).
- ↑ Lao win Division V and retain Mekong Cup for another year. asian5nations.com. [dostęp 2014-01-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-06)]. (ang.).
- ↑ Division V – Match Stats. asian5nations.com. [dostęp 2014-01-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-09)]. (ang.).
- ↑ Division V – Top Scorers and Try Scorers. asian5nations.com. [dostęp 2014-01-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-09)]. (ang.).
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Autor: https://phabricator.wikimedia.org/diffusion/GOJU/browse/master/AUTHORS.txt, Licencja: MIT
An icon from the OOjs UI MediaWiki lib.
Autor: https://phabricator.wikimedia.org/diffusion/GOJU/browse/master/AUTHORS.txt, Licencja: MIT
An icon from the OOjs UI MediaWiki lib.
Icon representing an increase, consisting of a green-colored, up-pointing triangle.
Icon representing a decrease, consisting of a red-colored, down-pointing triangle.
The national flag of Kingdom of Thailand since September 2017; there are total of 3 colours:
- Red represents the blood spilt to protect Thailand’s independence and often more simply described as representing the nation.
- White represents the religion of Buddhism, the predominant religion of the nation
- Blue represents the monarchy of the nation, which is recognised as the centre of Thai hearts.
Chinese Taipei Olympic Flag. According to the official website of Chinese Taipei Olympic Committee, Blue Sky(circle) & White Sun(triangles) above the Olympic rings is neither the National Emblem of the Republic of China, nor the Party Emblem of Kuomintang (KMT), but a design in between, where the triangles do not extend to the edge of the blue circle, as registered at International Olympic Committee in 1981 and digitally rendered in 2013. Besides, the blue outline of the five-petaled plum blossom is broader than the red one. Moreover, the CMYK code of the blue one and the Blue Sky & White Sun is "C100-M100-Y0-K0", and different from the Olympic rings (C100-M25-Y0-K0). Note that it's the only version recognized by IOC.
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
bendera Indonesia
The flag of Guam, courtesy an e-mail from the author of xrmap. Modifications by Denelson83.
Flag of Laos