Aster gawędka
| |||
Systematyka[1][2] | |||
Domena | eukarionty | ||
Królestwo | rośliny | ||
Podkrólestwo | rośliny zielone | ||
Nadgromada | rośliny telomowe | ||
Gromada | rośliny naczyniowe | ||
Podgromada | rośliny nasienne | ||
Nadklasa | okrytonasienne | ||
Klasa | Magnoliopsida | ||
Nadrząd | astropodobne | ||
Rząd | astrowce | ||
Rodzina | astrowate | ||
Podrodzina | Asteroideae | ||
Rodzaj | aster | ||
Gatunek | aster gawędka | ||
Nazwa systematyczna | |||
Aster amellus L. Sp. pl. 2:873. 1753 | |||
Synonimy | |||
---|---|---|---|
|
Aster gawędka (Aster amellus) – gatunek rośliny należący do rodziny astrowatych.
Rozmieszczenie geograficzne
Występuje w stanie dzikim w środkowej, południowej i wschodniej Europie oraz na części obszaru Azji (Kaukaz, Turcja, Czelabińsk, Kazachstan)[3]. W Polsce przebiega północna granica zasięgu tego gatunku. Występuje na Roztoczu, Wyżynie Lubelskiej i Wyżynie Małopolskiej, w dorzeczu Wisły oraz na Pomorzu Wschodnim. Izolowane stanowisko astra gawędki znajduje się w Bączalu Górnym na jednej z tamtejszych zarastających polan. Poza tymi obszarami występuje tylko na pojedynczych stanowiskach.
Morfologia
- Łodyga
- Wysokość do 60 cm, sztywna, wzniesiona i szorstko owłosiona, zwykle nie rozgałęziona. Pod ziemią rozgałęzione kłącze.
- Liście
- Liście dolne łopatkowe, górne lancetowate. Wszystkie liście 3-nerwowe, i szorstko owłosione.
- Kwiaty
- Koszyczki o średnicy 3,5-5 cm, zebrane w baldachogroniaste kwiatostany. Okrywa koszyczka złożona z kilku szeregów listków. Brzeżne kwiaty języczkowate żeńskie, zwykle fioletowe, rzadziej białe. Mają długi języczek i krótką, białawą rurkę. Wewnętrzne kwiaty rurkowate, obupłciowe żółte.
- Owoc
- Niełupki o długości 3-4 mm z puchem kielichowym.
Biologia i ekologia
- Rozwój: bylina. Kwitnie od lipca do września, jest owadopylny, kwiaty przedprątne, zapylane są przez muchówki i błonkówki[4]. Nasiona rozsiewa wiatr.
- Siedlisko: miejsca nasłonecznione, suche, gleby żyzne, bogate w wapń. Rośnie na słonecznych wzgórzach, skałach, w widnych zaroślach. Gatunek kserotermiczny.
- W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla związku (All.) Cirsio-Brachypodion pinnati, Ass. Inuletum ensifoliae[5].
- Liczba chromosomów 2n= 18 (36,54)[6].
Zagrożenia i ochrona
Roślina objęta w Polsce od 2004 ścisłą ochroną gatunkową. Umieszczona na polskiej czerwonej liście w kategorii NT (bliski zagrożenia)[7]. W ostatnich latach wyraźnie spada liczba naturalnych stanowisk. Zagrożeniem dla gatunku jest zarastanie muraw kserotermicznych, w których występuje przez krzewy i drzewa, a także ich gospodarcze wykorzystywanie[8].
Zastosowanie i uprawa
- Zastosowanie
- Roślina ozdobna uprawiana na kwiaty cięte i na rabatach. W ogrodnictwie uzyskano wiele różnobarwnych kultywarów, m.in.: 'King George' o ciemnofioletowych kwiatach, 'Violet Quen' o jasnofioletowych kwiatach, czy 'Sonia' o jaskraworóżowych kwiatach[9].
- Sposób uprawy
- Przez podział w okresie wiosny (kwiecień, maj) lub ewentualnie przez sadzonki pobierane w maju. Co 4 – 5 lat wymaga rozsadzania, gdyż bryła korzeniowa nadmiernie zagęszcza się. Roślina w Polsce w pełni mrozoodporna (strefy mrozoodporności 3-9)[9].
Przypisy
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS ONE”, 10 (4), 2015, e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-04-15] (ang.).
- ↑ a b Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-06-15].
- ↑ Olga Seidl, Józef Rostafiński: Przewodnik do oznaczania roślin. Warszawa: PWRiL, 1973.
- ↑ Matuszkiewicz Władysław. Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
- ↑ Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
- ↑ Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.
- ↑ Halina Pięknoś-Mirkowa, Zbigniew Mirek: Rośliny chronione. Warszawa: Multico Oficyna Wyd., 2006. ISBN 978-83-7073-444-2.
- ↑ a b Geoffrey Burnie i inni, Botanica : ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134 .
Media użyte na tej stronie
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Aster amellus (pl. aster gawędka)
Kwiat Astra gawędki