Asteriks u Helwetów
| Tom 16. serii Asterix | |||
 | |||
| Scenariusz | Rene Goscinny | ||
|---|---|---|---|
| Rysunki | Albert Uderzo | ||
| Kraj wydania | Francja | ||
| Język | francuski | ||
| Data pierwszego wydania | 1970 | ||
| Data pierwszego wydania polskiego | 1994 | ||
| Pierwszy wydawca polski | Egmont Polska | ||
| Tłumaczenie | Jolanta Sztuczyńska | ||
| |||
Asteriks u Helwetów (fr. Astérix chez les Helvètes) – szesnasty tom o przygodach Gala Asteriksa. Jego autorami są Rene Goscinny (scenariusz) i Albert Uderzo (rysunki).
Komiks ukazywał się początkowo w odcinkach, na łamach francuskiego czasopisma Pilote (numery 557-578), w 1970 r. W tym samym roku ukazał się w formie albumu[1].
Pierwsze polskie wydanie (w tłumaczeniu Jolanty Sztuczyńskiej) pochodzi z 1994 r.[2]
Fabuła
W Condante zjawia się kwestor Klaudiusz Bolisinus, by sprawdzić rachunki miejscowego namiestnika, Grukchusa Mawirusa. Mawirus, od rządzenia prowincją bardziej zainteresowany napełnianiem własnego skarbca i urządzaniem orgii, decyduje się otruć kwestora. Urzędnik wzywa na pomoc druida Panoramiksa; kapłan stwierdza, że kwestorowi pomóc może jedynie napój, którego składnikiem jest srebrna gwiazdka[3].
Asteriks i Obeliks wyruszają w drogę do Helwecji, by odnaleźć roślinę. W tym samym czasie Panoramiks wraca do wioski z Bolisinusem w charakterze zakładnika. Mawirus, któremu nie w smak uleczenie kwestora, wysyła posłańca z pismem do namiestnika Genavy, by ten sabotował działania Galów[4].
Uwagi
Pomysł, by akcję komiksu umieścić w Helwecji, podsunął autorom Georges Pompidou, ówczesny premier Francji[1]. Odręczna notatka Pompidou na ten temat była częścią wystawy o historii Asteriksa, zorganizowanej na terenie Biblioteki Narodowej Francji w 2013 r.[5]
Przypisy
- ↑ a b Tapidesourix, Asterix in Switzerland, Astérix - Le site officiel, 10 kwietnia 2018 [dostęp 2022-09-26] (ang.).
- ↑ Asteriks u Helwetów | René Goscinny, Albert Uderzo, Lubimyczytać.pl [dostęp 2022-09-26] (pol.).
- ↑ R. Goscinny, A. Uderzo, Asteriks u Helwetów, Warszawa 1994, s. 7-16.
- ↑ R. Goscinny, A. Uderzo, Asteriks u Helwetów, Warszawa 1994, s. 17.
- ↑ La consécration d’Astérix à la BNF, „La Croix”, 14 października 2013, ISSN 0242-6056 [dostęp 2022-09-26] (fr.).