Asyryjski Kościół Wschodu w Indiach

Chaldejski Asyryjski Kościół Wschodni w Indiach

കൽദായ സുറിയാനി സഭ

Klasyfikacja systematyczna wyznania
Chrześcijaństwo  └ Kościoły wschodnie    └ Kościoły przedefeskie
Ustrój kościelny	episkopalna
Obrządek	ryt chaldejski
Zwierzchnik • tytuł zwierzchnika	arcybiskup Mar Aprem Mooken metropolita Malabaru i całych Indii
Zasięg geograficzny	Kerala
Członkostwo	Asyryjski Kościół Wschodu
Historia Utworzono • wydzielono z 1814 Syromalabarski Kościół katolicki
Strona internetowa

Mar Aprem Mooken, obecny zwierzchnik Kościoła

Asyryjski Kościół Wschodu w Indiach – lokalny metropolitalny Kościół arcybiskupi w Indiach, podlegający patriarsze asyryjskiemu i będący częścią Asyryjskiego Kościoła Wschodu.

Nazwa

Asyryjski Kościół Wschodu w Indiach jest bardziej znany pod nazwą Chaldejski Asyryjski Kościół Wschodu, choć na Bliskim i Środkowym Wschodzie przymiotnik "chaldejski" tradycyjnie odnosi się do asyryjskiego Kościoła unickiego.

Struktura

Głową Asyryjskiego Kościoła Wschodu jest katolikos patriarcha asyryjski Gewargis III. Kościołem w Indiach w jego imieniu kieruje metropolita Mar Aprem rezydujący w Kerali, zaś delegatem patriarchy jest Mar Timotheus. Wikariuszami metropolity są biskupi Mar Yohannan Yoseph i Mar Awgin Kuriakose. Metropolicie podlega około 30 tysięcy wiernych, kilkudziesięciu księży i diakonów stałych. Językami liturgicznymi są: asyryjski i malajalam. Główną świątynią Kościoła jest katedra Mart Mariam w Thrissur.

Historia

Podobnie jak i inne Kościoły funkcjonujące w Indiach, także i ten korzeniami sięga czasów św. Tomasza Apostoła. Obecny kształt zawdzięcza zjednoczeniu z Kościołem chaldejskim, założonym przez Mar Toma, Mar Barthelomeu, Mar Addaia i Mar Mariego, będących apostołami i uczniami Jezusa z grupy siedemdziesięciu. Kościół prowadził w przeszłości energiczną akcję misyjną i posiadał liczne diecezje od Mezopotamii na zachodzie, po Chiny, a nawet Japonię na wschodzie. Hierarchowie owego Kościoła w IV wieku przyjęli naukę nestoriańską i odłączyli się od Kościoła powszechnego.

Kościół zjednoczył się z Kościołem Asyryjskim w XIX wieku, po oddzieleniu od Kościoła syromalabarskiego w wyniku tzw. schizmy Eliasza Mellusa.

Bibliografia

• Andrzej Sarwa, Nie wszyscy pomrzemy. Zaświaty w wierzeniach Kościołów orientalnych, Sandomierz 2006
• Andrzej Sarwa, Chrześcijańska Księga Umarłych, t.1 Kościoły Wschodu, Sandomierz 2005

Linki zewnętrzne

• Klub Miłośników Kultury Asyryjskiej – Asyryjski Kościół Wschodu
• Lista parafii na stronie Kościoła. churchoftheeastindia.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-20)].