Atak na Stołpce

Atak na Stołpce
sowiecka dywersja zbrojna na Kresach Wschodnich
Ilustracja
Skutki ataku na Stołpce
Czas

3/4 sierpnia 1924

Miejsce

Stołpce

Terytorium

II Rzeczpospolita

Strony konfliktu
 II Rzeczpospolita ZSRR
Dowódcy
n/nStanisław Waupszasow
Siły
n/n50–150
Straty
8 lub 9 zabitych,
3 rannych
kilku aresztowanych
brak współrzędnych

Atak na Stołpce (ros. Нападение на Столбцы) – sowiecki dywersyjny napad zbrojny dokonany w nocy z 3 na 4 sierpnia 1924 roku na polskie kresowe miasteczko Stołpce (obecnie na Białorusi) koło Mińska. Dywersanci rozbili powiatową komendę policji i więzienie, zniszczyli siedzibę starostwa i stację kolejową oraz zabili (w zależności o źródeł) siedmiu[1] lub ośmiu policjantów[2] oraz urzędnika starostwa.

Historia

Powiatowe miasteczko Stołpce było położone ok. 15 km od ówczesnej granicy polsko-radzieckiej, w ówczesnym województwie nowogródzkim. Zamieszkane było przez prawie 3000 osób[3].

Atak stanowił apogeum sowieckiej dywersji zbrojnej we wschodniej części II Rzeczypospolitej, prowadzonej od zakończenia wojny polsko-bolszewickiej. Do napadu doszło w nocy z 3 na 4 sierpnia 1924 roku. Dokonał go oddział terrorystyczny pod dowództwem Stanisława Waupszasowa, oficera wojska bolszewickiego i kadrowego czekisty litewskiego pochodzenia[3]. Dywersantów było ponad 50 (według innych źródeł ok. 150)[3]; do Polski przedostali się nielegalnie przez granicę polsko-radziecką. Następnie połączyli się z mniejszymi grupami. Byli podzieleni na cztery plutony wyposażone w karabiny ręczne i granaty. Każdy pluton dysponował również trzema karabinami maszynowymi[3]. Przed atakiem z miasteczka wywabiono większość policjantów[1].

W wyniku ataku została zniszczona komenda Policji Państwowej, podpalony dworzec kolejowy i budynek starostwa oraz zdewastowane i ograbione wszystkie sklepy i magazyny handlowe. Głównym celem było jednak wtargnięcie do więzienia i oswobodzenie ok. 150 więźniów, a przede wszystkim przywódców Komunistycznej Partii Zachodniej Białorusi, Josifa K. Loginowicza i Stanisława Mertensa[3]. Straty polskiej strony wyniosły 7 policjantów zabitych i 3 rannych[1]. Podczas strzelaniny zginął też urzędnik starostwa[1]. Za wycofującymi się w kierunku granicy dywersantami został wysłany pościg w postaci pododdziału ułanów, ale zostali oni powstrzymani ogniem karabinów maszynowych. Oddział rozproszyła Straż Graniczna, biorąc do niewoli 2 bojówkarzy[3]. Podczas obławy schwytano jeszcze kilku innych dywersantów. Zeznali oni, że przeszli szkolenie dywersyjne w Mińsku prowadzone przez oficerów bolszewickich. Skutkiem napadu na Stołpce była decyzja władz polskich o utworzeniu Korpusu Ochrony Pogranicza[4].

Przypisy

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1919–1928).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej w okresie 1919-13 grudnia 1927 ustanowiona ustawą z dnia 1 sierpnia 1919 r. o godłach i barwach Rzeczypospolitej Polskiej, Dz. U. z 1919 r. Nr 69, poz. 416. Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "crimson" (#D91E3D, karmazyn). Proporcje 5:8.
Flag of Poland (1919–1927).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej w okresie 1919-13 grudnia 1927 ustanowiona ustawą z dnia 1 sierpnia 1919 r. o godłach i barwach Rzeczypospolitej Polskiej, Dz. U. z 1919 r. Nr 69, poz. 416. Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "crimson" (#D91E3D, karmazyn). Proporcje 5:8.
Flag of the USSR (1936-1955).svg
this is the flag of the Soviet Union in 1936. It was later replaced by File:Flag of the Soviet Union (1955-1980).svg.
Артыкул пра напад на Стоўбцы ў польскай газеце.jpg
Artykuł o sowieckim dywersyjnym napadzie zbrojnym na polskie miasteczko Stołpce koło Mińska z 3 na 4 sierpnia 1924 r., wydrukowany w polskim tygodniku „Światowid”.