Atawizm

Atawizm (łac. atavus – przodek) – regresja ewolucyjna, pojawienie się u danego organizmu nietypowych dla niego cech bądź zachowań, charakterystycznych dla jego odległych przodków.

Atawizmem nazywa się również cechy anatomiczne oraz instynkty, które w formie szczątkowej bądź nawet pełnej okazują się organizmom nieprzydatne, lecz były potrzebne ich przodkom. Szczególnie widoczne jest to u człowieka, jako że drastyczna zmiana warunków ludzkiego życia zaszła niezmiernie szybko (w ewolucyjnej skali czasu), natomiast ludzka natura kształtowała się przez setki tysięcy lat w warunkach zupełnie innych, wymagających konkretnych cech, co zdążyło utrwalić je w człowieku genetycznie.

W XIX wieku Cesare Lombroso sformułował hipotezę o związku atawizmów z "niższą rasą" i cechami przestępców. Np. silnie rozwinięte łuki brwiowe, duża żuchwa, długie ręce, nadmierne owłosienie ciała miały być wyznacznikami genetycznej/rasowej niższości. Współcześnie jest to hipoteza odrzucona przez naukę.

Przykłady

U człowieka:

  • dodatkowe brodawki sutkowe,
  • szczątkowy ogon[1],
  • wybitnie silnie rozwinięte owłosienie na całym ciele lub na twarzy i plecach (hipertrichoza),
  • owłosienie w rozwoju zarodkowym,
  • odruch czepny u noworodków,
  • nadmiernie rozwinięte kły,
  • wykształcenie pazurów zamiast paznokci.

U innych zwierząt:

U roślin:

  • liście zamiast cierni u kaktusów,
  • występowanie wici u plemników roślin z klasy sagowców i rodzaju miłorząb (Ginkgo)

Przypisy

  1. Bergman i inni: Persistence of the Tail (ang.). W: Anatomy Atlases [on-line]. [dostęp 2011-04-15].

Bibliografia

Powiązane

Media użyte na tej stronie

Darwin's finches.jpeg

Darwin's finches or Galapagos finches. Darwin, 1845. Journal of researches into the natural history and geology of the countries visited during the voyage of H.M.S. Beagle round the world, under the Command of Capt. Fitz Roy, R.N. 2d edition.