Atiu

Atiu
Ilustracja
Zdjęcie satelitarne wyspy
Państwo Nowa Zelandia
Terytorium stowarzyszone Wyspy Cooka
AkwenOcean Spokojny
ArchipelagPołudniowe Wyspy Cooka
Powierzchnia26,9 km²
Populacja (2016)
• liczba ludności
• gęstość

434
16,13 os./km²
Położenie na mapie Wysp Cooka
Mapa konturowa Wysp Cooka, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Atiu”
Położenie na mapie Oceanii
Mapa konturowa Oceanii, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Atiu”
Ziemia19°59′S 158°07′W/-19,983333 -158,116667
Mapa wyspy

Atiu (tradycyjna nazwa Enuamanu) – wyspa wchodząca w skład Południowych Wysp Cooka, należąca administracyjnie do terytorium zależnego Nowej ZelandiiWyspy Cooka. Wyspa stanowi jednocześnie jednostkę administracyjną o takiej samej nazwie.

Wyspa ma powierzchnię 26,9 km², a zamieszkana jest przez 434 mieszkańców (dane na 2016). Wyspa jest wyniesionym atolem – dawną rafę stanowi ciągnący się wzdłuż wybrzeża wał o wysokości ok. 20 m, za którym znajduje się podmokła niecka (dawna laguna); wewnątrz niej znajdują się wzgórza, których wysokość wynosi do 70 m (jest to dawny rdzeń wulkanu, wokół którego narósł atol). W północnej części wyspy znajduje się lotnisko.

Wyspa została podzielona administracyjnie na 5 wsi: Teenui, Mapumai, Ngatiaruę, Areorę i Tengatangi. Wszystkie wioski sąsiadują ze sobą w centralnej części wyspy.

Wyspa została odkryta w 1777 przez Jamesa Cooka, a od 1888 wraz z innymi wyspami archipelagu stanowi protektorat brytyjski, zwany od 1891 Cook Islands Federation. W 1901 atol wraz z całymi Wyspami Cooka został przekazany Nowej Zelandii.

Demografia

Liczba ludności zamieszkującej wyspę Atiu[1]:

197119761981198619962001200620112016
145513121225957956623570480434

Od połowy XX wieku, pomimo wysokiego przyrostu naturalnego, liczba ludności wyspy spada. Głównym powodem takiego stanu rzeczy jest emigracja zarobkowa na największą i najludniejszą spośród Wysp Cooka Rarotongę oraz do Nowej Zelandii[2][3].

Przypisy

  1. Cook Islands 2016 Census Main Report, Ministry of Finance and Economic Management, s. 16 [dostęp 2021-11-26].
  2. Wiesław Maik, Australia, Oceania, Antarktyda, wyd. Wyd. 1, Poznań: Wydawn. Kurpisz, 1998, s. 191, ISBN 83-87621-02-1, OCLC 42656234 [dostęp 2021-11-28].
  3. Tadeusz Olszewski, Geografia ekonomiczna Australii i Oceanii, wyd. Wyd. 2 uaktualnione, Warszawa: Państwowe Wydaw. Ekonomiczne, 1988, s. 343, ISBN 83-208-0536-8, OCLC 749373056 [dostęp 2021-11-28].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Flag of New Zealand.svg
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Dark Green 004040 pog.svg
Autor: One Salient Oversight, Licencja: CC0
modded File:Blue pog.svg
Oceania laea relief location map.jpg
Autor: Uwe Dedering, Licencja: CC BY-SA 3.0
Relief location map of Oceania.
  • Projection: Lambert azimuthal equal-area projection.
  • Area of interest:
  • N: 35.0° N
  • S: -55.0° N
  • W: 110.0° E
  • E: 230.0° E (This is -130° E)
  • Projection center:
  • NS: -10.0° N
  • WE: 170.0° E
  • GMT projection: -JA170/-5/20c
  • GMT region: -R79.58168799459713/-44.42200097096855/-120.83787447194456/33.90289238708686r
  • GMT region for grdcut: -R80.0/-63.0/260.0/39.0r
  • Relief: SRTM30plus.
  • Made with Natural Earth. Free vector and raster map data @ naturalearthdata.com.
Atiu.png
Autor: Laurent Nevers, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Carte d'Atiu