August Moritz

August Moritz
SS-Obersturmführer SS-Obersturmführer
Data i miejsce urodzenia

11 lutego 1913
Hanower

Data śmierci

nieznana

Przebieg służby
Formacja

Flag Schutzstaffel.svg Allgemeine SS

Jednostki

Reichssicherheitshauptamt

Stanowiska

azef wywiadu SS w Paryżu
Zastępca komendanta Sipo-SD w Orleanie
Zastępca komendanta Sipo-SD w Marsylii
Szef wywiadu SS w Lyonie

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

August Moritz (ur. 11 lutego 1913 w Hanowerze, data śmierci nieznana) – oficer Sicherheitsdienst-Ausland, zbrodniarz wojenny.

Życiorys

Przed wybuchem II wojny światowej wstąpił do SS (legitymacja nr 310 163) i NSDAP (legitymacja nr 7 675 630), po wygranej kampanii francuskiej skierowany do komendantury Sipo-SD w Paryżu jako szef sekcji wywiadu. W 1942 został przeniesiony do Orleanu na stanowisko zastępcy miejscowego komendanta hitlerowskich służb bezpieczeństwa. Tę samą funkcję pełnił w 1943 w Marsylii, wiele dokumentów świadczy, że był jednym z odpowiedzialnych za deportację miejscowych Żydów do obozu w Drancy[1].

Na początku stycznia 1944 został szefem sekcji wywiadu w komendanturze lyońskiej. Razem z SS-Ostubaf Wernerem Knabem (szef Sipo-SD) i SS-Ostuf Klausem Barbie (szef sekcji Gestapo) jest głównym odpowiedzialnym za hitlerowskie represje wobec Francuskich Sił Wewnętrznych i ludności cywilnej w Rodan-Alpy, uczestniczył m.in. w aresztowaniu żydowskiego małżeństwa Hélène i Victora Basch (były prezydent Ligi Praw Człowieka 10 stycznia 1944, był prowodyrem zamordowania osiemdziesięciolatków[2].

Po zakończeniu wojny Moritz zaginął. Francuskie sądy w Marsylii (30 stycznia 1954) i w Lyonie (25 listopada 1954) skazały go zaocznie na karę śmierci za zbrodnie przeciwko ludzkości. Na początku lat 70 XX wieku łowcy nazistów Beate i Serge Klarsfeld rozpoczęli poszukiwania Moritza i Barbiego. W 1973 zlokalizowali go w hamburskiej St. Pauli, gdzie w obecności jego żony przeprowadzili z nim wywiad. Nie poczuwał się do bycia zbrodniarzem, zaprzeczył także swojemu udziałowi w mordzie na Baschach. Odrzucił również propozycję Klarsfeldów udowodnienia swojej "niewinności" przed francuskim sądem[3].

Awanse

Przypisy

  1. ↑ Beate Klarsfeld, Wherever they may be, 1972, p. 280.
  2. ↑ Un couple légendaire: Hélène et Victor Basch, enenvor.fr [dostęp 2019-06-25].
  3. ↑ Beate Klarsfeld, Wherever they may be, 1972, p. 282-285.
  4. ↑ Numery członków SS od 310 000 do 310 999, dws-xip.pl [dostęp 2019-06-25] (pol.).
  5. ↑ SS-Ostuf. August Moritz - Axis History Forum, forum.axishistory.com [dostęp 2019-06-25] (ang.).

Bibliografia

  • Beate Klarsfeld, Wherever they may be, Vanguard Press, 1972

Media użyte na tej stronie

SS-Obersturmführer.svg
Autor: Rama, Licencja: CC BY-SA 2.0 fr
Rang insignia of the SS/Waffen-SS, here universal collar patches to the CO-rank “SS-Obersturmfuehrer” until 1945.