August Zierhoffer

August Karol Zierhoffer
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

23 lutego 1893
Wiśniowczyk

Data i miejsce śmierci

22 lutego 1969
Poznań

Profesor nauk geograficznych
Specjalność: geologia
Alma Mater

Uniwersytet Lwowski

Doktorat

1922

Habilitacja

1927

Profesura

1947

Polska Akademia Umiejętności
Status

członek korespondent

Uczelnia

Uniwersytet Lwowski
Akademia Handlu Zagranicznego we Lwowie
Uniwersytet Poznański

Odznaczenia
Medal 10-lecia Polski Ludowej

August Karol Zierhoffer (ur. 23 lutego 1893 w Wiśniowczyku, zm. 22 lutego 1969 w Poznaniu) – polski geograf i geolog, profesor Uniwersytetu Poznańskiego.

W pracy naukowej zajmował się geografią fizyczną, a także geografią gospodarczą i osadnictwem. Wypracował nowe koncepcje metodologiczne w badaniach geograficznych. Opublikował łącznie ponad 220 prac naukowych.

Życiorys

Był synem lekarza. Brał udział w walkach o Lwów 1918/1919 w trakcie wojny polsko-ukraińskiej[1]. Studiował na Uniwersytecie Lwowskim, m.in. pod kierunkiem Eugeniusza Romera. W 1922 obronił pracę doktorską Poddyluwialna powierzchnia Polski (1926 opublikowana). Pracował na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie, w 1927 habilitował się (praca Północna krawędź Podola w świetle powierzchni kredowej) i został profesorem Wyższej Szkoły Handlu Zagranicznego we Lwowie; 1932–1933 pełnił funkcję rektora tej uczelni. W 1932 ponownie nawiązał współpracę z UJK, obejmując kierownictwo Katedry Geografii po E. Romerze. Był profesorem nadzwyczajnym uniwersytetu od 1933. Na przełomie czerwca/lipca 1939 został wybrany ostatnim dziekanem Wydziału Matematyczno-Przyrodniczego polskiego UJK w okresie II RP[2].

W okresie okupacji niemieckiej pracował w szkołach średnich, pełniąc jednocześnie obowiązki dziekana na tajnym uniwersytecie we Lwowie i rektora w tajnej Akademii Handlu Zagranicznego. Utrzymywał ścisłe kontakty z AK.

Po wojnie w marcu 1945 przymusowo wysiedlony ze Lwowa do Przemyśla, latem 1945 osiadł w Poznaniu. Został kierownikiem Katedry Geografii Uniwersytetu Poznańskiego po zamordowanym w czasie wojny Stanisławie Pawłowskim. W 1947 uzyskał tytuł profesora zwyczajnego, a w latach 1947–1957 kierował Instytutem Geograficznym uniwersytetu (przemianowanego na Uniwersytet Adama Mickiewicza, UAM). Był członkiem honorowym Polskiego Towarzystwa Geograficznego, członkiem korespondentem PAU, przewodniczącym Komisji Geograficzno-Geologicznej Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk.

W 1955 odznaczony Medalem 10-lecia Polski Ludowej[3].

Pochowany na Cmentarzu Junikowo w Poznaniu (1/A/85).

Życie prywatne

Z małżeństwa z Małgorzatą Schellenberg (zawartego w 1923) miał trzech synów, m.in. Karola (ur. 1924), językoznawcę, profesora UAM.

Przypisy

  1. ↑ Z żałobnej karty. „Biuletyn”. Nr 15–16, s. 137, Czerwiec 1969. Koło Lwowian w Londynie. 
  2. ↑ Nowe władze akademickie Uniw. Jana Kazimierza. „Gazeta Lwowska”, s. 3, Nr 149 z 6 lipca 1939. 
  3. ↑ M.P. z 1955 r. nr 103, poz. 1410

Bibliografia

  • Maria Czekańska, August Zierhoffer, w: Wielkopolski Słownik Biograficzny, Warszawa-Poznań 1981

Media użyte na tej stronie