Augustyn Mirys
.jpg) | |
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Dziedzina sztuki | |
Augustyn Mirys (ur. 8 stycznia 1700 (lub 1710?) we Francji, zm. 8 marca 1790 w Nowym Mieście koło Białegostoku) – polski malarz szkocko-francuskiego pochodzenia.
Życiorys
Syn szkockiego imigranta wychowany prawdopodobnie we Francji. Przypuszcza się, że zawodu malarza uczył się w Rzymie. Do Polski sprowadził go z Włoch około 1739 roku Jan Kajetan Jabłonowski[1]. Początkowo Mirys przebywał w Gdańsku, później w Warszawie. Pracował na dworach polskich magnatów: Jana Kajetana Jabłonowskiego, rodziny Sapiehów (od 1740), Krasickich (1749-1750), marszałka Franciszka Bielińskiego (od 1750). Od 1746 malował portrety dla Cetnerów i Krasickich. Od 1752 pracował dla hetmana wielkiego koronnego Jana Klemensa Branickiego w Białymstoku, wykonując zarówno portrety, jak i dekoracje w pałacu hetmana i teatrze (monumentalna kurtyna). W 1788 otrzymał indygenat. Malował obrazy religijne, mitologiczne, historyczne, portrety i pejzaże. Był jednym z prekursorów gatunku fête galante w Rzeczypospolitej, posługiwał się także modną ówcześnie techniką pastelu[2]. Chętnie tworzył autoportrety, a swoje wizerunki umieszczał także w scenach religijnych.
Żoną Augustyna Mirysa była Polka Apolonia Holsztyńska. Synem małżonków był malarz pracujący we Francji Sylwester Dawid Mirys[3][4].
Przypisy
- ↑ Konrad Niemira, Augustyn Mirys: nowe ustalenia i hipotezy badawcze, „Modus”, 2019, s. 145.
- ↑ Konrad Niemira, Augustyn Mirys: nowe ustalenia...
- ↑ Figures de l’Histoire de la République Romaine accompagnées d’un précis historique. artinfo.pl. [dostęp 2022-01-03]. (pol.).
- ↑ Mirys Augustyn, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2022-01-03].