Austrolycopodium
 Austrolycopodium fastigiatum | |
| Systematyka[1][2] | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Podkrólestwo | |
| Nadgromada | |
| Gromada | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | Austrolycopodium |
| Nazwa systematyczna | |
| Austrolycopodium Holub Folia Geobot. Phytotax. 26(1): 90. 1991[2] | |
| Typ nomenklatoryczny | |
Austrolycopodium magellanicum (P.Beauv.) Holub (=Lepidotis magellanica P.Beauv.)[2] | |
Austrolycopodium – rodzaj roślin należących do rodziny widłakowatych. Obejmuje 8 gatunków[3][2]. W tradycyjnym ujęciu gatunki tu zaliczane włączane są do szeroko ujmowanego rodzaju widłak Lycopodium. Rodzaj jako odrębny takson opisany został w 1991 roku i uznany został w systemie PPGI z 2016[2]. Rośliny przypominają te z rodzaju widłak (pędy płożące, liście jednakowe, kłosy zarodnionośne czasem na szypułach), ale różnią się brakiem ościstego lub błoniastego zakończenia liścia, tarczowatymi sporofilami, budową zarodników i inną liczbą chromosomów (x=31)[4].
Rośliny te występują w Australii i na Nowej Zelandii, na Wyspach Subantarktycznych i Juan Fernández, w Ameryce Południowej (w Andach od Wenezueli po Ziemię Ognistą i w południowej Brazylii), na Antylach (wyspa Haiti), w Kostaryce oraz w Górach Aberdare w Kenii[5][4]. Największe zróżnicowanie gatunkowe jest w Ameryce Południowej[4].
Morfologia
- Pokrój
- Rośliny o pędach podziemnych lub płożących po powierzchni gruntu, z odgałęzieniami podnoszącymi się lub prosto wzniesionymi, osiągającymi u A. fastigiatum 30 cm wysokości[5].
- Liście (mikrofile)
- Niezróżnicowane na pędach wegetatywnych, skrętoległe, zielone (w miejscach silnie nasłonecznionych – pomarańczowe)[5].
- Zarodnie
- Zebrane w kłosy zarodnionośne siedzące lub szypułkowe. Liście zarodnionośne sporofile tarczowate, na obłej szypułce/ogonku, na brzegach nieobłonione[5].
Systematyka
W systemach klasyfikacyjnych szeroko ujmujących rodzaj widłak Lycopodium rośliny tu należące zaliczane są do sekcji Magellanica B.Øllg. Opera Bot. 92: 172 (1987)[6][5].
- Pozycja i podział rodzaju w systemie PPG I (2016)[2]
Rodzaj Austrolycopodium należy do podrodziny Lycopodioideae W.H.Wagner & Beitel ex B. Øllg. z rodziny widłakowatych Lycopodiaceae – jedynej współczesnej w obrębie rzędu widłakowców Lycopodiales[2].
- Wykaz gatunków[3]
- Austrolycopodium aberdaricum (Chiov.) Holub
- Austrolycopodium alboffii (Rolleri) Holub
- Austrolycopodium assurgens (Fée) Holub
- Austrolycopodium confertum (Willd.) Holub
- Austrolycopodium erectum (Phil.) Holub
- Austrolycopodium fastigiatum (R.Br.) Holub
- Austrolycopodium magellanicum (P.Beauv.) Holub
- Austrolycopodium paniculatum (Desv. ex Poir.) Holub
Przypisy
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-02-28] (ang.).
- ↑ a b c d e f g The Pteridophyte Phylogeny Group. A community-derived classification for extant lycophytes and ferns. „Journal of Systematics and Evolution”. 54 (6), s. 563–603, 2016. DOI: 10.1111/jse.12229.
- ↑ a b Michael Hassler and Bernd Schmitt: Checklist of Ferns and Lycophytes of the World. 2020. [dostęp 2020-08-08].
- ↑ a b c Benjamin Øllgaard, Paulo G. Windisch. Lycopodiaceae in Brazil. Conspectus of the family I. The genera Lycopodium, Austrolycopodium, Diphasium, and Diphasiastrum. „Rodriguésia”. 65, 2, 2014.
- ↑ a b c d e Patrick M. McCarthy (red.): Flora of Australia Volume 48, Ferns, Gymnosperms and Allied Groups. Canberra: Australian Biological Resources Study, 1998, s. 70. ISBN 0 643 059717.
- ↑ K.U.Kramer, P.S. Green (red.): The Families and Genera of Vascular Plants. I. Pteridophytes and Gymnosperms. Berlin, Heidelberg, New York, London, Paris, Tokyo, Hongkong, Barcelona: Springer-Verlag, 1990, s. 36-37. ISBN 3-540-51794-4.
Media użyte na tej stronie
Autor: Krzysztof Ziarnek, Kenraiz, Licencja: CC BY-SA 4.0
Austrolycopodium fastigiatum near Manganui Ski Field in Taranaki Edmont National Park (New Zealand)