Autobus niskopodłogowy

Solaris Urbino 18

Mercedes-Benz 0530Ü (Citaro)

Autobus niskopodłogowy – pojazd klasy I, II lub A, w którym co najmniej 35% powierzchni dostępnej dla pasażerów stojących (lub w jego przedniej części w przypadku pojazdów przegubowych bądź na pokładzie dolnym w przypadku pojazdów dwupokładowych) stanowi powierzchnię bez stopni i zapewnia dostęp do co najmniej jednych drzwi głównych^[1].

Autobus, który nie ma stopni wejściowych, co jest ułatwieniem przy wymianie podróżnych na przystankach oraz dla osób z niepełnosprawnością, starszych i z wózkami dziecięcymi. Część autobusów niskopodłogowych umożliwia swobodny przewóz osób z niepełnosprawnością poruszających się na wózkach inwalidzkich.

Przykłady pojazdów

• MAN NG 312
• MAN Lion’s City/MAN Lion’s City G
• Mercedes-Benz Citaro
• Solaris Urbino
• Volvo 7000/Volvo 7000A
• Volvo 7700/Volvo 7700A
• CityLAZ-12/CityLAZ-20

Konstrukcja

Wysokość podłogi w tego typu autobusach wynosi ok. 32–35 cm nad jezdnią (po zastosowaniu przyklęku ok. 24–28 cm). W tych pojazdach zazwyczaj znajduje się miejsce na wózek inwalidzki. Autobus ma w 100% niską podłogę na całej długości autobusu lub w 3/4. Silnik umiejscowiony może być z tyłu poziomo – wówczas autobus jest w 90% niskopodłogowy, lub pionowo w zabudowie wieżowej – wówczas zajmuje pół tylnej ściany pojazdu.

• 

  Pochylnia ułatwiająca wjazd wózkiem do autobusu niskopodłogowego.

• 

  Wnętrze autobusu niskopodłogowego Solaris Urbino 18. Po prawej stronie miejsce dla wózków.

Zobacz też

• autobus niskowejściowy
• tramwaj niskopodłogowy

Przypisy