Avro Canada VZ-9-AV Avrocar

Avro Canada VZ-9-AV Avrocar
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 Kanada

Producent

Avro Canada

Konstruktor

Jack Frost

Typ

Statek powietrzny pionowego startu

Załoga

2

Historia
Data oblotu

12 listopada 1959

Liczba egzemplarzy

2

Dane techniczne
Napęd

3 × silnik turboodrzutowy Continental J69-T-9

Ciąg

2,9 kN każdy

Wymiary
Wysokość

1,5 m

Masa
Własna

1361 kg

Startowa

2522 kg

Osiągi
Prędkość maks.

483 km/h (teoretyczna)
56 km/h (rzeczywista)

Pułap

3000 m (teoretyczny)
0,91 m (rzeczywisty)

Dane operacyjne
Użytkownicy
US Air Force, US Army
Rzuty
Rzuty samolotu

Avro Canada VZ-9-AV Avrocar – statek powietrzny pionowego startu i lądowania w kształcie dysku, opracowany jako tajny projekt w trakcie zimnej wojny przez kanadyjskiego producenta samolotów Avro Canada w Malton, Ontario.

Projektant

Projektant samolotu, Jack Frost rozpoczął pracę w Avro Canada w 1947. Wcześniej pracował dla brytyjskiej firmy de Havilland przy projektach myśliwców odrzutowych de Havilland Vampire i de Havilland DH.108 Swallow. W Kanadzie uczestniczył w opracowaniu pierwszego myśliwca naddźwiękowego Avro Canada CF-100 Canuck a następnie w specjalnej grupie badawczej opracowującej tajny samolot.

Rozwój

Działalność grupy badawczej była początkowo wspierana finansowo przez rząd kanadyjski, jednak jego wsparcie finansowe zostało wstrzymane w 1953. Po zakończeniu finansowania Jack Frost zrezygnował z uczestnictwa w grupie badawczej, nie rezygnując jednak z szukania alternatywnych dróg pozyskania funduszy dla projektu. Dzięki swoim umiejętnościom handlowca udało mu się przyciągnąć zainteresowanie Stanów Zjednoczonych. W 1953 grupa amerykańskich ekspertów wojskowych odbierała myśliwski samolot Avro Canada CF-100 Canuck. Frost skorzystał z okazji i pokazał im projekt swojego samolotu, który wzbudził zainteresowanie uczestników prezentacji. Ustalono, że dalsze prace będą finansowane przez USA.

Projekt statku Avro VZ-9-AV Avrocar musiał być zgodny z wymogami Amerykanów. US Army używała samolotów ponaddźwiękowych do działań rozpoznawczych i transportowych. US Air Force potrzebowała samolotu, który byłby niewykrywalny przez radar i – jeśli było to konieczne – szybko podnosił się i rozwijał prędkość ponaddźwiękową. Projektanci uważali, że mogą spełnić wszystkie wymogi.

Końcowy model

Firma Avro Canada zbudowała dwa prototypy samolotu Avrocar. Jeden zaprojektowany do badań w tunelu aerodynamicznym NASA w Kalifornii, a drugi do lotów testowych. Natychmiast po zakończeniu produkcji samolotów, w lutym 1959, rząd kanadyjski przestał wspierać finansowo projekt Avro Canada CF-105 Arrow, który spowodował poważny kryzys finansowy. Kryzys dotknął wszystkie projekty, w tym prace grupy badawczej kierowanej przez Frosta. Jednak pod koniec maja 1959 Frost we współpracy z Amerykanami zapewnił kontynuację swojego projektu.

Statek powietrzny Avro VZ-9-AV Avrocar miał kształt „latającego talerza” o średnicy około 5,5 m i powierzchni 23,7 m² oraz dwie oddzielne małe kabiny, przeznaczone dla pilota i obserwatora. W górnej części kabiny znajdowały się przezroczyste kopuły. Samolot miał trzy małe silniki odrzutowe Continental J69-T-9, które znajdowały się pomiędzy główną turbiną. Wysiłkiem projektantów było wykorzystanie efektu Coandy. Statek miał być zdolny do prostopadłego startu i lądowania. Na wysokości 3000 m miał osiągać prędkość 480 km/h.

Pierwsze trzy loty testowe przeprowadzono w listopadzie 1959. Dalsze badania w styczniu 1960, a następnie w okresie od lipca 1960 do czerwca 1961. Łącznie było to 75 godzin. Wyniki badań wykazały problemy ze stabilnością i słabe osiągi. Maksymalna prędkość osiągana podczas testu wynosiła tylko 56 kilometrów na godzinę, na wysokości 90 cm nad ziemią. Okazało się, że moc silnika nie jest wystarczająca. Avrocar zachowywał się w zasadzie niczym poduszkowiec. Co więcej, był bardzo głośny, co jest niekorzystne dla celów wojskowych.

Zakończenie projektu

Propozycje zmian Frosta w projekcie nie zostały przyjęte, przez co Avrocar oraz inne projekty w dziedzinie VTOL przestały być wspierane finansowo przez USA w 1961. Avrocar nie wzbudził zainteresowania, ani rządu Kanady lub innego kraju, co doprowadziło do rozwiązania grupy badawczej. Pod względem osiągniętych wyników projekt Avrocar był nieudany i został eksponatem w National Museum of the United States Air Force w Dayton.

Galeria

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Avrocar 2.jpg
When flown without tethers, the Avrocar was unstable and could reach top speed of only 35 mph. (U.S. Air Force photo)
Army Avrocars 02.jpg
Army Avrocars depicted as "flying jeeps" in company literature
Colour avrocar 59.jpg
The Avrocar S/N 58-7055 (marked AV-7055) on its rollout. Image from the book "Avrocar: Canada’s Flying Saucer, 2001"
Avrocar schematic.jpg
Avrocar schematic