Awel Jenukidze

Awel Jenukidze

Wizyta polskiego ministra spraw zagranicznych w ZSRR w lutym 1934. Od prawej: Maksym Litwinow, Awel Jenukidze, Michaił Kalinin, Józef Beck i Juliusz Łukasiewicz
Data i miejsce urodzenia	19 maja 1877 Ckadisi, gubernia kutaiska
Data i miejsce śmierci	30 października 1937 Moskwa
Sekretarz Centralnego Komitetu Wykonawczego
Przynależność polityczna	WKP(b)

Awel Jenukidze (ros. Авель Сафронович Енукидзе; ur. 7 maja^?/ 19 maja 1877 w Ckadisi w guberni kutaiskiej, zm. 30 października 1937 w Moskwie) – gruziński, a później radziecki bolszewik, członek Komitetu Centralnego WKP(b), sekretarz Centralnego Komitetu Wykonawczego (CIK) ZSRR.

W czerwcu 1935 został wydalony z partii i usunięty ze stanowiska sekretarza CIK, pod pretekstem tolerowania „elementów kontrrewolucyjnych” w obsłudze Kremla. Na początku czerwca 1937 roku Józef Stalin oskarżył Aleksieja Rykowa, Nikołaja Bucharina, Gienricha Jagodę i Jenukidzego o współpracę z Lwem Trockim i zawiązaniem z nim faszystowskiego spisku przeciwko radzieckiemu rządowi. Rozstrzelany po tajnym procesie lub bez sądu. Nie można było, najprawdopodobniej z uwagi na jego postawę, wykorzystać go w procesie pokazowym Nikołaja Bucharina w marcu 1938^[1]. Po śmierci Stalina został zrehabilitowany.

Był krewnym pierwszej żony Stalina Jekatieriny Swanidze oraz ojcem chrzestnym drugiej, Nadieżdy Alliłujewej.

Przypisy