Aymon (biskup Sion)

Aymon Sabaudzki
Aymon de Savoie
Książę-biskup Sion
Kraj działaniaValais
Data urodzenia'nieznana'
Data śmiercipomiędzy 1053 a 1054
Książę-biskup Sion
Okres sprawowaniaok. 1034 - ok. 1054
Opat Saint-Maurice z Agaune
Okres sprawowania1046–1049
Wyznaniekatolickie
Sakra biskupiaok. 1034
Dane biograficzne
OjciecHumbert I Białoręki
MatkaAuxilia
RodzeństwoAmadeusz I
Burchard
Otton

Aymon Sabudzki, urodził się na początku XI wieku i umarł między 1053 a 1054 r., był sabaudzkim duchownym, z dynastii Humbertienów, księciem-biskupem Sion, prawdopodobnie od 1034 do 1054.

Rodzina

Aymon był trzecim synem hrabiego Humberta, pierwszego wspomnianego w źródłach Humbertynga, od którego pochodzi dynastia Sabaudzka, władców Maurienne, Doliny Aosty, Sabaudii właściwej, Chablais i Valais, i jego żony Ancilie / Auxilia / Auxiliende[1]. Jego starszy brat Amadeusz nastał po ojcu[1].

Kariera duchownego

Trzeci syn hrabiego Humberta, został przeznaczony, jak jego drugi brat Bouchard lub Burckard lub Burchard (żyjący w 1022 i ponownie wspomniany 10 lipca 1068) do stanu dochownego[1]. Burchard był koadiutorem a następnie biskupem Aosty, przeorem opactwa Saint-Maurice z Agaune i arcybiskupem Lyonu[1].

Aymon staje się według tradycji biskupem Sion(fr.) ok. 1034[2]. Biskupi Sion, są książętami Cesarstwa, posiadają władzę duchowną i doczesną w ich diecezji i są tytułowani prefektami i hrabiami Valais (łac. praefectus et comes)[3]. Umieszczenie Aymona na czele diecezji wskazuje na wpływy Humbertyngów w Valis i w opactwie terytorialnym Saint-Maurice d'Agaune[2] Jego ojciec był adwokatem i świeckim opatem opactwa[4]. Jego brat, Buchard, był także opatem tego klasztoru i wydaje się, że Aymon został jego następcą jako przeor w 1046[2]. W tym okresie, w 1049 roku, papież Leon IX wyłącza opactwo Saint-Maurice spod władzy biskupa Sionu. Staje się tak ponieważ, biskup Sionu staje się wasalem Humbertyngów[5].

Po śmierci swego brata Amadeusza w 1051, Buchard i Aymon zostali pozbawieni spadku na rzecz młodszego brata Ottona[1].

Opat fryburski Jean Gremaud, w swoich Dokumentach odnoszących się do historii Vallais (1875-1898), wspomina darowiznę d'Orsières (Valais), posiadanego przez hrabiego Ulricha, dla biskupa[6]. Biskup ufundował kościół w Orsieres z innymi posiadłościami[a] i kapitułą[6] 12 czerwca 1052, według Régeste genevois(fr.)[7]. Hrabia Ulrich jest uważany za krewnego ojca biskupa Aymona, być może był szwagrem Humberta[6].

Bibliografia

  • Réjane Brondy, Bernard Demotz, Jean-Pierre Leguay: Histoire de Savoie - La Savoie de l'an mil à la Réforme, XIe-début XVIe siècle. Ouest France Université, 1984, s. 626. Histoire de Savoie 1984. ISBN 2-85882-536-X. (fr.).

Artykuły na ten temat

Linki zewnętrzne

Rodowód

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
?
 
 
 
 
 
 
 
?
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
?
 
 
 
 
 
 
 
Humbert I Białoręki
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
?
 
 
 
 
 
 
 
?
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
?
 
 
 
 
 
 
 
Aymon
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
?
 
 
 
 
 
 
 
Anzelm
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
?
 
 
 
 
 
 
 
Auxilia
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
?
 
 
 
 
 
 
 
Aldiud
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
?
 
 
 
 
 
 

Uwagi

  1. ↑ Zgodnie z Régeste genevois, darowizna obejmuje kościół w Orsières, posiadłość w Vissoye, zamek Saillon, współwłasność Ayent z jego zamkiem, który jest tutaj po raz pierwszy wspomniany, a także ziemie Suen w pobliżu Saint-Martin (Valais), i Sierre a także włości Grengiols

[7][6]

Przypisy

  1. ↑ a b c d e Palluel-Guillard ↓, s. 4.
  2. ↑ a b c Dossier: « Sion (évêché) en français">Sion (évêché)» dans le Dictionnaire historique de la Suisse article « 2 - Pouvoir et territoire » (fr.). [dostęp 2014-09-25].
  3. ↑ Dossier: « Sion (évêché) en français">Sion (évêché)» dans le Dictionnaire historique de la Suissearticle « 1 - La donation de 999 » (fr.). [dostęp 2014-09-25].
  4. ↑ Ruth Mariotte Löber: Ville et seigneurie : Les chartes de franchises des comtes de Savoie, fin XIIe siècle-1343. Librairie Droz - Académie florimontane, 1973, s. 4. ISBN 978-2-60004-503-2. (fr.)
  5. ↑ Antoine Lugon, François-Olivier Dubuis: L'Eglise du Valais, Xe – XIIe siècle (fr.). W: Histoire du Valais, Annales valaisannes 2000-2001, Sion, 2002 [on-line]. Encyclopédie du Valais, 2004-03-02. [dostęp 2015-10-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-10-21)]..
  6. ↑ a b c d Pierre Dubuis: Dans les Alpes au Moyen Age : douze coups d'œil sur le Valais. T. 5. Editions d'en bas, 1997, s. 130, seria: Mémoires et documents. Quatrième série / Société d'histoire de la Suisse romande. ISBN 978-2-82900-227-4. (fr.)
  7. ↑ a b Régeste genevois. 1052-06-12. GRE SED/1/0/4.