Azuryt
 (c) Rob Lavinsky, iRocks.com – CC-BY-SA-3.0 | |
| Właściwości chemiczne i fizyczne | |
| Skład chemiczny | Cu3(CO3)2(OH)2 |
|---|---|
| Twardość w skali Mohsa | 3,5–4 |
| Przełam | muszlowy |
| Łupliwość | doskonała w jednym kierunku |
| Układ krystalograficzny | jednoskośny |
| Gęstość minerału | 3,77 g/cm³ |
| Właściwości optyczne | |
| Barwa | ciemnoniebieska, lazurowa |
| Rysa | niebieska |
| Połysk | szklisty do ziemistego |
| Inne | silny pleochroizm w odcieniach niebieskich |
Azuryt – minerał z gromady węglanów. Minerał pospolity, szeroko rozpowszechniony.
Nazwa pochodzi od perskiego lazhward oznaczającego barwę niebieską[1].
Charakterystyka
Właściwości
Tworzy kryształy o pokroju tabliczkowym, słupkowym. Najczęściej jest spotykany w skupieniach zbitych, ziemistych, ziarnistych, kulistych. Tworzy też naskorupienia i pseudomorfozy po innych minerałach miedzi. Jest kruchy, przeświecający, pod wpływem dwutlenku węgla przechodzi w malachit. Tworzy odmiany: burnit, chessylit, azurmalachit.
Azuryt często przeobraża się w malachit.
Występowanie
Minerał wtórny strefy utleniania kruszców Cu; współwystępuje z malachitem, pseudomalachitem, kuprytem, chalkozynem, chryzokolą, kalcytem, limonitem.
Miejsca występowania:
- W Polsce: występuje w Górach Świętokrzyskich i na Dolnym Śląsku, w okolicach Lubina i Głogowa.
Zastosowanie
 | Ta sekcja od 2015-05 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
- lokalnie wykorzystywany jako podrzędna ruda miedzi (55% Cu),
- do produkcji siarczanu miedziowego,
- do wyrobu błękitnych pigmentów,
- bardzo atrakcyjny i ceniony kamień ozdobny,
- w jubilerstwie dość rzadko stosowany, oszlifowane kamienie są małe. Nadaje im się zazwyczaj szlif kaboszonowy. Nie szlifuje się dużych okazów, gdyż są tak ciemne, że prawie nieprzezroczyste,
- do wyrobu artystycznej biżuterii,
- cenny kamień kolekcjonerski,
- sproszkowany azuryt był używany jako niebieska farba, która jednakże zmieniała barwę na zieloną ze względu przeobrażenia w malachit.
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
- Autor: Olaf Medenbach, Cornelia Sussieck-Fornefeld: Leksykon przyrodniczy. Minerały. Warszawa: Świat Książki, 1995, s. 96, 146, 188, 190, 216, 267. ISBN 83-7129-194-9.
Linki zewnętrzne
- Historia eksploatacji kruszców miedzi i żelaza w Miedzianej Górze k. Kielc. pawekrol.republika.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-09)].
- azuryt na stronie Webmineral.com (ang.)
Media użyte na tej stronie
(c) Rob Lavinsky, iRocks.com – CC-BY-SA-3.0
Azurite
- Locality: Tsumeb Mine (Tsumcorp Mine), Tsumeb, Otjikoto (Oshikoto) Region, Namibia (Locality at mindat.org)
- Size: 16.7 x 13.2 x 10.5 cm.
- An incredible large specimen the size of a football, with dramatic, vertically-pointing azurite of the highest quality form and color surmounting the matrix of malachite-stained rock. The two largest vertical crystals are 2 inches, as seen from the back, and about 2/3 of that height is visible from the front view. The crystals have mirror-like lustre and sharpness as if they had been carved. All major crystals, about half a dozen, are terminated either fully or with minute contacts where they had adjoined matrix. One crystal is repaired, but so cleanly you could not tell unless you go looking for it. The overall aesthetic look of this is like a blue flower unfolding from the green host matrix, and it is one of the more dramatic larger specimens I have seen from Tsumeb. Exchanged from the Smithsonian Institution collection about a year ago, this piece was once obtained by purchase using the Roebling Fund endowment.
Autor: JJ Harrison (https://www.jjharrison.com.au/), Licencja: CC BY-SA 3.0
Azurite, Burra Mine, South Australia