Azydek miedzi(II)
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Ogólne informacje | |||||||||||||
Wzór sumaryczny | Cu(N3)2 | ||||||||||||
Inne wzory | CuN6 | ||||||||||||
Masa molowa | 147,59 g/mol | ||||||||||||
Wygląd | brązowe kryształy[1] | ||||||||||||
Identyfikacja | |||||||||||||
Numer CAS | 14215-30-6 | ||||||||||||
PubChem | 24745345 | ||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Podobne związki | |||||||||||||
Inne kationy | azydek ołowiu | ||||||||||||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) |
Azydek miedzi(II) – nieorganiczny związek chemiczny z grupy azydków metali ciężkich, sól azotowodoru i miedzi. Otrzymywany w reakcji soli miedzi(II) z bardziej stabilnymi azydkami (azydek sodu, azydek ołowiu).
Wyjątkowo wrażliwy na tarcie i uderzenia, prędkość rozchodzenia fali detonacyjnej 5–5,5 km/s. Posiada silne właściwości inicjujące: 0,4 mg azydku miedzi może zainicjować wybuch pentrytu, podczas gdy na ten sam efekt należy zużyć 10 mg azydku ołowiu (a więc 25-krotnie więcej).
Przypisy
- ↑ a b c d Haynes 2014 ↓, s. 4-61.
Bibliografia
- CRC Handbook of Chemistry and Physics, William M. Haynes (red.), wyd. 95, Boca Raton: CRC Press, 2014, ISBN 978-1-4822-0867-2 (ang.).
Media użyte na tej stronie
Kupferazid, braune Modifikation