Bálint Magyar
| ||
Data i miejsce urodzenia | 15 listopada 1952 Budapeszt | |
Przewodniczący Związku Wolnych Demokratów | ||
Okres | od 1998 do 2000 | |
Przynależność polityczna | Związek Wolnych Demokratów | |
Poprzednik | Gábor Kuncze | |
Następca | Gábor Demszky |
Bálint Magyar (ur. 15 listopada 1952 w Budapeszcie[1]) – węgierski polityk, socjolog i nauczyciel akademicki, deputowany krajowy i minister, w latach 1998–2000 przewodniczący Związku Wolnych Demokratów (SzDSz).
Życiorys
Ukończył w 1977 studia z zakresu socjologii i historii na Uniwersytecie im. Loránda Eötvösa w Budapeszcie[2]. Od 1977 do 1990 pracował jako nauczyciel akademicki[3].
Współzałożyciel Związku Wolnych Demokratów. Z listy tego ugrupowania w 1990 został po raz pierwszy wybrany na posła do Zgromadzenia Narodowego. Uzyskiwał reelekcję w 1994, 1998, 2002 i 2006, zasiadając w węgierskim parlamencie do 2010. Od stycznia 1996 do lipca 1998 był ministrem edukacji i kultury, od maja 2002 do czerwca 2006 ponownie kierował resortem edukacji. Od stycznia 2007 do kwietnia 2008 zajmował stanowisko sekretarza stanu w urzędzie premiera, odpowiadając za politykę rozwoju[2][3]. Od 1998 do 2000 pełnił funkcję przewodniczącego swojego ugrupowania[4].
W latach 2008–2012 wchodził w skład rady zarządzającej Europejskiego Instytutu Innowacji i Technologii[3].
Publikacje
W latach 2013–2015 zredagował trzy tomy naukowych analiz Magyar polip. Na ich podstawie w 2015 opublikował esej A Magyar máffi aállam anatómiája, w którym oskarżył, że po 2010 na Węgrzech doszło do rozmontowania państwa prawa i narodzenia się tam państwa przestępczego rządzonego przez korupcyjny układ skupiony wokół Viktora Orbána[5]. Książkę przetłumaczono m.in. na języki angielski i polski[6].
Opracował również przygotowaną przez Central European University Press w języku angielskim książkę Stubborn Structures. Reconceptualizing Post-communist Regimes, w której analizował i klasyfikował głębokie struktury władzy takich krajów postkomunistycznych jak Azerbejdżan, Białoruś, Gruzja, Węgry, Kirgistan, Mołdawia, Polska, Rosja i Ukraina w ramach opracowanej przez siebie metodologii[7][8][9].
Przypisy
- ↑ Dr. Magyar Bálint (węg.). parlament.hu. [dostęp 2016-09-03].
- ↑ a b Profil na stronie Zgromadzenia Narodowego (węg.). [dostęp 2016-09-03].
- ↑ a b c Former EIT Governing Board members (ang.). eit.europa.eu. [dostęp 2016-09-03].
- ↑ Leaders of Hungary (ang.). zarate.eu. [dostęp 2016-09-03].
- ↑ Bogdan Góralczyk. Aksjologiczna dezintegracja w UE? Przypadek Węgier. „Studia Europejskie”. Nr 4, s. 109, 2015. Warszawa: Centrum Europejskie Uniwersytetu Warszawskiego. ISSN 1428-149X. [dostęp 2019-02-08].
- ↑ Węgry. Anatomia państwa mafijnego. Czy taka przyszłość czeka Polskę?. Warszawa: Magam, 2018.
- ↑ Bálint Magyar: Stubborn Structures. Reconceptualizing Post-communist Regimes. Nowy Jork: Central European University Press, 2019. ISBN 978-963-386-214-8. (ang.)
- ↑ Bálint Magyar: Typology of Post-Communist Regimes (Conceptual toolkit) (ang.). republikon.hu, 2018. [dostęp 2019-02-09].
- ↑ Stubborn Structures. Reconceptualizing Post-communist Regimes (ang.). ceupress.com. [dostęp 2019-02-09].
Media użyte na tej stronie
Autor: Original uploader was Danmay at hu.wikipedia, Licencja: CC BY 3.0
Magyar Bálint