Béla Jenbach

Béla Jenbach (właśc. Béla Jacobowicz[1], ur. 1 kwietnia 1871 w Miszkolcu, zm. 21 stycznia 1943 w Wiedniu) – austriacki aktor i librecista pochodzenia węgierskiego.

Życiorys

Urodził się w 1871 w Miszkolcu na Węgrzech w rodzinie żydowskiej. Po kilkuletnich wędrówkach po scenach prowincjonalnych został zatrudniony w wiedeńskim Burgtheater. Świetnie obeznany z literaturą dramatyczną, inteligentny i błyskotliwy, postanowił spróbować swoich sił na polu literackim. Jako współpracownika pozyskał Leo Steina, dobrze orientującego się na rynku operetkowym. Wspólnie wystartowali z wielkim sukcesem w 1915 Księżniczką czardasza. W 1920 nawiązał kontakty z Lehárem pisząc dla niego, wspólnie ze Steinem Białego mazura. W kolejnych latach miał odnieść sukcesy pisząc dla niego libretta Paganiniego (1925) i Carewicza (1927).

Jego żoną od 1914 była aktorka Anna Brandstätter. Przed ślubem dokonał konwersji na katolicyzm. Rozwód nastąpił w 1938. Od 1940 ukrywał się w piwnicy niedaleko Kaunitzgasse w Wiedniu. Po trzech latach mieszkania w piwnicy zachorował na raka żołądka. Zmarł w 1943[2], a jego żona osiem dni później. Rządy nazistowskie przeżyła tylko córka[1].

Utwory

Przypisy

  1. ↑ a b Stefan Frey: Béla Jenbach, Biographie. [w:] Lexikon verfolgter Musiker und Musikerinnen der NS-Zeit [on-line]. Universität Hamburg, 2016. [dostęp 2017-07-10]. (niem.).
  2. ↑ Lucjan Kydryński: Usta milczą dusza śpiewa. s. 131, 234.

Bibliografia

  • Lucjan Kydryński: Usta milczą dusza śpiewa. Opowieść o życiu i twórczości Franciszka Lehára. Warszawa: Wydawnictwa Radia i Telewizji, 1992. ISBN 83-212-0621-2.