![](//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/cf/Football_pictogram.svg/25px-Football_pictogram.svg.png) | Béla Volentik |
|
Data i miejsce urodzenia | 5 grudnia 1907 Szolnok |
Data i miejsce śmierci | 27 października 1990 Budapeszt |
Pozycja | pomocnik |
Kariera seniorska |
---|
|
Kariera reprezentacyjna |
---|
Lata | Reprezentacja | Wyst. | Gole | 1927 | Węgry | 1 | (0) |
|
Kariera trenerska |
---|
|
Béla Volentik (ur. 5 grudnia 1907 w Szolnoku, zm. 27 października 1990 w Budapeszcie) – węgierski piłkarz, a także trener.
Kariera piłkarska
Kariera klubowa
W swojej karierze Volentik reprezentował barwy zespołów Nemzeti SC, Újpest FC, FC Kreuzlingen, FC La Chaux-de-Fonds, Bocskay FC oraz FC St. Gallen. Wraz z Újpestem dwukrotnie zdobył mistrzostwo Węgier (1930, 1931).
Kariera reprezentacyjna
W reprezentacji Węgier Volentik wystąpił jeden raz, 10 kwietnia 1927 w wygranym 3:0 towarzyskim meczu z Jugosławią.
Kariera trenerska
Volentik karierę szkoleniową rozpoczął jako grający trener w klubach FC Kreuzlingen oraz FC La Chaux-de-Fonds. Następnie trenował FC Aarau, a w latach 1938–1942 był grającym szkoleniowcem FC St. Gallen, z którym w sezonie 1938/1939 zdobył z nim mistrzostwo Szwajcarii. Następnie prowadził zespół BSC Young Boys, który w sezonie 1944/1945 doprowadził do zwycięstwa w rozgrywkach Pucharu Szwajcarii.
Kolejnym klubem Volentika był FC Lugano, który trenował od 1947 do 1950, a w sezonie 1948/1949 zdobył z nim mistrzostwo Szwajcarii. W sezonie 1950/1951 prowadził zespół Lausanne Sports, z którym również wywalczył mistrzostwo Szwajcarii. Następnie był szkoleniowcem FC Lugano, a w 1953 roku został selekcjonerem reprezentacji Luksemburga. W roli tej zadebiutował 20 września 1953 w przegranym 1:6 meczu eliminacji Mistrzostw Świata 1954 z Francją. Kadrę Luksemburga poprowadził w 9 meczach, z których wszystkie były przegrane.
W 1955 roku Volentik wrócił na Węgry, gdzie prowadził drużyny Műegyetemi Haladás SE, MTK oraz Pécsi Dózsa. Wraz z MTK w 1957 roku wywalczył wicemistrzostwo Węgier. Od 1960 do 1962 był selekcjonerem olimpijskiej reprezentacji Węgier, którą doprowadził do brązowego medalu na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1960.
W kolejnych latach Volentik był jeszcze trenerem reprezentacji Bułgarii, węgierskiego MTK, a także wschodniemieckiego klubu Berliner FC Dynamo. Z MTK dotarł do finału Pucharu Zdobywców Pucharów, przegranego jednak ze Sportingiem.
Bibliografia
Trenerzy FC Aarau |
---|
- Kerr (1933–34)
- Hammerlindl (1934–35)
- Stocker (1934–35)
- Kiss (1934–35)
- Schrenk (1935–36)
- Volentik (1936–38)
- Sutter (1938–39)
- Heine (1939)
- Kerr (1939–40)
- Heine (1940–41)
- Suter (1941–42)
- Heine (1942–43)
- F. Sobotka (1943–46)
- Ludwig (1946–48)
- Longrin (1948–50)
- Schneeberger (1950–51)
- Weber (1950–51)
- Schaer (1950–51)
- Presch (1951–53)
- Imhof (1953)
- Czischek (1953–54)
- Kerr (1954–55)
- Isler (1955–56)
- Scheurer (1956–58)
- Macho (1958–59)
- Imhof (1959–60)
- Schulz (1960–62)
- Schauer (62)
- Beck (1962–65)
- Schauer (65)
- Bürgler (1965–67)
- Stehrenberger (1967–70)
- Olk (1970–72)
- J. Sobotka (1972–73)
- Čebinac (1973–75)
- Tschui (1975–77)
- Stehrenberger (1977–82)
- Stehrenberger & Fischli (1982)
- Čebinac (1982–84)
- Hitzfeld (1984–88)
- Kostka (1988–89)
- Frank (1989–90)
- Wehrli (1990–91)
- Strasser (1991–92)
- Fringer (1992–95)
- Trümpler (1995–98)
- Strasser (1998–99)
- Dries (1999–2000)
- Fringer (2000–02)
- Geiger (2002–04)
- Rueda (2004)
- Egli (2004–05)
- Geiger (2005–06)
- Schönenberger (2006)
- Zahner (2006–07)
- Komornicki (2007)
- Gress (2007)
- Komornicki (2007–09)
- Saibene (2009)
- Andermatt (2009–10)
- Jakovljević (2010)
- Strasser (2010)
- Jakovljević (2010–11)
- Weiler (2011–14)
- Christ (2014–15)
- Ponte (2015)
- Bordoli (2015)
- Schällibaum (2015–17)
- Jurendic (2017–18)
- Keller (2018)
- Verkerk (2018)
- Rahmen (od 2018)
|
|
Trenerzy FC Sankt Gallen |
---|
- Reynolds (1912–14)
- P. Neumeyer & O. Neumeyer (1914–17)
- P. Neumeyer (1917–18)
- P. Neumeyer & Ehrbar (1918–19)
- P. Neumeyer, Haag, Heim & Frey (1919–20)
- W. Townley (1920)
- Haag & Heim (1920–21)
- Haag & Ehrbar (1921–22)
- Grundwald (1922)
- Haag, Ehrbar & H. Baumgartner (1922–23)
- W. Townley (1923–25)
- Haag & Ehrbar (1925)
- Haag & P. Neumeyer (1925–26)
- Croisier (1926)
- I. Baumgartner & Goldfarb (1926–27)
- I. Baumgartner, Goldfarb & Prinz (1927–28)
- W.Wilson (1928)
- M.Higgins (1928–29)
- Heim & Krüsi (1929)
- Hintermann (1929–31)
- Hintermann & Ehrbar (1931–32)
- Lieb (1932–XX)
- Fischer & Prinz (19XX–33)
- Eckert (1933–34)
- Smith (1934–38)
- Volentik (1938–42)
- Lehmann & Prinz (1942–43)
- Lehmann (1943–45)
- J. Townley (1945–49)
- Kelly (1949–51)
- Hack (1951–52)
- Kerr (1952–54)
- Prinz (1954)
- Schäeffer, Berger & Prinz (1954–55)
- Haag (1955–57)
- Graham (1957–60)
- Lachermeier (1960–63)
- Pfister (1963–64)
- Pfister & Eugster (1964–65)
- Pfister (1965–66)
- Popescu (1966–67)
- Brodmann (1967–68)
- Brodmann & Barras (1968)
- Sing (1968)
- Sing & Eugster (1968–70)
- Führer & Eugster (1970)
- Perušić & Eugster (1970–71)
- Perušić & Schadegg (1971–74)
- Schadegg (1974–75)
- Sommer (1975–81)
- Johannsen (1981–85)
- Olk (1985–86)
- Klimaschefski (1986–87)
- Frei (1987–88)
- Jara (1988–91)
- Bigler (1991–92)
- Looijen (1992–93)
- Rapolder (1993–96)
- Zünd[A] (1996)
- Hegi (1996–99)
- Koller (1999–2002)
- Castella (2002)
- Staub[A] (2002)
- Peischl (2002–05)
- Weiler[A] (2005)
- Zünd (2005)
- Loose (2005–06)
- Weiler[A] (2006)
- Fringer (2006–07)
- Bałykow (2007–08)
- Forte (2008–11)
- Saibene (2011–15)
- Zinnbauer (2015–17)
- Contini (2017–18)
- Zeidler (od 2018)
| |
|