Błąd standardowy
Błąd standardowy – rozrzut estymatorów z próby wokół parametru populacji. Obliczenie błędu standardowego jest jednym z niezbędnych warunków oszacowania błędu z próby.
W szczególności jest to estymata odchylenia standardowego różnicy między mierzoną (estymowaną) wartością a wartością prawdziwą. Prawdziwa wartość błędu standardowego jest zwykle nieznana, a jako błąd standardowy przyjmuje się odchylenie standardowe dla rozkładu średniej z próby.
Przykład zastosowania: błąd standardowy proporcji
Chcemy oszacować, jaki procent Polaków cierpi na różnego rodzaju alergie. Przebadanie wszystkich Polaków jest niewykonalne, ale możemy oszacować parametr populacji (w tym przypadku odsetek alergików w populacji) na podstawie odsetka alergików w losowo dobranej próbie 1600 Polaków. Załóżmy, że w próbie dokładnie 50% osób stwierdziło, że cierpi na alergię. Błąd standardowy obliczamy następująco:
Błąd standardowy =
gdzie to proporcja alergików w próbie (50%), proporcja osób niebędących alergikami w próbie czyli zaś to wielkość próby (1600 osób). Błąd standardowy wyniósł 1,25%.
Przykład zastosowania: błąd standardowy średniej arytmetycznej
Chcemy oszacować przeciętne wynagrodzenie w populacji wszystkich mieszkańców Polski. Wiemy, że w próbie 900 losowo dobranych Polaków średnia arytmetyczna zarobków wynosi 2500 zł netto z odchyleniem standardowym 1200 zł. Obliczamy błąd standardowy średniej według poniższego wzoru:
Błąd standardowy średniej = gdzie:
- – odchylenie standardowe w próbie, – liczba obserwacji w próbie.
Błąd standardowy średniej wyniósł 40 zł.
Bibliografia
- Earl Babbie: Badania społeczne w praktyce. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007, s. 218, 496, 624.
- Błąd standardowy