Błękitek (ryba)

Błękitek

Micromesistius poutassou[1]
(Risso, 1827)
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	promieniopłetwe
Rząd	dorszokształtne
Rodzina	dorszowate
Rodzaj	Micromesistius
Gatunek	błękitek
Synonimy Boreogadus poutassou (Risso, 1827) Gadus bacalaus Cabrera, Pérez & Haenseler, 1857 Gadus melanostomus Nilsson, 1855 Gadus potassoa (Risso, 1827) Gadus poutassou (Risso, 1827) Merlangus albus Yarrell, 1841 Merlangus communis Costa 1844 Merlangus pertusis Cocco, 1829 Merlangus pertusus Cocco, 1829 Merlangus poutassou Risso, 1827 Merlangus vernalis Risso, 1827 Micromessistius poutassou (Risso, 1827)
Zasięg występowania

Błękitek^[2], putasu^[2] (Micromesistius poutassou) – gatunek ryby z rodziny dorszowatych (Gadidae).

Występowanie

Północny Atlantyk, od południowej części Morza Barentsa, wschodniego Morza Norweskiego, Islandii, południowej Grenlandii i południowej Kanady na północ, po przylądek Ras Budżdur w Saharze Zachodniej oraz północne wybrzeże USA na południu, oraz zachodnia część Morza Śródziemnego. Brak go w Morzu Północnym oraz w Bałtyku.

Żyje na szelfie kontynentalnym oraz stoku kontynentalnym na głębokości 150–3000 m (zazwyczaj 300–400 m). W dzień trzyma się dna, nocą wędruje ku powierzchni.

Cechy morfologiczne

Osiąga średnio 22 cm długości (max. 50 cm długości i 830 g masy ciała). Linia boczna wzdłuż całego ciała. Na pierwszym łuku skrzelowym 27–33 wyrostki filtracyjne. Płetwy grzbietowe szeroko rozstawione, odstęp między drugą i trzecią płetwą większy niż szerokość pierwszej płetwy grzbietowej. W płetwach grzbietowych 24–28 promieni; w płetwie odbytowej 33–39 promieni.

Ubarwienie grzbietu niebiesko-szare, brzuch biały. Czasem przy podstawie płetw piersiowych niewielka czarna plamka.

Odżywianie

Żywi się głównie niewielkimi skorupiakami, ale większe osobniki mogą zjadać małe ryby i głowonogi.

Rozród

Dojrzewa płciowo w wieku 3–5 lat. Trze się wczesną wiosną (III–IV), w cieplejszych wodach również zimą (I–II). Samica składa do 150 000 ziaren ikry. Ikra jest pelagiczna, okrągła, nielepka. Embrion ma dwa rzędy chromatoforów na czubku pyska i pięć–sześć wzdłuż ciała. W temperaturze 10,5 °C wylęg następuje po 4 dniach; w temperaturze 8 °C po 11,5 dnia.

Znaczenie

Konserwa z okresu PRL (lata 80. XX wieku)

Ma duże znaczenie w rybołówstwie. Sprzedawany świeży i mrożony oraz przetwarzany na olej, mączkę rybną i w konserwowej postaci mieszanej (sałatka).

Przypisy

Bibliografia

• Micromesistius poutassou. (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. www.fishbase.org [dostęp 10 października 2012]