Błękitnik górski

Błękitnik górski
	Sialia currucoides
	(Bechstein, 1798)
	; samiec
	; samica
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Infragromada	ptaki neognatyczne
Rząd	wróblowe
Podrząd	śpiewające
Rodzina	drozdowate
Podrodzina	klarnetniki
Rodzaj	Sialia
Gatunek	błękitnik górski
Synonimy
	Motacilla s. Sylvia Currucoides Bechstein, 1798;
	Motacilla s. Sylvia Currucoides Bechstein, 1798;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Zasięg występowania
	(c) rbrausse, CC BY-SA 3.0; w sezonie lęgowym poza sezonem lęgowym występuje przez cały rok

Błękitnik górski^[4] (Sialia currucoides) − gatunek małego ptaka z rodziny drozdowatych (Turdidae), zamieszkujący Amerykę Północną. Nie wyróżnia się podgatunków^[2]^[5]. Nie jest zagrożony.

Odgłos nawoływania przypomina delikatne fju, śpiew wysokie tyrlikanie czer czer.

Błękitnik górski jest jednym z symboli stanów: Idaho^[6] oraz Nevada^[7].

Morfologia

Osobnik dorosły waży ok. 30 g, osiągając długość od 16 do 20 cm. Błękitniki górskie odznaczają się jasnym ubarwieniem podbrzusza i czarnymi oczami. Dorosłe samce mają cienkie dzioby, turkusowo-niebieskie upierzenie, jaśniejące od spodu. Dorosłe samice są szare, z ciemnymi niebieskimi skrzydłami i ogonem. Jesienią podgardla i piersi samic uzyskują zabarwienie czerwono-pomarańczowe. Ich boki pokrywa wówczas upierzenie brązowawe, które kontrastuje z bielą spodniej strony ogona.

Występowanie

Gatunek ten jest ptakiem migrującym. Zimę spędza w Meksyku, w południowo-zachodnich i południowo-środkowych Stanach Zjednoczonych, resztę roku na zachodnich terenach Stanów Zjednoczonych i Kanady, aż po Alaskę^[2]. Osobniki z północy migrują na południe obszaru swojego występowania. Osobniki żyjące na południu zasiedlają wciąż te same tereny. Część populacji migruje w okresach zimowych na tereny położone niżej. Typowym środowiskiem występowania gatunku są łąki i hale położone powyżej 1500 m n.p.m.

Odżywianie

Ptaki te odżywiają się owadami, na które polują, nurkując nagle z powietrza. Odżywiają się też owocami. Mogą też, szczególnie w okresie zimowym, całym stadem polować na koniki polne. Błękitniki zaglądają do karmników, w których znajdują żywy pokarm w postaci robaków, jagody czy orzeszki.

Rozmnażanie

Środowiskiem, w którym gniazdują błękitniki górskie, są otwarte tereny na zachodzie Ameryki Północnej, wraz z terenami górskimi, aż po Alaskę. Budują gniazda w istniejących zagłębieniach bądź w budkach lęgowych. Tworzą związki monogamiczne. Samce śpiewają, siedząc na bezlistnych gałęziach. Ma to miejsce w godzinach porannych, zaraz po wschodzie słońca. To zazwyczaj samice budują gniazdo. Jajka są barwy jasnoniebieskiej, bez plam, czasami białe. Jednorazowo w gnieździe wysiadywanych jest od 4 do 5 jaj. Wysiadywanie trwa do 14 dni. Po wykluciu młode pozostają w gnieździe ok. 21 dni. Oboje rodzice opiekują się potomstwem.

Status

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje błękitnika górskiego za gatunek najmniejszej troski (LC – least concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Liczebność światowej populacji szacuje się na około 6 milionów dorosłych osobników. Trend liczebności populacji uznawany jest za wzrostowy^[3]. Wzrost liczby osobników zawdzięcza się przygotowywaniu budek lęgowych przez właścicieli ziemskich w Stanach Zjednoczonych. Istniało niebezpieczeństwo drastycznego zmniejszenia się populacji w wyniku działalności rolniczej człowieka.

Przypisy

↑ Sialia currucoides, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
↑ ^a ^b ^c Mountain Bluebird (Sialia currucoides). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-22)]. (ang.).
↑ ^a ^b Sialia currucoides, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).
↑ Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Myadestinae Baird,SF, 1864 - klarnetniki (wersja: 2020-02-28). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-12-19].
↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Thrushes. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-12-19]. (ang.).
↑ State Bird. www.sos.idaho.gov. [dostęp 2013-10-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-13)]. (ang.).
↑ Nevada State Emblems. www.leg.state.nv.us. [dostęp 2013-10-03]. (ang.).

Bibliografia

Mountain Bluebird. www.bluebirdnews.com. [dostęp 2013-10-03]. (ang.).
The Cornell Lab of Ornithology: Mountain Bluebird. www.allaboutbirds.org. [dostęp 2013-10-03]. (ang.).
Christopher J. Herlugson. Nest Site Selection in Mountain Bluebirds. „The Condor”. 83 (3), s. 252–255, sierpień 1981. (ang.).

Linki zewnętrzne

Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).

[itis-1] Sialia currucoides, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).

[ibc-2] Mountain Bluebird (Sialia currucoides). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-22)]. (ang.).

[iucn-3] Sialia currucoides, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).

[Mielczarek&Kuziemko-4] Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Myadestinae Baird,SF, 1864 - klarnetniki (wersja: 2020-02-28). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-12-19].

[ioc-5] F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Thrushes. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-12-19]. (ang.).

[6] State Bird. www.sos.idaho.gov. [dostęp 2013-10-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-13)]. (ang.).

[7] Nevada State Emblems. www.leg.state.nv.us. [dostęp 2013-10-03]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne