Błażej Dzikowski (poseł)

Błażej Dzikowski
Data i miejsce urodzenia

1881
Urzędów

Data i miejsce śmierci

15 sierpnia 1940
Rury Jezuickie

Poseł na Sejm Ustawodawczy (II RP)
Okres

od 10 lutego 1919
do 27 listopada 1922

Przynależność polityczna

Polskie Stronnictwo Ludowe „Wyzwolenie”

Poseł II kadencji Sejmu (II RP)
Okres

od 1928
do 1930

Przynależność polityczna

Polskie Stronnictwo Ludowe „Wyzwolenie”

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Błażej Dzikowski (ur. 1881 w Urzędowie, zm. 15 sierpnia 1940 w Rurach Jezuickich) – polski polityk ludowy, działacz społeczny, poseł na Sejm Ustawodawczy i II kadencji w II RP.

Życiorys

Po ukończeniu szkoły ludowej wyjechał w 1903 roku do Warszawy, gdzie zetknął się z Maksymilianem Malinowskim: ukończył prowadzone przez Malinowskiego kursy pszczelarsko-ogrodowe, związał się ze środowiskiem pisma „Zorza” i ruchem zaraniarskim[1]. Po powrocie do rodzinnej miejscowości włączył się w działalność niepodległościową – współorganizował oddział POW w Urzędowie (1916) i był prezesem tutejszego Towarzystwa „Piechur”[1], będącego legalną nadbudówką konspiracyjnej POW. Od 1908 roku był też członkiem Zarządu Głównego Towarzystwa Rolniczego im. Stanisława Staszica[1]. Wprowadzał wówczas nowoczesne rozwiązania w pszczelarstwie: ul ramowy i węzę pszczelą[2].

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości stał się jednym z współorganizatorów PSL „Wyzwolenie”. Został wybrany posłem na Sejm Ustawodawczy oraz w roku 1928[3]. Był inicjatorem czynów społecznych w Urzędowie, w których wyniku powstały spółdzielnia mleczarska, Kasa Stefczyka, budowa domu ludowego oraz „Społem”. Przez wiele lat sprawował funkcje prezesa kółka rolniczego w Urzędowie, radnego gminy i wójta gminy Urzędów[1]. Współtworzył struktury Stronnictwa Ludowego jako skarbnik powiatowy w Potoku-Stany, gminny prezes w Urzędowie, i wiceprezes w Janowie[3]. W okresie sanacji przeszedł z ludowej opozycji do obozu sanacyjnego – najpierw jako działacz Kadry Działaczy Ludowych, a następnie Ozonu[3].

Po klęsce wrześniowej wszedł w skład władz politycznych ZWZ w obwodzie Janów Lubelski. Aresztowany przez Niemców 10 czerwca 1940 roku[2][1], został rozstrzelany 15 sierpnia 1940 roku w trakcie egzekucji w Rurach Jezuickich[4].

Został pogrzebany w zbiorowej mogile. Napis poświęcony jego pamięci znajduje się na nagrobku żony, Władysławy Dzikowskiej, w Urzędowie[4].

Ordery i odznaczenia

Upamiętnienie

Jego imieniem została nazwana jedna z ulic Urzędowa[1] (w dzielnicy Zakościelne).

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f BŁAŻEJ DZIKOWSKI. xoomer.virgilio.it. [dostęp 2020-08-26].
  2. ↑ a b Historia – Postacie historyczne. urzedow.pl. [dostęp 2020-08-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-06)].
  3. ↑ a b c Zbigniew Zaporowski. Panorama polityczna Urzędowa w okresie międzywojennym. „Głos Ziemi Urzędowskiej”, 2009. [dostęp 2020-08-26]. 
  4. ↑ a b Urzędów, cmentarz parafialny. timenote.info. [dostęp 2020-08-26].
  5. ↑ M.P. z 1936 r. nr 263, poz. 468 „za zasługi na polu rolnictwa”.