Błotniak moczarowy

Błotniak moczarowy
Circus approximans[1]
Peale, 1848
Ilustracja
Błotniak moczarowy podczas lotu
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

szponiaste

Rodzina

jastrzębiowate

Podrodzina

jastrzębie

Plemię

Accipitrini

Rodzaj

Circus

Gatunek

błotniak moczarowy

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]
Status iucn3.1 LC pl.svg
Zasięg występowania
Mapa występowania

     występuje przez cały rok

     poza sezonem lęgowym

Błotniak moczarowy[3] (Circus approximans)gatunek dużego ptaka drapieżnego z rodziny jastrzębiowatych (Accipitridae). Nie jest zagrożony wyginięciem. Nie wyróżnia się podgatunków[4].

Charakterystyka[5]

Wymiary

  • długość ciała z dziobem i ogonem: ok. 50–61 cm
  • rozpiętość skrzydeł: 121–142 cm

Masa ciała

  • samce 0,4–0,7 kg
  • samice 0,6–1,08 kg

Upierzenie

Samice ciemniejsze i bardziej brązowe od samców, ich brzuch ma bardziej rude zabarwienie. Młode o ciemnobrązowym upierzeniu z jasnym zabarwieniem kupra i spodu ciała.

Występowanie

Błotniak moczarowy zamieszkuje obszar Australazji oraz wielu wysp południowo-zachodniego obszaru Pacyfiku[5].

Biotop

Gatunek zamieszkuje łąki, uprawy oraz pastwiska, znajdujące się na terenach podmokłych, przybrzeżnych oraz estuariach[5].

Pożywienie

Błotniak moczarowy żywi się ssakami, ptakami oraz ich jajami, gadami, płazami, rybami, owadami oraz padliną. Podczas polowania szybuje nisko i powoli. Swoje ofiary chwyta nurkując bądź opadając na ziemię lub powierzchnię wody. Zadręcza wodne ptaki lub je topi. Zdarza się, że okrada również innych drapieżców[5].

Okres lęgowy

Toki

Okres lęgowy trwa od września do grudnia. Obserwuje się rzadkie przypadki poligamii[6].

Gniazdo

Swoje gniazdo buduje na ziemi w wysokich trzcinach, trawach bądź gęstej okrywie roślinnej[5].

Jaja

Najczęściej składa 3–4 jaja. Liczba złożonych jaj może wahać się od 2 do 7[5].

Wysiadywanie i pisklęta

Jaja wysiadywane są przez okres 31–34 dni wyłącznie przez samice. Samiec w tym czasie zdobywa pożywienie dla młodych. Obserwuje się niekiedy przypadki, gdy samiec zaopatruje kilka gniazd naraz[6]. Pisklęta opierzają się po 43–46 dniach od wylęgu. Są zależne od rodziców jeszcze przez 4 do 6 tygodni[5].

Status i zagrożenia

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje błotniaka moczarowego za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Trend liczebności populacji uznaje się za stabilny[2].

Przypisy

  1. Circus approximans, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
  2. a b Circus approximans, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).
  3. Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Accipitrini Vigors, 1824 (Wersja: 2019-03-24). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-08-12].
  4. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Hoatzin, New World vultures, Secretarybird, raptors. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-08-12]. (ang.).
  5. a b c d e f g Bernhard Grzimek, Neil Schlager, Grzimek's Animal Life Encyclopedia: Birds I-IV, Gale, 2003, ISBN 978-0-7876-5786-4 [dostęp 2017-05-01] (ang.).
  6. a b Robert E. Simmons, Harriers of the World: Their Behaviour and Ecology, Oxford University Press, 2000, ISBN 978-0-19-854964-2 [dostęp 2017-05-01] (ang.).

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Status iucn3.1 LC pl.svg
Autor: unknown, Licencja: CC BY 2.5
Wikispecies-logo.svg
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Swamp Harrier Kooragang.jpg
Autor: Mdk572, Licencja: CC BY-SA 3.0
Swamp Harrier (Circus approximans) flying at sunset. 32°52'54"S 151°46'46"E.
Distribution Circus approximans.PNG
Distribution of the Australasian Swamp Harrier (Circus approximans). Green: breeding areas, blue: off-breeding distribution. Based on: James Ferguson-Lees, David A. Christie: Greifvögel der Welt. Franck-Kosmos Verlag, Stuttgart 2009. ISBN 9783440115091, p. 150.