Błotniarka uszata
| Radix auricularia[1] | |||
| (Linnaeus, 1758) | |||
 Radix auricularia japonica | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | Radix | ||
| Gatunek | błotniarka uszata | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
 | |||
Błotniarka uszata (Radix auricularia) – gatunek słodkowodnego ślimaka z rodziny błotniarkowatych (Lymnaeidae). Występuje w Europie i Azji. Zawleczona do Ameryki Północnej.
Charakterystyka
Muszla cienkościenna, prześwitująca i krucha, barwy rogowej lub żółtawej o powierzchni nieregularnie prążkowanej lub młotkowanej, zbudowana z trzech zwojów tworzących niewielką, stożkowato zaostrzoną skrętkę i czwartego, znacznie rozdętego i wielokrotnie swą wielkością przewyższającego wcześniejsze. Muszla 25–30 mm wysokości i 25–30 mm szerokości. Wrzeciono o typowej dla błotniarek budowie (to znaczy z fałdką i wygięciem na styku z ostatnim skrętem), a dołek osiowy zakryty całkowicie lub niewielki, szczelinowaty. Otwór w zarysie uchowaty (stąd nazwa), z krawędzią spłaszczoną i często wywiniętą.
Zasięg występowania i środowisko
Pospolita; żyje w wodach stojących i wolno płynących Europy oraz dużej części Azji oraz Ameryki Północnej, gdzie została zawleczona. Gatunek dość odporny na zanieczyszczenia. Na zimę przenosi się do głębszych wód. Ślimaki w strefie pływów i szybciej płynących strumieni wykształcają grubościenne muszle z okrągłym (nieuchowatym) otworem i o jeszcze bardziej zredukowanej skrętce. Muszle ślimaków żyjących w trzcinowiskach często mają wgłębienia na krawędziach otworu od stałego siedzenia na łodydze trzciny. Błotniarka uszata jest gatunkiem wszystkożernym a pokarm zwierzęcy (padlina) zwiększa jej długowieczność i możliwości wzrostu.
Rozmnażanie
Rozmnażanie odbywa się od końca marca do maja. Jaja w liczbie od 50 do 150 sztuk (czasami więcej, nawet 475 szt.) składane są w podkowiastych kładkach (długość 1,5 do 7,5 cm) na powierzchniach zanurzonych w wodzie.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Radix auricularia, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
- ↑ Radix auricularia, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).
Bibliografia
- Urbański J. Krajowe ślimaki i małże, Warszawa 1957.
- Piechocki A., Ślimaki z cyklu Fauna Słodkowodna Polski, Warszawa 1979, ISBN 83-01-01143-2
Media użyte na tej stronie
Autor: H. Zell, Licencja: CC BY-SA 3.0
Radix auricularia auricularia Linné, 1758, Big-ear Radix; Height 1.8 cm; Originating from the old river Rhine meander "Kleiner Bodensee", in the NSG Altrhein Kleiner Bodensee, Karlsruhe, Germany; Shell of own collection, therefore not geocoded.