Błotniarka uszata

Błotniarka uszata
Radix auricularia[1]
(Linnaeus, 1758)
Ilustracja
Radix auricularia japonica
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

mięczaki

Gromada

ślimaki

Podgromada

płucodyszne

Rząd

nasadooczne

Rodzina

błotniarkowate

Rodzaj

Radix

Gatunek

błotniarka uszata

Synonimy
  • Helix auricularia Linnaeus, 1758
  • Lymnea auricularia (Linnaeus, 1758)
  • Lymnaea auricularia Bourguignat, 1864
  • Lymnaea trencalaeonis Gassies, 1856
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]
Status iucn3.1 LC pl.svg

Błotniarka uszata (Radix auricularia) – gatunek słodkowodnego ślimaka z rodziny błotniarkowatych (Lymnaeidae). Występuje w Europie i Azji. Zawleczona do Ameryki Północnej.

Charakterystyka

Muszla

Muszla cienkościenna, prześwitująca i krucha, barwy rogowej lub żółtawej o powierzchni nieregularnie prążkowanej lub młotkowanej, zbudowana z trzech zwojów tworzących niewielką, stożkowato zaostrzoną skrętkę i czwartego, znacznie rozdętego i wielokrotnie swą wielkością przewyższającego wcześniejsze. Muszla 25–30 mm wysokości i 25–30 mm szerokości. Wrzeciono o typowej dla błotniarek budowie (to znaczy z fałdką i wygięciem na styku z ostatnim skrętem), a dołek osiowy zakryty całkowicie lub niewielki, szczelinowaty. Otwór w zarysie uchowaty (stąd nazwa), z krawędzią spłaszczoną i często wywiniętą.

Zasięg występowania i środowisko

Pospolita; żyje w wodach stojących i wolno płynących Europy oraz dużej części Azji oraz Ameryki Północnej, gdzie została zawleczona. Gatunek dość odporny na zanieczyszczenia. Na zimę przenosi się do głębszych wód. Ślimaki w strefie pływów i szybciej płynących strumieni wykształcają grubościenne muszle z okrągłym (nieuchowatym) otworem i o jeszcze bardziej zredukowanej skrętce. Muszle ślimaków żyjących w trzcinowiskach często mają wgłębienia na krawędziach otworu od stałego siedzenia na łodydze trzciny. Błotniarka uszata jest gatunkiem wszystkożernym a pokarm zwierzęcy (padlina) zwiększa jej długowieczność i możliwości wzrostu.

Rozmnażanie

Rozmnażanie odbywa się od końca marca do maja. Jaja w liczbie od 50 do 150 sztuk (czasami więcej, nawet 475 szt.) składane są w podkowiastych kładkach (długość 1,5 do 7,5 cm) na powierzchniach zanurzonych w wodzie.

Zobacz też

Przypisy

  1. Radix auricularia, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
  2. Radix auricularia, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).

Bibliografia

  • Urbański J. Krajowe ślimaki i małże, Warszawa 1957.
  • Piechocki A., Ślimaki z cyklu Fauna Słodkowodna Polski, Warszawa 1979, ISBN 83-01-01143-2

Media użyte na tej stronie

Status iucn3.1 LC pl.svg
Autor: unknown, Licencja: CC BY 2.5
Radix auricularia japonica.JPG
Autor: Show_ryu, Licencja: CC BY-SA 3.0
Radix auricularia japonica
Radix auricularia auricularia 01.JPG
Autor: H. Zell, Licencja: CC BY-SA 3.0
Radix auricularia auricularia Linné, 1758, Big-ear Radix; Height 1.8 cm; Originating from the old river Rhine meander "Kleiner Bodensee", in the NSG Altrhein Kleiner Bodensee, Karlsruhe, Germany; Shell of own collection, therefore not geocoded.