K-38

K-38
Klasa	okręt podwodny
Projekt	671 (Jorsz)
Oznaczenie NATO	Victor I
Historia
Stocznia	Admiralicji
Początek budowy	1963
Wodowanie	28 lipca 1966
MW ZSRR
Nazwa	K-38, B-38
Wejście do służby	5 listopada 1967
MW Rosji
Nazwa	B-38
Wejście do służby	1991
Wycofanie ze służby	1 września 1995
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu	3650 ton 4830 ton
Długość	93 metry
Szerokość	10,6 metra
Zanurzenie	7,2 metra
Zanurzenie testowe	400
Rodzaj kadłuba	dwukadłubowy
Materiał kadłuba	AK-29
Napęd
2 reaktory WM-4P 1 turbina parowa (31 000KM) 1 śruba
Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu	12 węzłów 33 węzły
Sensory
sonar: Rubin MGK-300
Uzbrojenie
18 torped ZOP
Wyrzutnie torpedowe	6 x 533 mm
Załoga	76

K-38, później B-38 – pierwszy radziecki myśliwski okręt podwodny z napędem jądrowym projektu 671 (NATO: Victor). Budowę okrętu rozpoczęto w kwietniu 1963 roku. K-38 zapoczątkował budowę nuklearnych okrętów podwodnych w stoczni Admiralicji w Leningradzie, która w 1959 roku wybudowała pierwszy na świecie nuklearny statek nawodny. Okręt był budowany pod numerem stoczniowym 600^[1]. 28 lipca 1966 roku K-38 został zwodowany do rzeki Fontanka. W listopadzie tego roku zbyt duże ciśnienie w generatorze pary spowodowało awarię podczas testu nuklearnej siłowni okrętu. Po dokonaniu niezbędnych napraw w lipcu 1967 roku okręt umieszczono w doku transportowym i przetransportowano do Zakładu nr 402 w Siewierodwińsku, gdzie został ukończony i poddany testom na Morzu Białym, po czym wprowadzony do służby we Flocie Północnej 5 listopada 1967 roku, którą pełnił do 1991 roku. Pierwszym dowódcą był komandor porucznik Je. Czernow^[2].

K-38 we wrześniu–październiku 1971 roku wraz z K-323 odbył rejs pod lodami Arktyki^[3]. W 1979 roku okręt pełnił służbę bojową na wodach Zatoki Perskiej^[2].

29 sierpnia 1991 roku wraz z innymi okrętami tego typu został przeklasyfikowany z krążowniczego okrętu podwodnego na duży okręt podwodny, co pociągnęło zmianę oznaczenia z litery K na B^[4][5]. Został następnie przejęty przez marynarkę wojenną Rosji.

Okręt wycofano formalnie ze służby 1 września 1995 roku^[6].

Przypisy

Bibliografia

• Paweł Podwig, Oleg Bukharin, Timur Kadyszew, Eugene Miasnikow: Russian Strategic Nuclear Forces. The MIT Press, 2004. ISBN 0-2626-6181-0.
• Norman Polmar: Cold War Submarines, The Design and Construction of U.S. and Soviet Submarines. K.J. More. Potomac Books, Inc, 2003. ISBN 1-57488-530-8.
• Władimir Iljin, Aleksandr Kolesnikow. Otieczestwiennyje atomnyje podwodnyje łodki. „Tiechnika i Woorużenije”. 5-6/2000, maj-czerwiec 2000 (ros.). 
• Aleksandr Pawłow: Wojennyje korabli Rossii 1997–1998 g. Wyd. V. Jakuck: 1997. (ros.)