BA-20

BA-20
Dane podstawowe
Państwo	ZSRR
Typ pojazdu	Samochód pancerny
Trakcja	kołowa
Załoga	2 (BA-20M – 3)
Historia
Produkcja	1936–1942
Wycofanie	1945
Dane techniczne
Silnik	gaźnikowy, 4-suwowy, 4-cylindrowy rzędowy GAZ-M1 o mocy 50 KM
Transmisja	mechaniczna
Poj. zb. paliwa	70 l (BA-20M – 90 l)
Pancerz	spawany z płyt walcowanych 4–6 mm
Długość	4,10–4,31 m
Szerokość	1,75–1,80 m
Wysokość	2,13–2,30 m
Prześwit	0,23–0,24 m
Masa	bojowa: 2,3–2,5 t
Moc jedn.	20 KM/t
Osiągi
Prędkość	90 km/h
Zasięg	350–450
Pokonywanie przeszkód
Brody (głęb.)	bez przygotowania: 0,5 m
Rowy (szer.)	0,35 m
Kąt podjazdu	15
Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 karabin maszynowy DT kal. 7,62 mm
Użytkownicy
ZSRR, Hiszpania, Mongolia, Finlandia, Niemcy

BA-20 – samochód pancerny konstrukcji radzieckiej z okresu przed II wojną światową.

Historia

W latach 1934–1935 sowieccy konstruktorzy opracowali samochód osobowy GAZ-M1. Jego konstrukcja zawierała wiele elementów innych pojazdów tego typu: Ford A i GAZ-A. Posiadał jednak wiele ulepszeń. Należały do nich: zmodyfikowany układ przeniesienia napędu, nowy silnik, nowy układ hamulcowy. W oparciu o podwozie i inne podzespoły samochodu GAZ-M1 skonstruowano, w Fabryce Maszyn w Wyksie, prototyp lekkiego samochodu pancernego BA-20. Miał on nieco powiększony i zmodernizowany kadłub pojazdu typu FAI. Jego produkcję rozpoczęto w 1936 roku.

Pod koniec tego samego roku, opracowano szynowy wariant samochodu: BA-20ŻD. W 1938 roku zmodernizowano pojazd. Otrzymał on wieżę stożkową, większy zbiornik paliwa. Załogę powiększono do 3 ludzi. Produkcja samochodów pancernych BA-20 trwała do 1942. Ogółem wyprodukowano 2013 wozów.

Służba

Samochody pancerne BA-20 stanowiły uzbrojenie pododdziałów rozpoznawczych wojsk pancernych, piechoty i kawalerii. Znalazły zastosowanie bojowe w czasie wojny domowej w Hiszpanii. Brały udział w walkach z Japończykami nad jeziorem Chasan i rzeką Chałchin-Goł. Stosowano je także w czasie wojny zimowej. Znajdowały się w wyposażeniu wojsk wkraczających do Polski 17 września 1939 roku. Były używane przez cały okres wojny z Niemcami, aż do jej zakończenia w 1945 roku.

Cztery BA-20 (także w wersji przystosowanej to przemieszczania się po torach – BA-20ŻD) wchodziły w skład 31 i 59 Dywizjonu Pociągów Pancernych^[1]. Były to jednostki radzieckie, które w okresie wrzesień 1944 – styczeń 1945 były podporządkowane 1 Armii WP^[2]. Wspierały swoim ogniem polskie oddziały walczące w okolicy Warszawy. 31 Dywizjon wrócił pod dowództwo radzieckie już w październiku 1944, natomiast 59 Dywizjon pozostawał pod dowództwem polskim do stycznia 1945^[3].

Przypisy

Bibliografia

• Janusz Magnuski: Wozy bojowe LWP: 1943-1983. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1985, s. 210–212. ISBN 83-11-06990-5.

Radzieckie pojazdy wojskowe z okresu do 1945 roku Czołgi lekkie BT MS-1 (T-18) T-26 T-27 T-37A T-38 T-40 T-50 T-60 T-70 T-80 Czołgi średnie T-24 T-28 T-34 T-34/85 T-44 Czołgi ciężkie T-35 KW-1 KW-2 KW-85 IS-1 IS-2 IS-3 Działa samobieżne SU-12 SU-57 SU-76I SU-76 SU-85 SU-100 SU-122 SU-152 ISU-122 ISU-152 ZiS-30 ZSU-37 Samochody pancerne BA-I BA-3 BA-6 BA-10 BA-11 BA-20 BA-27 BA-64 D-8 D-12 FAI Inne pojazdy T-20 M-72 NKŁ-16 NKŁ-26 STZ-5 S-2 S-60 S-65 Komintern Woroszyłowiec 9G Kommunar ZiS-5 ZiS-6 GAZ-64 GAZ-67 Katiusza Teletank Prototypy i pojazdy doświadczalne A-20 A-32 AT-1 BA-5 BA-30 BAD-2 D-9 GAZ-TK KSP-76 KW-3 KW-13 PB-4 PB-7 PPG SU-1 SU-2 SU-3 SU-4 SU-5 SU-6 SU-8 SU-14 SU-26 S-51 SMK T-12 T-19 T-22 T-33 T-34M T-43 T-46 T-100 ZiS B-3