BA-5

BA-5
Dane podstawowe
Państwo	ZSRR
Producent	Zakłady Iżorskie
Typ pojazdu	samochód pancerny
Trakcja	kołowa (6x4)
Załoga	5 osób
Dane techniczne
Silnik	6-cylindrowy silnik gaźnikowy ZiS-5 o mocy 73 KM
Poj. zb. paliwa	120 l
Pancerz	stalowy, 4-9 mm
Długość	5,30 m
Szerokość	2,40 m
Wysokość	2,50 m
Prześwit	0,27 m
Masa	8,1 t
Moc jedn.	6,72 kW/t
Osiągi
Prędkość	50 km/h
Zasięg	ok. 260 km
Pokonywanie przeszkód
Brody (głęb.)	0,65 m
Rowy (szer.)	0,5 m
Kąt podjazdu	20°
Przechył boczny	14°
Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 x armata czołgowa ob.1934 mm kalibru 45 mm (114 nab.) 3 x czkm DT kalibru 7,62 mm (ok. 3000 nab.0

BA-5 – radziecki samochód pancerny skonstruowany w połowie lat 30. XX wieku.

W 1934 roku w zakładach ZiS rozpoczęto produkcję ciężarówki ZiS-6. Miała ona ładowność 6 ton, trzykrotnie większą niż popularny GAZ-AAA używany jako podwozie średnich samochodów ciężarowych. Duża nośność nowej ciężarówki że zainteresowali się nią konstruktorzy produkujących samochody pancerne Zakładów Iżorskich.

Prototypowy wóz pancerny powstał w 1935 roku (możliwe że zbudowano kilka prototypów). Wykorzystano lekko zmodyfikowane podwozie samochodu ZiS-6. Było to podwozie trójosiowe. W jego przedniej części zamocowany był silnik ZiS-5. Był to 6-cylindrowy silnik gaźnikowy o pojemności skokowej 5555 cm³ i mocy 73 KM (54,5 kW) przy 2400 obr/min. Napęd z silnika był przenoszony na koła przy pomocy mechanicznej skrzyni biegów (4 biegi do przodu, 1 wsteczny). Koła z oponami 34.00-7.00, na przedniej osi pojedyncze, na tylnych podwójne. Baza podwozia 3,81 m, rozstaw kół 1,675 m. Na podwoziu osadzony był pancerny kadłub. Był on znitowany z płyt pancernych. Grubość pancerza przedniego była równa 4-9 mm, bocznego 6 mm. Przednia część kadłuba pełniła funkcję pancernej osłony silnika. Dalej znajdowały się stanowiska kierowcy i strzelca przedniego czkm DT. W tyle kadłuba swoje stanowiska mieli strzelec tylnego czkm DT i drugi kierowca. BA-5 był więc wyposażony w dwa stanowiska kierowców dzięki którym równie łatwa była jazda w obu kierunkach. Pomiędzy stanowiskami kierowców do stropu przedziału załogowego zamocowana była obrotowa wieża. Miała ona konstrukcję zbliżoną do zastosowanej w czołgu lekkim T-26, ale pozbawiona była tylnej niszy. Wykonano ją z blach stalowych. Grubość pancerza czołowego wieży była równa 4-9 mm, bocznego 4 mm. Dwuosobowa załoga wieży obsługiwała armatę czołgową ob. 1934 kalibru 45 mm i sprzężony z nią czkm DT. Jednostka ognia do armaty była równa 114 naboi i około 3000 naboi do karabinów maszynowych.

Prototyp BA-5 był testowany na poligonie NII BBT w Kubince. W wyniku prób zdecydowano że pojazd nie będzie produkowany seryjnie. Decyzję taką ponieważ BA-5 posiadając uzbrojenie podobne jak średnie BA-3/BA-6 i niewiele grubsze opancerzenie miał masę większą o trzy tony i wymagał dodatkowego członka załogi. Miał także małą zdolność pokonywania przeszkód terenowych limitowaną niewystarczającą mocą silnika i dużą, większą niż w średnich samochodach pancernych, bazą podwozia. Doświadczenia z praz nad BA-5 zostały wykorzystane podczas prac nad skonstruowanym w latach 1936-1937 ciężkim samochodem pancernym BA-11.

Bibliografia

• James Kinnear: Russian Armored Cars 1930-2000. Darlington, Maryland: Darlington Productions, Inc., 2000. ISBN 1-892848-05-8.
• Janusz Magnuski. Sowieckie ciężkie samochody pancerne. „Nowa Technika Wojskowa”. 2002. nr 8. s. str. 27-30. ISSN 1230-1655.