BAD-2

BAD-2
Dane podstawowe
Państwo	ZSRR
Typ pojazdu	samochód pancerny
Trakcja	kołowa (6x4)
Załoga	4 osoby
Dane techniczne
Silnik	silnik gaźnikowy Ford A o mocy 40 Km
Pancerz	stalowy o gubości do 6 mm
Długość	5,28 m
Szerokość	2,02 m
Wysokość	2,36 m
Prześwit	0,24 m
Masa	4,6 t
Osiągi
Prędkość	50 60 km (na szynach) km/h w wodzie: 5 km/h
Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 x armata B-3 kalibru 37 mm (60 nab) 2 x czkm DT kalibru 7,62 mm (3000 nab)

BAD-2 (БАД-2) – radziecki pływający samochód pancerny, po wymianie kół używany także jako drezyna pancerna.

Konstruktorem BAD-2 był inżynier P.N. Sjaczentow pracujący w Fabryce Iżorskiej. Pojazd bazował na podwoziu trójosiowego samochodu ciężarowego Ford-Timken. Koła tylnych mostów mogły być wyposażone w gąsienice Overoll. Wszystkie koła mogły być wymienione na stalowe koła przeznaczone do poruszania się po szynach. Kadłub pojazdu wykonano metodą spawania z płyt pancernych o grubości do 6 mm. Kadłub był wodoszczelną konstrukcją samonośną, a jego przednią część ukształtowano w sposób zmniejszający opory podczas pływania. Napęd w wodzie zapewniała pojedyncza śruba, rolę sterów pełniły przednie koła.

BAD-2 miał dwie wieże obrotowe. Pierwsza znajdowała się nad centralną częścią kadłuba i mieściła armatę B-3 kalibru 37 mm. Druga z ckm DT była umieszczona w tylnej części kadłuba. Wieża z działem była umieszczona wyżej dzięki czemu kąt ostrzału umieszczonej w niej armaty wynosił 360°. Poza uzbrojeniem zainstalowanym w wieżach BAD-2 był wyposażony w km DT zamocowany w jarzmie obok stanowiska kierowcy.

Dodatkowe wyposażenie pojazdu stanowiła pompa odwadniająca, dwa zbiorniki z substancją dymotwórczą o łącznej pojemności 40 litrów oraz radiostacja.

Próby prototypu wykazały że pojazd posiada zbyt słaby silnik, a nienapędzane przednie koła utrudniają wydostanie się samochodu z wody na nieprzygotowany brzeg. Skrytykowano także słabe opancerzenie pojazdu, a armatę kalibru 37 mm uznano za niewystarczająca wobec wprowadzania do uzbrojenia Armii Czerwonej armat czołgowych kalibru 45 mm. W rezultacie podjęto decyzję i o odrzuceniu pojazdu i nieprzyjęciu go do uzbrojenia.

Pomimo decyzji o zakończeniu rozwoju BAD-2 na etapie prototypu jedyny istniejący BAD-2 wziął udział w leningradzkiej defiladzie pierwszomajowej w 1933 roku, a także specjalnych pokazach podczas których pływał w Newie. W rezultacie znalazł się w polskich i niemieckich materiałach rozpoznawczych jako pojazd używany przez jednostki RKKA. Przez Niemców był traktowany jako pływająca wersja BA-10 nazywana w materiałach rozpoznawczych Schwimm-Panzerspachwagen F 204(r).

Bibliografia

• Janusz Magnuski. Sowieckie pływające samochody pancerne 1932-1938. „Nowa Technika Wojskowa”. 1997. Nr. 10. s. s. 19-22. ISSN 1230-1655.