BM-21 Grad-1

BM-21 Grad-1
Dane podstawowe
Państwo	ZSRR
Producent	Zakłady Spław
Typ pojazdu	samobieżna wieloprowadnicowa wyrzutnia rakietowa
Trakcja	kołowa
Załoga	4 osoby
Dane techniczne
Długość	7,3 m
Szerokość	2,4 m
Wysokość	2,8 m
Masa	10,43 t
Osiągi
Prędkość	75 km/h
Zasięg	700 km
Dane operacyjne
Uzbrojenie
36 prowadnic kalibru 122,4 mm (o zasięgu do 15 km)

BM-21 Grad-1 – sowiecka samobieżna wieloprowadnicowa wyrzutnia rakietowa wprowadzona na uzbrojenie w 1974 roku. Produkowana przez zakłady Spław z Tuły. Stanowi lżejszą odmianę systemu BM-21 Grad.

Konstrukcja

Wyrzutnia BM-21 Grad-1, oznaczona indeksem 9P138, osadzona jest na samochodzie ciężarowym ZiŁ-131. Blok wyrzutni liczy 36 prowadnic kalibru 122,4 mm. W położeniu transportowym blok wyrzutni jest obrócony do tyłu, a wloty wyrzutni znajdują się za kabiną samochodu. W położeniu bojowym blok wyrzutni zostaje wraz z platformą do której jest umocowany przesunięty o blisko metr do tyłu. Z prowadnic odpalane są pociski odłamkowo-burzące OF-21-1 i 9M28F. Mają one wymiary zbliżone do rakiet odpalanych z wyrzutni BM-21 Grad, ale za cenę zmniejszenia zasięgu do 15 km zwiększono ich części bojowe. Później opracowano także pociski zapalające 9M28S, dymne 9M28D, oraz kasetowe 9M28K (z minami przeciwpancernymi PTM-3). Z wyrzutniami współpracują pojazdy transportowe 9T450 i załadowcze 9F380. Czas odpalenia salwy 36 pocisków był równy 18 sekund.

BM-21 Grad-1 był przeznaczony dla artylerii pułkowej, dlatego zastosowano rakiety o mniejszym zasięgu niż odpalane z BM-21 Grad (system artylerii dywizyjnej).

Bibliografia

• Tomasz Szulc. Następcy Katiuszy. „Nowa Technika Wojskowa”. 1999. nr 6. s. str. 15-20. ISSN 1230-1655. 
• Tomasz Szulc. Następcy Katiuszy Cz. II. „Nowa Technika Wojskowa”. 1999. nr 8. s. str. 25-32. ISSN 1230-1655. 

Linki zewnętrzne

• Реактивная система залпового огня «Град» (ros.). Splav. [dostęp 2019-03-02].