Bałda
Bałda – grzęda opadająca z najwyższego punktu Uhrocia Kasprowego (1852 m) do Doliny Kasprowej w polskich Tatrach Zachodnich. Opada w kierunku północno-zachodnim, a jej przedłużeniem jest morenowy wał. Bałda wraz z tym wałem dzieli Dolinę Kasprową na dwie odnogi: dolinę Stare Szałasiska (po wschodniej stronie Bałdy) i Dolinę Suchą Kasprową (po zachodniej stronie). Od strony wschodniej pomiędzy głównym ciągiem Starych Szałasisk a Bałdą znajduje się jeszcze Zielone Korycisko – odnoga Starych Szałasisk[1].
Bałda jest górą kosodrzewinowo-trawiasta, a niżej porośnięta górnoreglowym lasem. Dawniej była bardziej trawiasto-piarżysta i była wypasana (tereny dawnej Hali Kasprowej)[2]. Obecnie cała Dolina Kasprowa jest obszarem ochrony ścisłej i ludzie bywają tutaj bardzo rzadko. Władysław Cywiński tak opisuje Bałdę i Uhrocie Kasprowe: „Pusto, dziko, triumf regeneracyjnych sił przyrody. Częściej można tu spotkać przedstawiciela gatunku Ursus arctos niż homo sapiens”[3].
Przypisy
- ↑ Tatry polskie. Mapa turystyczna 1:20 000. Piwniczna: Agencja Wyd. „WiT” s.c., 2006. ISBN 83-89580-00-4.
- ↑ Władysław Szafer: Tatrzański Park Narodowy. Zakład Ochrony Przyrody PAN, 1962.
- ↑ Władysław Cywiński: Tatry. Przewodnik szczegółowy. Tom 13. Kasprowy Wierch. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2008. ISBN 83-7104-011-3.
Media użyte na tej stronie
Autor: Jerzy Opioła, Licencja: CC BY-SA 4.0
Widok z północnej grani Kasprowego Wierchu
Autor: Jerzy Opioła, Licencja: CC BY-SA 4.0
Widok z północnej grani Kasprowego Wierchu