Bażantarnia (Elbląg)
nr rej. 487/95 z 23.12.1995 | |
Elbląska Bażantarnia | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Powierzchnia | 369 ha |
Data założenia | |
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
54°10′23,833″N 19°26′45,758″E/54,173287 19,446044 |
Bażantarnia – zabytkowy park leśny położony na skraju Wysoczyzny Elbląskiej, znajdujący się w granicach administracyjnych Elbląga. Przez Bażantarnię przepływa Srebrny Potok.
Historia
Bażantarnia stała się miejscem masowego wypoczynku elblążan na początku XVIII wieku. Wtedy to, mieszkańcy nazywali ją Vogelsang (niem. Ptasi śpiew). Początkowo podzielona była na dwa obszary – chroniony i użytkowy, dzięki czemu poza funkcją rekreacyjną, las pełnił także zaplecze gospodarcze ówczesnego Elbląga. W latach 1810–1811 August Abbeg wybudował karczmę, która funkcjonuje dziś jako Restauracja Myśliwska[1]. Druga restauracja (pod nazwą Thumberg) powstała po latach na Górze Chrobrego (Krucza), jednak w latach 50. XX wieku została ostatecznie rozebrana. W 1913 park zostały włączony w granice administracyjne miasta.
Wraz z objęciem przez elbląski magistrat opieki nad parkiem, pojawiło się w nim wiele nowych obiektów użyteczności publicznej. Wybudowano nowe mostki, oznakowano trasy piesze oraz powstały tak charakterystyczne budowle jak muszla koncertowa, Parasol, czy wieża widokowa, zwana Wieżą Bismarcka (rozebrana po wojnie). Po zakończeniu II wojny światowej i włączeniu Elbląga w granice Polski, nowi mieszkańcy nazwali park Bażantarnią, ze względu na mnogość tego ptactwa w lesie. Jeszcze w latach 90. XX wieku można było się natknąć w parku na liczne bażanty[2].
Roślinność i zwierzęta
W Bażantarni występuje drzewostan mieszany, z przewagą drzew liściastych (buki, dęby, olchy, graby, klony, brzozy, osiki, wiązy, lipy). Spośród drzew iglastych rosną tu świerki (przewaga), sosny, jodły i modrzew. Charakterystyczne dla tego miejsca są również ogromne skrzypy (ich wysokość dochodzi nawet do 2 m) oraz duża liczba paproci[3].
Na terenie tym występują także, rzadkie w tym regionie, gatunki roślin typowo górskich i podgórskich, takich jak: czosnek niedźwiedzi, tojad dzióbaty, żywiec cebulkowy, widlak wroniec, kosmatka gajowa, pióropusznik strusi, żebrowiec górski, bez koralowy, kozłek bzowy, przetacznik górski oraz – wspomniany już – skrzyp olbrzymi[4]. Zwierzęta zamieszkujące Bażantarnię to: dziki, jelenie, sarny, lisy, borsuki, zające, kuny leśne i domowe, tchórz, łasica, wiewiórka czarna i ruda. Bogaty świat ptaków reprezentują m.in. słowiki, czarne bociany, jastrzębie, sowy i dzięcioly. Teren Bażantarni to miejsce lęgu dzikich kaczek, które później przenoszą się zazwyczaj na pobliskie jezioro Druzno[3].
Atrakcje w parku
Zabytki w parku
Restauracja Myśliwska[5]
- Muszla koncertowa[5]
- Młyn wodny na rzece Kumieli[5]
- Pałac Augusta Abbega w Elblągu[5]
Pomniki przyrody w parku
- głaz narzutowy Diabelski kamień (w korycie Srebrnego Potoku)
- pięć dębów uznanych za pomniki przyrody
Inne atrakcje
- Wyciąg narciarski na Górze Chrobrego (Krucza) od 2019 roku nieczynny. Został zlikwidowany (brak inwestora).
Szlaki turystyczne w parku
- Szlak czerwony Kopernikowski (EL-06-c): długość 4,5 km
- Szlak niebieski Okrężny (EL-2101-n): długość 3,6 km (Leśny), 6,4 km (Górski)
- Szlak zielony Ścieżka Jaszczurek (EL-2102-z): długość 7 km
- Szlak żółty Okólny (EL-2104-y): długość 9 km
Galeria
Przypisy
- ↑ Piotr Skurzyński „Warmia, Mazury, Suwalszczyzna” Wyd. Sport i Turystyka – Muza S.A. Warszawa 2004 s. 38 ISBN 83-7200-631-8.
- ↑ Elbląg wczoraj i dziś – Bażantarnia.
- ↑ a b Alfred Mowczko , Bażantarnia elbląska, Warszawa: Spółdzielczy Instytut Wydawniczy „KRAJ”, 1951, s. 4–5 .
- ↑ Dariusz Barton , Przewodnik krajoznawczy „z myszka” po Wysoczyznie Elblaskiej, Bydgoszcz: TEKST, 1997, s. 141, 143 .
- ↑ a b c d Narodowy Instytut Dziedzictwa – Wykaz zabytków w woj. warmińsko-mazurskim.
Media użyte na tej stronie
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Warmian-Masurian Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 54.52 N
- S: 53.07 N
- W: 19.05 E
- E: 22.95 E
Blue Shield - the Distinctive emblem for the Protection of Cultural Property. The distinctive emblem is a protective symbol used during armed conflicts. Its use is restricted under international law.
Shiny green button/marker widget.
Czerwony szlak turystyczny.
Niebieski szlak turystyczny.
Zielony szlak turystyczny.
Żółty szlak turystyczny.
Autor: Jan Derenda, Licencja: CC BY-SA 4.0
Elbląg, Zespół młyna wodnego
Ikona ze wzoru znaku informacyjnego umieszczonego na zabytkach nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków w Polsce
WZÓR TABLICY INFORMUJĄCEJ O NAZWIE POMNIKA PRZYRODY BĘDĄCEGO POJEDYNCZYM TWOREM PRZYRODY ŻYWEJ LUB NIEOŻYWIONEJ (Dziennik Ustaw z 21 grudnia 2004 Nr 268 poz. 2665)
Autor:
Autor: Jan Derenda, Licencja: CC BY-SA 4.0
Elbląg, Dwór Augusta Abbega w Elblągu