Bażyna
Morfologia (bażyna czarna) | |
Systematyka[1][2] | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Podkrólestwo | |
Nadgromada | |
Gromada | |
Podgromada | |
Nadklasa | |
Klasa | |
Nadrząd | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | bażyna |
Nazwa systematyczna | |
Empetrum L. Sp. Pl. 1022. 1753 |
Bażyna (Empetrum L.) – rodzaj krzewinek należących do rodziny wrzosowatych (Ericaceae Juss.). Występuje na półkuli północnej w strefie klimatu umiarkowanego (tu zwykle w górach) i chłodnego oraz na południowych krańcach Ameryki Południowej (tam tylko jeden gatunek – Empetrum rubrum). W Polsce występuje bażyna czarna (Empetrum nigrum) i bażyna obupłciowa (Empetrum hermaphroditum)[3], przy czym ta ostatnia często ujmowana jest jako podgatunek bażyny czarnej[4]. Gatunkiem typowym jest bażyna czarna (Empetrum nigrum)[5]. Łączna liczba gatunków w zależności od ujęcia systematycznego (koncepcji podziału) waha się od 3 do 18[6].
Morfologia
- Pokrój
- Krzewinki z pędami płożącymi się, podnoszącymi się na końcach, gęsto rozgałęzionymi, drewniejącymi. O długości do 1 m[6].
- Liście
- Ulistnienie skrętoległe lub okółkowe. Liście zimotrwałe, twarde. Blaszka liściowa osadzona na bardzo krótkim ogonku, z wierzchu połyskująca lub matowa, równowąska, lancetowata lub jajowata, całobrzega i silnie wzdłuż krawędzi podwinięta[6].
- Kwiaty
- Obu- lub jednopłciowe, drobne, wyrastające pojedynczo lub w skupieniach po 2 lub 3 w kątach liści na górnych, wzniesionych częściach pędów. Kwiaty są promieniste, działki kielicha 3 podłużne, płatki korony także 3, białe (według niektórych ujęć płatków brak i wszystkie listki okwiatu to działki kielicha[7]). Pręcików od 2 do 6, w kwiatach tylko męskich zwykle 3. Zalążnia górna z 6–9 zalążkami, słupek pojedynczy z rozgałęzionym znamieniem na 6–12 łatek[7][6].
- Owoc
- Kuliste, mięsiste jagody. U nasady z trwałymi, przylegającymi działkami kielicha. Owocnia ma kolor czerwony lub czarny po dojrzeniu. Owoce zawierają 6–9 owalnych nasion[6].
Systematyka
Chamaetaxus Ruprecht
- Pozycja systematyczna według APweb (aktualizowany system APG IV z 2016)
Rodzaj należy do plemienia Empetreae (obok dwóch innych rodzajów: Ceratiola i Corema[8]), podrodziny Ericoideae, rodziny wrzosowatych Ericaceae, która wraz z siostrzaną rodziną Cyrillaceae należą do rzędu wrzosowców, grupy astrowych (asterids) w obrębie dwuliściennych właściwych (eudicots)[2].
- Pozycja w systemie Reveala (1993-1999)
Gromada okrytonasienne (Magnoliophyta Cronquist), podgromada Magnoliophytina Frohne & U. Jensen ex Reveal, klasa Rosopsida Batsch, podklasa ukęślowe (Dilleniidae Takht. ex Reveal & Tahkt.), nadrząd Ericanae Takht., rząd wrzosowce (Ericales Dumort.), podrząd Ericineae Burnett, rodzina wrzosowate (Ericaceae Juss.), podrodzina Empetroideae Nutt. ex Sweet, plemię Empetreae Horan., rodzaj bażyna (Empetrum L.)[9].
- Podział na gatunki
Podział rodzaju i status taksonomiczny gatunków w jego obrębie jest przedmiotem dyskusji[10]. W szerokim ujęciu gatunków wyróżnia się ich 2 lub 3 zawierających szereg podgatunków[4], w wąskim ujęciu gatunków w obrębie rodzaju wyróżnia się nawet kilkanaście[11].
Z badań genetycznych wynika, że diploid Empetrum nigrum jest grupą bazalną dla wielokrotnie powstających w różnych miejscach tetraploidów[8][6], co skutkować ma trudną do segregacji zmiennością genetyczną[6]. Wskazuje się jako niejednoznaczny związek między ploidalnością a dwupiennością lub obupłciowością tych roślin – na biologię rozrodu istotny wpływ mogą bowiem mieć czynniki środowiskowe[12]. Potwierdzać to mają rośliny z kwiatami obupłciowymi o pozostałych cechach właściwych dla podgatunku typowego Empetrum nigrum[10][13]. W efekcie formy tetraploidalne we Flora of North America nie są uznawane za na tyle odległe, by mogły być traktowane jako odrębne gatunki[6]. Także Flora Europaea kwestionuje znaczenie ploidalności jako wystarczającego uzasadnienia podniesienia taksonów powstałych w wyniku zwielokrotnienia chromosomów do rangi gatunku[12]. Również The Plant List uznaje tetraploidy za podgatunki[4]. W efekcie wyżej wymienione i inne prace taksonomiczne wyróżniają różną liczbę drobnych taksonów w randze podgatunków bażyny czarnej[14][15].
W piśmiennictwie polskim tradycyjnie wyróżnia się raczej jako odrębne gatunki obie formy bażyn występujące w kraju tj. bażynę czarną E. nigrum i obupłciową E. hermaphroditum[3][16].
- Wykaz gatunków według Plants of the World[17]
- Empetrum atropurpureum Fernald & Wiegand
- Empetrum eamesii Fernald & Wiegand
- Empetrum nigrum L. – bażyna czarna
- Empetrum rubrum Vahl ex Willd.
Przypisy
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ a b Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2018-01-14] (ang.).
- ↑ a b Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Flowering plants and pteridophytes of Poland. A checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 2002. ISBN 83-85444-83-1.
- ↑ a b c Empetrum. [w:] The Plant List. Version 1.1 [on-line]. [dostęp 2018-01-14].
- ↑ a b Index Nominum Genericorum. [dostęp 2009-01-30].
- ↑ a b c d e f g h David F. Murray, Virginia Mirré, Reidar Elven: Empetrum. [w:] Flora of North America [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2010-09-01]. (ang.).
- ↑ a b Min Tianlu, Arne Anderberg: Empetrum. [w:] Flora of China [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2010-09-01]. (ang.).
- ↑ a b Arne A. Anderberg. Phylogeny of the Empetraceae, with Special Emphasis on Character Evolution in the Genus Empetrum. „Systematic Botany”. 19, 1, 1994.
- ↑ Crescent Bloom: Systematyka rodzaju Empetrum. The Compleat Botanica. [dostęp 2009-01-30]. (ang.).
- ↑ a b J.N.B. Bell, J.H. Tallis. Empetrum nigrum L.. „Journal of Ecology”. 61, 1, s. 289-305, 1973.
- ↑ Kazimierz Zarzycki: Rodzina: Empetraceae, Bażynowate. W: Flora Polska. Rośliny naczyniowe Polski i ziem ościennych. Tom X. Pawłowski B. (red.). Warszawa, Kraków: Polska Akademia Nauk, PWN, 1963.
- ↑ a b T.G. Tutin, V.H. Heywood, N.A. Burges, D.M. Moore, D.H. Valentine, S.M. Walters, D.A. Webb: Flora Europaea. Vol. 3. Cambridge, London, New York, New Rochelle, Melbourne, Sydney: Cambridge University Press, 1981, s. 14.
- ↑ Empetrum nigrum L. black crowberry. [w:] Go Botany [on-line]. National Science Foundation. [dostęp 2018-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-01-10)].
- ↑ V.B. Kuvaev, V.N. Vasilez, E.A. Krasnov, T.P. Berezovskaya. To diagnostics and chemisystematics of intrageneric taxa of Empetrum (Empetraceae). „Botanicheskii Zhurnal (Ботанический журнал)”. 81, 10, s. 104-115, 1996.
- ↑ Eric Hultén: Flora of Alaska and Neighboring Territories: A Manual of the Vascular Plants. Stanford University Press, 1968, s. 716. ISBN 0-8047-0643-3.
- ↑ Alicja Szweykowska, Jerzy Szweykowski (red.): Słownik botaniczny. Wyd. wydanie II, zmienione i uzupełnione. Warszawa: Wiedza Powszechna, 2003, s. 65. ISBN 83-214-1305-6.
- ↑ Empetrum Tourn. ex L.. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2022-09-19].
Media użyte na tej stronie
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Autor: Opioła Jerzy, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Empetrum nigrum (pl. bażyna czarna), habitat: Tatra Mountains, Dolina 5 Stawów Polskich