Babie lato (biologia)

Babie lato, które zaczepiło się na krzewie

Babie lato – unosząca się w powietrzu, w pogodne dni jesienne, nić przędna niektórych pająków. Potocznie również okres, w którym to zjawisko występuje. W Europie Środkowej jest to zwykle druga połowa września[1].

Nici przędne, nazywane babim latem, wytwarzane są zwykle przez młode pająki obu płci, z gatunków o niewielkich rozmiarach, zaliczanych do wielu rodzin. Masa ciała większości pająków zbadanych w aeroplanktonie USA i Australii mieściła się w przedziale 0,2–1,0 mg[2].

Na tych cienkich, długich nitkach pająki, które je uprzędły, biernie rozprzestrzeniają się[3] na duże odległości (do kilkuset kilometrów[2]) osiągając przy tym niekiedy znaczny pułap. Ich liczebność jest największa tuż nad powierzchnią ziemi i maleje ze wzrostem wysokości. Obserwowano je do wysokości 1500 m[4]. Ich wędrówki na półkuli północnej są obserwowane przez cały rok. Najliczniej wędrują w okresie od maja do października[4]. Ważną rolę w locie pająków z wykorzystaniem nici przędnych może odgrywać elektrostatyka[5].

Przypisy

  1. ↑ Encyklopedia Biologia. Greg, 2008. ISBN 978-83-7327-756-4.
  2. ↑ a b Greenstone et al. Ballooning spiders in Missouri, USA, and New South Wales, Australia : family and mass distributions. „Journal of Arachnology”. 15, s. 163-170, 1987. (ang.).  (pdf)
  3. ↑ Biologia. Multimedialna encyklopedia PWN Edycja 2.0. pwn.pl Sp. z o.o., 2008. ISBN 978-83-61492-24-5.
  4. ↑ a b D. A. Dean, W. L . Sterling. Size and phenology of ballooning spiders at two locations in eastern Texas. „Journal of Arachnology”. 13, s. 111-120, 1985. (ang.). 
  5. ↑ Peter W. Gorham: Ballooning Spiders: The Case for Electrostatic Flight. Cornell University, 2013-09-18. [dostęp 2020-12-07]. (ang.).

Media użyte na tej stronie