Babka czarna

Babka czarna

Gobius niger
Linnaeus, 1758
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	promieniopłetwe
Rząd	okoniokształtne
Rodzina	babkowate
Rodzaj	Gobius
Gatunek	babka czarna
Synonimy Gobius boulerot Lacepède, 1800 Gobius brittanicus Thompson, 1837 Gobius fuliginosus M'Coy, 1841 Gobius gorgione Rafinesque,1810 Gobius iozo Linnaeus, 1758 Gobius jozo Linnaeus, 1758 Gobius jozo albescens Canestrini, 1862 Gobius jozo major Kolombatovic, 1891 Gobius jozo minor Kolombatovic, 1891 Gobius jozo nigrescens Canestrini, 1862 Gobius jozo pontica Kessler, 1859 Gobius longiradiatus Risso, 1827 Gobius niger hispanicus de Buen, 1928 Gobius niger jozo Linnaeus, 1758 Gobius niger nigerrimus de Buen, 1928 Gobius punctulatus Cocco, 1884-85
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[1]
najmniejszej troski

Babka czarna^[2][3][4] (Gobius niger) – ryba z rodziny babkowatych z rzędu okoniokształtnych.

Ten artykuł od 2013-05 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Występowanie

Gatunek morski występujący wzdłuż wybrzeży Morza Śródziemnego, europejskich brzegów Oceanu Atlantyckiego, Morza Północnego oraz w zachodnim i południowym Bałtyku. Żyje w pobliżu brzegów (litoral), przy dnie miękkim lub porośniętym roślinami wodnymi. Przebywa zwykle w zacisznych i osłoniętych miejscach. Babka czarna licznie występuje u naszych wybrzeży, lecz nie ma znaczenia gospodarczego. W Polsce podlega częściowej ochronie gatunkowej^[5].

Budowa

Ciało krótkie, owalne w przekroju, o nieco spłaszczonej części brzusznej. Górna część głowy i grzbiet, aż do nasady pierwszej płetwy grzbietowej, nie są pokryte łuskami. Czasami mogą być tam rozsiane nieregularnie bardzo drobne łuseczki. Reszta ciała jest pokryta dość dużymi łuskami. Linia boczna nie jest widoczna. Występują dwie płetwy grzbietowe, stykające się ze sobą. Pierwsza z nich rozpięta jest wyłącznie na promieniach twardych. Płetwa ogonowa jest duża i jej tylna krawędź jest owalna. Płetwy piersiowe są szerokie i długie. Płetwy brzuszne umieszczone pod i przed piersiowymi są połączone błoną w rodzaj lejka, tworzącego przyssawkę. Przy jej pomocy ryba może przysysać się do przedmiotów leżących na dnie. Głowa babki czarnej jest duża, spłaszczona grzbieto-brzusznie i ma zaokrąglony pysk. Paszcza jest uzbrojona w drobne ząbki. Ryba ta dorasta do długości 15 cm.

Pokarmem ryb tego gatunku są drobne zwierzęta denne (ślimaki, krewetki, kraby, wieloszczety).

Rozmnażanie

Tarło odbywa się od maja do czerwca. Samica składa na roślinach do 25 tys. ziarenek kleistej ikry. Larwy początkowo pelagiczne, później opadają na dno.

Przypisy