Bachanalia
Bachanalia (bachanalie; łac. bacchanalia z gr. βακχεία) – starorzymskie obrzędy na cześć Bachusa (Dionizosa)[1]. Tytus Liwiusz utrzymywał, że zostały zapoczątkowane w Wielkiej Grecji, skąd przedostały się do Etrurii, skąd dopiero do Rzymu i rozpowszechniły się szczególnie w południowej Italii. Wiązały się z nimi liczne potępiane nadużycia, przez co przerodziły się z czasem w rozpustne orgie. Obrzędy te zostały zakazane przez senat rzymski w 186 p.n.e. (wiązało się to z prześladowaniami religijnymi i wymordowaniem według Liwiusza 7 tys. uczestników bachanalii[2]).
Potocznie bachanaliami określa się też hulaszczą zabawę[1].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b bachanalia. Słownik wyrazów obcych PWN. [dostęp 2013-12-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-30)].
- ↑ Misteria dramatyczne. W: Jan Wierusz-Kowalski: Dramat a kult. Warszawa: KAW, 1987, s. 79. ISBN 83-03-01804-3.
Linki zewnętrzne
- Zdzisław Żmigryder-Konopka, Wystąpienie władzy rzymskiej przeciwko Bachanaliom italskim
- Agnieszka Bartnik, Senatus consultum z 186 p.n.e. i Lex Cornelia z 81 p.n.e. jako reakcja władz rzymskich wobec stosowania praktyk magicznych?
- Danuta Musiał, Kilka uwag o tzw. sprawie Bakchanaliów w Rzymie w 186 r. p.n.e