Bagheera kiplingi

Bagheera kiplingi[1]
Peckham & Peckham, 1896[2]
ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Podtyp

szczękoczułkowce

Gromada

pajęczaki

Rząd

pająki

Rodzina

skakunowate

Rodzaj

Bagheera

Gatunek

Bagheera kiplingi

Bagheera kiplingi – gatunek pająka z rodziny skakunowatych, zamieszkujący Amerykę Środkową na obszarze od Meksyku po Kostarykę[3].

Cechą wyróżniającą tego pająka jest sposób jego odżywiania. Dotychczas sądzono, że wszystkie pająki są drapieżnikami i nie wytwarzają enzymów pozwalających im trawić pożywienia pochodzenia roślinnego. Odkryto jednak, że B. kiplingi stosuje głównie dietę roślinną, żywiąc się niemal wyłącznie ciałkami Belta akacji (gatunków zaliczanych przez niektórych botaników do odrębnego od akacji rodzaju Vachellia). Te struktury odżywcze akacja wytwarza, aby uzyskać ochronę w mutualistycznym związku z mrówkami z rodzaju Pseudomyrmex, które zamieszkują jej wydrążone kolce. Pająki aktywnie unikają tych mrówek. Poza ciałkami Belta B. kiplingi jedzą też nektar, larwy mrówek, małe żywiące się nektarem owady, a czasem również przedstawicieli własnego gatunku. Ciałka Belta stanowią jednak 91% ich diety w Meksyku i 60% w Kostaryce[4].

Umiejętność przędzenia nici pajęczej, służącej zazwyczaj pająkom do tkania sieci łownych, B. kiplingi wykorzystuje do tkania schronień, w których samica opiekuje się potomstwem. Do opieki nad potomstwem włącza się także samiec, co jest wyjątkiem wśród pająków[5]. Dowody behawioralne sugerują, że B. kiplingi prowadzi quasi-socjalny tryb życia[6].

B. kiplingi został opisany w 1896 roku przez małżeństwo biologów George’a i Elizabeth Peckhamów[2]. Wyniki badań na temat jego zachowania i sposobu odżywiania zostały zaprezentowane w 2008 roku, w trakcie dorocznego spotkania Ecological Society of America[6] przez Christophera Meehana i współpracowników, którzy dokonali odkrycia w trakcie wyprawy badawczej do Meksyku, podczas której obserwowali życie i zwyczaje zamieszkujących tamte tereny pająków i opublikowane w 2009 roku na łamach czasopisma „Current Biology”[4].

Nazwa pająka (ze względu na jego „kocie skoki”) nawiązuje do Bagheery, czarnej pantery z książki Księga dżungli, oraz Rudyarda Kiplinga – jej autora[7].

Przypisy

  1. ↑ Bagheera kiplingi, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
  2. ↑ a b Jerzy Prószyński: Bagheera kiplingi paintings. [dostęp 2009-10-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (11 stycznia 2010)]. (ang.).
  3. ↑ Jeanna Bryner: Rare Vegetarian Spider Discovered. livescience.com, 12 października 2009. [dostęp 2014-01-23]. (ang.).
  4. ↑ a b Christopher J. Meehan, Eric J. Olson, Matthew W. Reudink, T. Kurt Kyser i Robert L. Curry. Herbivory in a spider through exploitation of an ant-plant mutualism. „Current Biology”. 19 (19), s. R892-R893, 2009. DOI: 10.1016/j.cub.2009.08.049. (ang.). 
  5. ↑ Agnieszka Graclik: Pająk wegetarianin. Salamandra. Magazyn przyrodniczy. [dostęp 2019-02-10]. (pol.).
  6. ↑ a b Christopher J. Meehan, Eric J. Olson, Robert L. Curry: Exploitation of the Pseudomyrmex-Acacia mutualism by a predominantly vegetarian jumping spider (Bagheera kiplingi). The 93rd ESA Annual Meeting. [dostęp 2009-10-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (1 grudnia 2019)]. (ang.).
  7. ↑ news.nationalgeographic.com: „Surreal” Vegetarian Spider Found. [dostęp 2009-10-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (29 maja 2018)]. (ang.).

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Bagheera kiplingi (cropped).jpg
Autor: Maximilian Paradiz, Licencja: CC BY 2.0
Male Bagheera kiplingi in Yucatan, Mexico