Bagno Pogorzel

Bagno Pogorzel

Zdjęcie lotnicze rezerwatu
rezerwat torfowiskowy
Państwo	Polska
Województwo	mazowieckie
Data utworzenia	1996
Akt prawny	M.P. z 1996 r. nr 2, poz. 19
Powierzchnia	48,64 ha
Ochrona	częściowa
Położenie na mapie gminy wiejskiej Mińsk Mazowiecki Bagno Pogorzel
Położenie na mapie Polski Bagno Pogorzel
Położenie na mapie województwa mazowieckiego Bagno Pogorzel
Położenie na mapie powiatu mińskiego Bagno Pogorzel
52°07′43″N 21°34′36″E/52,128611 21,576667

Rezerwat przyrody Bagno Pogorzel – torfowiskowy rezerwat przyrody, położony w gminie Mińsk Mazowiecki (powiat miński, woj. mazowieckie) w pobliżu wsi Grabina, w leśnictwie Stankowizna. Lokalna nazwa to „Bagno Pogorzelskie”.

Cel i przedmiot ochrony

Celem ochrony rezerwatu jest zachowanie ze względów naukowych i dydaktycznych dużego, naturalnego zbiornika retencyjnego oraz występujących w jego zasięgu stanowisk roślin całkowicie lub częściowo chronionych.

Przedmiot ochrony stanowi bagno z otaczającymi go drzewostanami oraz występującymi tam gatunkami roślin i ptaków podlegających ochronie^[1].

Podstawa prawna

Zarządzenie Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 11 grudnia 1995 r. w sprawie uznania za rezerwaty przyrody^[2].

Klasyfikacja rezerwatu

Według obowiązujących kryteriów rozporządzenia Ministra Środowiska z 30 marca 2005 r. w sprawie rodzajów, typów i podtypów rezerwatów przyrody^[3], pod względem rodzaju, rezerwat Bagno Pogorzel jest rezerwatem torfowiskowym (T). Dalej, ze względu na dominujący przedmiot ochrony rezerwat można zaklasyfikować jako: typ – biocenotyczny i fizjocenotyczny (PBf), podtyp – biocenoz naturalnych i półnaturalnych (bp). Natomiast ze względu na główny typ ekosystemu, jako rezerwat torfowiskowy (ET), podtyp torfowisk wysokich (tw)^[1].

Walory przyrodnicze

O charakterze rezerwatu Bagno Pogorzel decyduje bagno w bezodpływowym obniżeniu terenu z licznymi oczkami wodnymi, otoczone drzewostanami na siedliskach o różnej wilgotności. Występują tu takie zbiorowiska roślinne jak: mszar środkowoeuropejski (Sphagnetum magellanici), kontynentalny bór bagienny (Vaccinio uliginosi-Pinetum), ols torfowcowy (Sphagno squarrosi-Alnetum), grąd subkontynentalny (Tilio-Carpinetum), bór mieszany (Querco-Pinetum), torfowisko przejściowe Eriophorum angustifolium-Sphagnum recurvum, zerpół turzycy nitkowej (Caricetum lasciocarpe). W rezerwacie stwierdzono wiele ciekawych gatunków roślin, w tym chronionych i rzadkich; występują m.in. rosiczka okrągłolistna (Drosera rotundifolia), grzybienie północne (Nymphea candida), modrzewnica zwyczajna (Arctostaphylos uva-ursi), sit drobny (Juncus bulbosus), żurawina błotna (Oxycoccus quadripetalis). Obiekt jest również bardzo interesujący pod względem ornitologicznym. Łącznie na terenie rezerwatu stwierdzono dotychczas co najmniej 53 gatunki ptaków lęgowych i prawdopodobnie lęgowych, spośród których 18 to gatunki wodno-błotne. Na uwagę zasługują m.in. żuraw (Grus grus), błotniak stawowy (Circus pygeagus), wodnik (Rallus aquaticus), perkozek (Tachybaptus ruficollis), rybitwa czarna (Chlidonias niger), remiz (Remiz pendulinus), kszyk (Gallinago gallinago) czy kobuz (Falco subbuteo)^[1][4].

Przypisy