Bahrain Championship 2008

Bahrain Championship
2008
Ilustracja
Liczba uczestników

38

Miejsce

Bahrajn Bahrain International Exhibition Centre, Manama

Zwycięzca

Australia Neil Robertson

II miejsce

Walia Matthew Stevens

Najwyższy break

147 Szkocja Marcus Campbell

Bahrain Championship – czwarty turniej rankingowy sezonu snookerowego 2008/2009 i pierwszy, a zarazem jedynym w historii organizowanym w Bahrajnie. Odbył się w dniach 8–15 listopada w hali widowiskowej Bahrain International Exhibition Centre w Manamie.

W turnieju brało udział 16 najlepszych snookerzystów z oficjalnej listy rankingowej, 16 zwycięzców meczów kwalifikacyjnych oraz sześciu lokalnych zawodników (tzw. "dzikie karty").

Zwycięzcą turnieju został Neil Robertson, który w finale pokonał Matthew Stevensa 9:7. Dla Australijczyka był to trzeci finał imprezy rankingowej w karierze i trzecie zwycięstwo. Natomiast Stevens poniósł szóstą porażkę w siedmiu finałowych występach.

W Polsce turniej transmitowała stacja Eurosport.

Nagrody

Zwycięzca: £48 000
II miejsce: £22 500
Półfinalista: £12 000
Ćwierćfinalista: £6 500
Last 16: £4 275
Last 32: £2 750
Last 48: £1 725
Last 64: £1 325

Najwyższy break kwalifikacji: £500
Najwyższy break fazy zasadniczej: £2 000

Maksymalny break w kwalifikacjach: £1 000
Maksymalny break w fazie zasadniczej: £20 000

Pula nagród: £271 000[1]

Wydarzenia związane z turniejem

Konflikt z Premier League

Czterech zawodników: John Higgins, Ding Junhui, Steve Davis oraz Mark Selby w dniach rozgrywania turnieju miało zaplanowane występy w Światowej Lidze Snookera. Główny Promotor Ligi, Barry Hearn wyraził ubolewanie z powodu braku porozumienia z Światową Federacją Snookera, co do daty rozegrania Bahrain Championship. Jednocześnie uznał, że ww. czterej zawodnicy wezmą udział w rozgrywkach ligowych, co tym samym uniemożliwi im występ w Bahrajnie[3].

John Higgins, Mark Selby oraz Ding Junhui potwierdzili swoją nieobecność znacznie wcześniej, wskutek czego Matthew Stevens, Ken Doherty oraz Jamie Cope awansowali do turnieju głównego bez konieczności rozgrywania meczu kwalifikacyjnego. Steve Davis oficjalnie wycofał się z turnieju już po jego rozpoczęciu i zainkasował punkty rankingowe za wygrany walkowerem mecz z Ronnie O’Sullivanem.

Zawodnicy

Zawodnicy rozstawieni

W turnieju na 1. pozycji rozstawiony został obrońca tytułu, a zarazem aktualny mistrz świata. Następni gracze byli rozstawiani według kolejności zajmowanej na światowej liście rankingowej:

  1. Anglia Ronnie O’Sullivan
  2. Szkocja Stephen Maguire
  3. Anglia Shaun Murphy
  4. Anglia Mark Selby
  5. Szkocja John Higgins
  6. Szkocja Stephen Hendry
  7. Anglia Allister Carter
  8. Walia Ryan Day
  1. Anglia Peter Ebdon
  2. Australia Neil Robertson
  3. Ding Junhui
  4. Anglia Joe Perry
  5. Szkocja Graeme Dott
  6. Hongkong Marco Fu
  7. Anglia Mark King
  8. Irlandia Północna Mark Allen

Zawodnicy nierozstawieni

Poniżsi zawodnicy uzyskali awans do turnieju UK Championship poprzez udział w kwalifikacjach (w nawiasie numer zajmowany na liście rankingowej):

Runda dzikich kart

8 listopada 2008 roku, sześciu azjatyckich snookerzystów zmierzyło się z sześcioma kwalifikantami zajmującymi najniższe miejsca na oficjalnej liście rankingowej.

MeczWynik
WC1Katar Ahmed Saif1-5Anglia Robert Milkins
WC2Bahrajn Ahmed Ghuloom1-5Anglia Barry Pinches
WC3Arabia Saudyjska Ahmed Abdulla Asiry0-5Anglia Mike Dunn
WC4Oman Ahmed Basheer Al-Khusaibi0-5Szkocja Marcus Campbell
WC5Zjednoczone Emiraty Arabskie Isa Ali Al-Hashmi1-5Anglia Rod Lawler
WC6Bahrajn Habib Subah Habib0-5Anglia Mark Davis

Drabinka turniejowa

 Runda pierwsza
do 5 wygranych
Runda druga
do 5 wygranych
Ćwierćfinały
do 5 wygranych
Półfinały
do 6 wygranych
Finał
do 9 wygranych
                        
Anglia Ronnie O’Sullivan 
Anglia Steve Daviswo 
 Anglia Steve Davis 
 Walia Dominic Dalewo 
Hongkong Marco Fu3
Walia Dominic Dale5 
 Walia Dominic Dale2 
 Walia Matthew Stevens5 
Walia Matthew Stevens5 
Anglia Stuart Bingham0 
 Walia Matthew Stevens5
 Walia Ryan Day4 
Walia Ryan Day5
Anglia Dave Harold2 
 Walia Matthew Stevens6 
 Szkocja Stephen Hendry4 
Anglia Peter Ebdon3 
Anglia Robert Milkins5 
 Anglia Robert Milkins5
 Anglia Michael Holt4 
Anglia Jamie Cope3
Anglia Michael Holt5 
 Anglia Robert Milkins2
 Szkocja Stephen Hendry5 
Szkocja Graeme Dott3 
Anglia Barry Pinches5 
 Anglia Barry Pinches1
 Szkocja Stephen Hendry5 
Szkocja Stephen Hendry5
Anglia Ricky Walden3 
Walia Matthew Stevens7
Australia Neil Robertson9
Anglia Shaun Murphy4 
Anglia Mike Dunn5 
 Anglia Mike Dunn4 
 Anglia Barry Hawkins5 
Irlandia Ken Doherty3
Anglia Barry Hawkins5 
 Anglia Barry Hawkins2 
 Irlandia Północna Mark Allen5 
Irlandia Północna Mark Allen5 
Anglia Judd Trump1 
 Irlandia Północna Mark Allen5
 Irlandia Michael Judge2 
Anglia Allister Carter3
Irlandia Michael Judge5 
 Irlandia Północna Mark Allen4
 Australia Neil Robertson6 
Australia Neil Robertson5 
Szkocja Marcus Campbell4 
 Australia Neil Robertson5
 Anglia Stephen Lee2 
Anglia Mark King3
Anglia Stephen Lee5 
 Australia Neil Robertson5
 Szkocja Stephen Maguire2 
Anglia Joe Perry5 
Anglia Rod Lawler1 
 Anglia Joe Perry0
 Szkocja Stephen Maguire5 
Szkocja Stephen Maguire5
Anglia Mark Davis3 

Finał

Finał: Do 9 frame’ów Sędzia: Eirian Williams
Bahrain International Exhibition Centre, Manama, Bahrajn, 15 listopada 2008.
Matthew Stevens (14)
Walia
7-9Neil Robertson (8)
Australia
Sesja popołudniowa: 0-129(129), 13-117(117), 4-108(96), 69-68(68), 1-75(75), 82(51)-22, 75(70)-0
Sesja wieczorna: 56-70(63), 67-47, 115(71)-0, 32-64, 110(110)-5, 73-48, 61-64, 1-96(53), 8-77
110Najwyższy break129
1Breaki stupunktowe2
4Breaki 50-punktowe7

Breaki stupunktowe fazy zasadniczej turnieju

Statystyki turnieju

Statystyki pierwszej rundy

PaństwoIl. zawodników% zawodników
AngliaAnglia2062,50%
SzkocjaSzkocja412,50%
WaliaWalia39,38%
IrlandiaIrlandia26,25%
Irlandia PółnocnaIrlandia Północna13,13%
AustraliaAustralia13,13%
HongkongHongkong13,13%
  • Liczba uczestników rundy: 32 zawodników
  • Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 16
  • Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 16
  • Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 7
  • Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 9
  • Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 119 (144)
  • Średnia liczba partii w meczu: 7,44
  • Najwyższe zwycięstwo: 5-0
  • Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 2


Statystyki drugiej rundy

PaństwoIl. zawodników% zawodników
AngliaAnglia850,00%
WaliaWalia318,75%
SzkocjaSzkocja212,50%
IrlandiaIrlandia212,50%
Irlandia PółnocnaIrlandia Północna16,25%
AustraliaAustralia16,25%
  • Liczba uczestników rundy: 16 zawodników
  • Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 7
  • Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 9
  • Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 5
  • Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 3
  • Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 57 (72)
  • Średnia liczba partii w meczu: 7,13
  • Najwyższe zwycięstwo: 5-0
  • Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 3


Statystyki ćwierćfinałów

PaństwoIl. zawodników% zawodników
AngliaAnglia225,00%
WaliaWalia225,00%
SzkocjaSzkocja225,00%
Irlandia PółnocnaIrlandia Północna112,50%
AustraliaAustralia112,50%
  • Liczba uczestników rundy: 8 zawodników
  • Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 5
  • Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 3
  • Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 4
  • Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 0
  • Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 28 (36)
  • Średnia liczba partii w meczu: 7,00
  • Najwyższe zwycięstwo: 5-2
  • Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 0


Statystyki półfinałów

PaństwoIl. zawodników% zawodników
AngliaAnglia125,00%
WaliaWalia125,00%
SzkocjaSzkocja125,00%
AustraliaAustralia125,00%
  • Liczba uczestników rundy: 4 zawodników
  • Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 4
  • Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 0
  • Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 2
  • Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 0
  • Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 20 (22)
  • Średnia liczba partii w meczu: 10,00
  • Najwyższe zwycięstwo: 6-4
  • Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 0


Kwalifikacje

Mecze kwalifikacyjne do turnieju Bahrain Championship odbyły się w dniach 27–30 października 2008 roku w Pontin’s Centre, w Prestatyn (Walia). Wyłoniły one 16 zawodników. 10 z kwalifikantów najwyżej notowanych w światowym rankingu snookerowym zostało rozstawionych do drabinki turniejowej. Pozostałych 6 kwalifikantów najniżej notowanych w światowym rankingu snookerowym zagrało z 6 lokalnymi zawodnikami w rundzie dzikich kart – zwycięzcy tych spotkań zagrali w pierwszej rundzie pojedynku zasadniczego.

Drabinka kwalifikacji

 Runda 1
Do 5 wygranych partii
 Runda 2
Do 5 wygranych partii
 Runda 3
Do 5 wygranych partii
 Runda 4
Do 5 wygranych partii
                
  Szkocja James McBain0   Anglia Lee Spick2   Anglia David Gray0   Anglia Steve Davis OBE5
  Tajlandia Atthasit Mahitthi5   Tajlandia Atthasit Mahitthi5   Tajlandia Atthasit Mahitthi5   Tajlandia Atthasit Mahitthi4
  Walia Daniel Wells    Liu Song2   Anglia John Parrott MBE5   Walia Dominic Dale5
  bye   Walia Daniel Wells5   Walia Daniel Wells3   Anglia John Parrott MBE0
  Anglia Peter Lines   Anglia Jimmy White MBE2   Szkocja Alan McManus1   Anglia Stuart Bingham5
  bye   Anglia Peter Lines5   Anglia Peter Lines5   Anglia Peter Lines2
  Tajlandia Supoj Saenla4   Anglia Mark Joyce5   Anglia Rory McLeod5   Anglia Dave Harold5
  Walia Andrew Pagett5   Walia Andrew Pagett4   Anglia Mark Joyce3   Anglia Rory McLeod4
  Anglia David Grace2   Anglia Andrew Norman3   Anglia Robert Milkins5   Irlandia Północna Joe Swail1
  Szkocja Robert Stephen5   Szkocja Robert Stephen5   Szkocja Robert Stephen3   Anglia Robert Milkins5
  Irlandia Rodney Goggins5   Irlandia David Morris5   Anglia Adrian Gunnell4   Anglia Michael Holt5
  Anglia Michael Georgiou1   Irlandia Rodney Goggins1   Irlandia David Morris5   Irlandia David Morris0
  Nowa Zelandia Chris McBreen2   Anglia David Roe2   Anglia Barry Pinches5   Irlandia Fergal O’Brien4
  Holandia Stefan Mazrocis5   Holandia Stefan Mazrocis5   Holandia Stefan Mazrocis1   Anglia Barry Pinches5
  Anglia Paul Davison5   Anglia Stuart Pettman5   Anglia Jimmy Michie5   Anglia Ricky Walden5
  Indie Aditya Mehta2   Anglia Paul Davison4   Anglia Stuart Pettman2   Anglia Jimmy Michie2
  Anglia Simon Bedford1   Irlandia Joe Delaney5   Anglia Mike Dunn5   Irlandia Północna Gerard Greene1
  Anglia Stephen Craigie5   Anglia Stephen Craigie2   Irlandia Joe Delaney2   Anglia Mike Dunn5
  Anglia Matthew Selt5   Walia Paul Davies5   Szkocja Jamie Burnett1   Anglia Barry Hawkins5
   Liu Chuang4   Anglia Matthew Selt4   Walia Paul Davies5   Walia Paul Davies4
  Anglia Kuldesh Johal4   Szkocja Scott MacKenzie2   Anglia Judd Trump5   Walia Mark Williams2
  Irlandia Vincent Muldoon5   Irlandia Vincent Muldoon5   Irlandia Vincent Muldoon4   Anglia Judd Trump5
  Walia Jamie Jones   Anglia Martin Gould5    Liang Wenbo5   Irlandia Michael Judge5
  bye   Walia Jamie Jones4   Anglia Martin Gould1    Liang Wenbo2
  Anglia Matthew Couch5   Walia Ian Preece4   Szkocja Marcus Campbell5   Anglia Nigel Bond4
  Anglia Andy Lee3   Anglia Matthew Couch5   Anglia Matthew Couch2   Szkocja Marcus Campbell5
  Irlandia Północna Patrick Wallace2   Anglia Andy Hicks5   Anglia Tom Ford1   Anglia Stephen Lee5
   Jin Long5    Jin Long3   Anglia Andy Hicks5   Anglia Andy Hicks1
  Anglia Lewis Roberts   Anglia Rod Lawler5   Anglia David Gilbert2   Anglia Ian McCulloch3
  bye   Anglia Lewis Roberts1   Anglia Rod Lawler5   Anglia Rod Lawler5
   Li Hang5   Anglia Mark Davis5   Anglia Andrew Higginson3   Anglia Anthony Hamilton2
  Anglia Wayne Cooper2    Li Hang2   Anglia Mark Davis5   Anglia Mark Davis5

Breaki stupunktowe kwalifikacji

Przypisy

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Snooker balls triangled.png
Autor: Myself, Licencja: CC BY-SA 2.5
Triangle of the 15 reds in snooker. Note: This is not a full depiction of the setup of a game of snooker, as the colour balls are not shown.
Flag of England.svg
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
Flag of Northern Ireland (1953–1972).svg
Ulster Banner is a heraldic banner taken from the former coat of arms of Northern Ireland. It was used by the Northern Ireland government in 1953-1973 with Edwardian crown since coronation of Queen Elizabeth II, based earlier design with Tudor Crown from 1924. Otherwise known as the Ulster Flag, Red Hand of Ulster Flag, Red Hand Flag.
Flag of Thailand.svg
The national flag of Kingdom of Thailand since September 2017; there are total of 3 colours:
  • Red represents the blood spilt to protect Thailand’s independence and often more simply described as representing the nation.
  • White represents the religion of Buddhism, the predominant religion of the nation
  • Blue represents the monarchy of the nation, which is recognised as the centre of Thai hearts.
Flag of New Zealand.svg
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Flag of India.svg
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
Ulster Banner.svg
Ulster Banner is a heraldic banner taken from the former coat of arms of Northern Ireland. It was used by the Northern Ireland government in 1953-1973 with Edwardian crown since coronation of Queen Elizabeth II, based earlier design with Tudor Crown from 1924. Otherwise known as the Ulster Flag, Red Hand of Ulster Flag, Red Hand Flag.