Bajt Itab
| ||
Ruiny Bajt Itab | ||
Państwo | Mandat Palestyny | |
Dystrykt | Dystrykt Jerozolimy | |
Wysokość | 675 m n.p.m. | |
Populacja (1945) • liczba ludności | 540 | |
Data zniszczenia | 21 października 1948 | |
Powód zniszczenia | atak Sił Obronnych Izraela | |
Obecnie | Nes Harim | |
31°44′06″N 35°03′11″E/31,735000 35,053056 | ||
Strona internetowa |
Bajt Itab (arab. بيت عطاب) – nieistniejąca już arabska wieś, która była położona w Dystrykcie Jerozolimy w Mandacie Palestyny. Wieś została wyludniona i zniszczona podczas I wojny izraelsko arabskiej (al-Nakba), po ataku Sił Obronnych Izraela 21 października 1948.
Położenie
Bajt Itab leżała wśród wzgórz Judei, w odległości 17 km na zachód od miasta Jerozolima. Według danych z 1945 do wsi należały ziemie o powierzchni 875,7 ha. We wsi mieszkało wówczas 540 osób[1].
własność gruntów | powierzchnia gruntów (hektary) |
---|---|
Arabowie | 544,7 |
Żydzi | 0 |
publiczne | 331 |
Razem | 875,7 |
Rodzaj użytkowanych gruntów | hektary |
---|---|
uprawy oliwek | 11,6 |
uprawy nawadniane | 66,5 |
uprawy zbóż | 140 |
nieużytki | 667,8 |
zabudowane | 1,4 |
Historia
Wieś Bajt Itab jest identyfikowana przez historyków z wymienioną w IV wieku przez Euzebiusza osadą Enadab[2]. W połowie XII wieku wieś była lennem Bazyliki Grobu Świętego w Jerozolimie. Istniała tutaj forteca krzyżowców[3]. Po 1161 została sprzedana przez żonę flamandzkiego rycerza Johannesa Gothmana, która została zmuszona sprzedać swoje ziemie w celu zdobycia pieniędzy na okup za swojego męża, wziętego do niewoli w 1157 przez wojska muzułmańskie. Wówczas po raz pierwszy pojawia się arabska Nazwa wsi, zapisana jednak w łacińskiej transliteracji jako Bethaatap[4].
W okresie panowania Brytyjczyków Bajt Itab była średniej wielkości wsią[1].
Podczas I wojny izraelsko-arabskiej w drugiej połowie maja 1948 wieś zajęły egipskie oddziały. Podczas operacji „Ha-Har” w nocy z 20 na 21 października 1948 wieś zajęli Izraelczycy. Mieszkańcy zostali wysiedleni, a wszystkie domy wyburzono[1].
Miejsce obecnie
Tereny wioski Bajt Itab zostały zajęte przez utworzony w 1950 roku moszaw Nes Harim. Palestyński historyk Walid Chalidi, tak opisał pozostałości wioski Bajt Itab: „Teren jest pokryty dużą ilością gruzów z rozebranych domów. Widoczne pozostają ruiny twierdzy krzyżowców. Po wschodniej i zachodniej stronie wioski istnieją dwa cmentarze”[1].
Przypisy
- ↑ a b c d Welcome To Bayt 'Itab (ang.). W: Palestine Remembered [on-line]. [dostęp 2011-10-23].
- ↑ Walid Chalidi: All That Remains: The Palestinian Villages Occupied and Depopulated by Israel in 1948. Washington D.C.: Institute for Palestine Studies, 1992, s. 274. ISBN 0-88728-224-5.
- ↑ Claude Reignier Conder, H.H. Kitchener: The Survey of Western Palestine: memoirs of the topography, orography, hydrography, and archaeology. London: Committee of the Palestine Exploration Fund., 1881, s. 23. [dostęp 2011-10-23]. (ang.)
- ↑ Meron Benvenisti: Sacred Landscape: The Buried History of the Holy Land Since 1948. University of California Press, 2002, s. 301. ISBN 978-0-520-23422-2. [dostęp 2011-10-23]. (ang.)
Media użyte na tej stronie
Autor:
- Israel_location_map.svg: NordNordWest
- derivative work: Nableezy (talk)
Location map of Mandatory Palestine
The Palestine Ensign, flown by ships registered in the British Mandate territory during the period 1927–1948. This was the only Palestine-specific flag which was not restricted to official use by a government functionary or department (see Flag of the British Mandate for Palestine).