Balaam

Balaam
ilustracja
Występowanie

Księga Liczb

Rodzina
Ojciec

Beor

Balaam a. Bileam, syn Beora (hebr. ‏בִּלְעָם‎) – postać biblijna ze Starego Testamentu, prorok błogosławiący naród wybrany.

Historia biblijna

Prorok z Mezopotamii, którego Balak, król Moabu, poprosił, by przeklął Izraelitów w czasie ich wędrówki po pustyni. Pokonali oni właśnie Amorytów i Balak obawiał się, że przyszła kolej na jego kraj. Początkowo Balaam odmówił spotkania się z królem (z rozkazu Bożego), lecz za drugim razem wyraził zgodę. Po drodze anioł Boga zatrzymał jego oślicę i nakazał mu powiedzieć tylko to, co kazał Bóg. Zamiast przekląć Izraelitów, pobłogosławił im trzy razy.

Później próbował sprowadzić na Izraelitów zgubę i zyskać w ten sposób obiecaną nagrodę za namówienie ich do kultu Baala. Został zabity w czasie ataku Izraelitów na Midianitów (Lb rozdz. 22–23; 31) .

Proroctwo dotyczące Mesjasza

Według Orygenesa mieszkańcy Mezopotamii posiadali stare zapiski z przepowiedniami Balaama. Jedna z nich, zanotowana przez Mojżesza, miała dotyczyć Mesjasza[1]. Orygenes wyjaśnia, że dzięki tej przepowiedni magowie zaobserwowali gwiazdę, którą powiązali z narodzinami Jezusa, przybywając do Betlejem[2].

Inskrypcja

Prorok o tym samym imieniu, prawdopodobnie tożsamy z biblijnym, wspomniany jest w inskrypcji z Dajr Alla.

Przypisy

  1. Lb 24,17.
  2. Orygenes, Homilie o Księdze Liczb, Hom. 13,7.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie