Balin (Śródziemie)

Balin
Władca Morii
Postać z mitologii Śródziemia
Pierwsze wystąpienie

Hobbit: Niezwykła podróż

Ostatnie wystąpienie

Hobbit: Bitwa Pięciu Armii

Wystąpienia

Hobbit, czyli tam i z powrotem, Władca Pierścieni

Grany przez

Ken Stott (Hobbit)

Dubbing

Zdzisław Wardejn

Dane biograficzne
Pochodzenie

Erebor, Ered Luin, Moria

Przynależność

krasnolud, plemię Durina

Data urodzenia

2763 TE

Data śmierci

10 grudnia 2994 TE[1]

Rodzina

Fundin (ojciec)
Dwalin (rodzeństwo)

Inskrypcja na grobowcu Balina.
Napis alfabetem cirth głoszący
Balin
Fundinul
uzbadKhazaddûm[u]
BalinsonofFundinlordofMor[ia]
przetłumaczony przez M. Skibniewską jako Balin, syn Fundina, władca Morii[2].

Balin (ur. w 2763, zm. 10 grudnia 2994 roku Trzeciej Ery[1]) – postać ze stworzonej przez J.R.R. Tolkiena mitologii Śródziemia. Pojawia się w Hobbicie, a jego późniejsze losy zostają przedstawione we Władcy Pierścieni. Pewne informacje na jego temat znajdują się też w Dodatkach do tej powieści.

Krasnolud z królewskiego rodu Durina. Był krewnym i jednym z kompanów Thorina Dębowej Tarczy, starszym synem Fundina i bratem Dwalina. Przez pięć lat (od 2989 do 2994 roku) władał starożytną siedzibą krasnoludów, Morią.

Opis postaci

Młodość i wygnanie z Ereboru

Urodził się i wychował w Ereborze. Udało mu się przeżyć napaść smoka Smauga (2770 rok). Następnie tułał się, wraz z grupą krasnoludów pod wodzą Thróra, po całym Środziemiu, aż osiedlili się w Dunlandzie. Być może brał udział w wojnie z orkami (2793–2799). Od 2802 roku mieszkał w Ered Luin, gdzie osiedlili się jego współplemieńcy.

Wyprawy do Samotnej Góry

Balin był krewnym i bliskim towarzyszem królów plemienia Durina, Thráina II i Thorina Dębowej Tarczy. Brał udział w tragicznej wyprawie Thráina do Ereboru (2841–2845), która zakończyła się niepowodzeniem i zaginięciem monarchy.

W 2941 roku wyruszył ponownie do Samotnej Góry, tym razem jako członek kompanii Thorina. Właśnie podczas tej wyprawy poznał i szczególnie zaprzyjaźnił się z hobbitem Bilbem Bagginsem. Tak jak wszyscy towarzysze Thorina walczył w Bitwie Pięciu Armii. W odnowionym Królestwie pod Górą zajmował niewątpliwie wysoką pozycję. Odwiedził Bilba w Shire w 2949 roku i być może czynił to później.

Wyprawa do Morii i śmierć

W 2989 roku, ulegając sugestiom licznych współplemieńców, Balin stanął na czele znacznej grupy krasnoludów, którzy ruszyli do Morii. Pragnął na nowo zasiedlić siedzibę przodków i odnaleźć ostatni z Siedmiu Pierścieni. Początkowo odnosił sukcesy – wyparł orków z kopalni i rozpoczął tam intensywne prace. Przybrał też tytuł Władcy Morii. Piastował jednak tę godność tylko pięć lat. Balin zginął podczas przechadzki nad Jeziorem Zwierciadlanym, przeszyty strzałą z łuku orka. Pochowano go w sali Mazarbul, która była jego główną kwaterą. Towarzysze Balina, wśród nich Ori i Oin, wkrótce potem ponieśli śmierć, wybici przez orków. Nikt z nich nie zdołał uciec i przekazać wieść do Samotnej Góry, tak więc przez następne lata tamtejsi mieszkańcy nie wiedzieli, co dokładnie stało się z uczestnikami wyprawy do Morii.

Tajemnica ta została wyjaśniona dopiero w trakcie Wojny o Pierścień. Wówczas to członkowie Drużyny Pierścienia, wędrując przez Morię, trafili do sali Mazarbul i odkryli grobowiec Balina (15 stycznia 3019 roku)[3]. Z zapisków odnalezionej tam Księgi Mazarbul poznali też jego los.

Imię

Imię Balin (bálinn), użyte przez Tolkiena w jego tekstach, pochodzi ze staronordyckiego i znaczy w tym języku płonący[4].

Ekranizacja Petera Jacksona

Władca Pierścieni

Postać Balina nie występuje w ekranizacji Władcy Pierścieni w reżyserii Petera Jacksona, lecz podobnie jak w powieści, wspominają o nim bohaterowie filmu.

Wprowadzono jednak istotną zmianę – o ile w książce Tolkiena krasnolud Gimli, członek Drużyny, nie zna dokładnie losów swego krewniaka, to w filmie jest przekonany, że Balin wciąż żyje i nadal rządzi Morią. Dopiero po wejściu do kopalni i znalezieniu szczątków krasnoludzkich wojowników dowiaduje się prawdy, co wywołuje u niego przerażenie i niedowierzanie.

Sceny w sali, gdzie spoczywa Balin, w zasadzie nie odbiegają od powieści. Wyjątkiem jest fakt, że w filmie Gimli, walcząc z orkami, stoi na grobowcu, aż do momentu gdy troll maczugą rozbija kamienny sarkofag.

Hobbit

W ekranizacji Hobbita w reżyserii Petera Jacksona Balina zagrał Ken Stott.

Przypisy

  1. a b Daty roczne narodzin i śmierci podano za: Dodatek C Rodowody. W: J.R.R. Tolkien: Władca Pierścieni. przeł. M. Skibniewska. T. 3: Powrót króla. Warszawa: 2002, s. 501.
    Data dzienna zgonu podana za: J.R.R. Tolkien: Władca Pierścieni. przeł. M. Skibniewska. T. 1: Drużyna Pierścienia. Warszawa: 2002, s. 424 (księga druga, rozdział 5 Most w Khazad-dûm).
    Według Kalendarza Namiestników miesiąc ten zwał się Ringarë. Dokładne informacje o kalendarzach Śródziemia zawarte są w Dodatku D Kalendarz Shire’u.
    Pozostałe daty roczne w tym artykule podano za: Dodatek B Kronika Lat (Kronika Królestw Zachodnich). W: J.R.R. Tolkien: Władca Pierścieni. przeł. M. Skibniewska. T. 3: Powrót króla. Warszawa: 2002, s. 477-481.
  2. Autor niniejszej ilustracji w dwóch ostatnich linijkach nie zamieścił trzech run widocznych w wydaniach Władcy Pierścieni, oznaczających „u” oraz „ia”. J.R.R. Tolkien: Władca Pierścieni. przeł. M. Skibniewska. T. 1: Drużyna Pierścienia. Warszawa: 2002, s. 421 (księga druga, rozdział 4 Wędrówka w ciemnościach).
  3. Data podana za: Dodatek B Kronika Lat (Kronika Królestw Zachodnich). W: J.R.R. Tolkien: Władca Pierścieni. przeł. M. Skibniewska. T. 3: Powrót króla. Warszawa: 2002, s. 485.
    Wedle kalendarza hobbitów z Shire’u był to dzień 15 miesiąca Afteryule, natomiast w Kalendarzu Namiestników miesiąc ten zwał się Narvinyë.
  4. R. Derdziński: Indeks. W: J.R.R. Tolkien: Władca Pierścieni. przeł. M. i C. Frąc. T. 3: Powrót króla. Warszawa: 2002, s. 385.

Bibliografia

  • John Ronald Reuel Tolkien: Władca Pierścieni. przeł. Maria Skibniewska. T. 1: Drużyna Pierścienia. Warszawa: Warszawskie Wydawnictwo Literackie Muza SA, 2002. ISBN 83-7319-172-0.
  • John Ronald Reuel Tolkien: Władca Pierścieni. przeł. Maria Skibniewska. T. 3: Powrót króla. Warszawa: Warszawskie Wydawnictwo Literackie Muza SA, 2002. ISBN 83-7319-172-0.
  • Ryszard Derdziński: Indeks. W: John Ronald Reuel Tolkien: Władca Pierścieni. przeł. Maria i Cezary Frąc. T. 3: Powrót króla. Warszawa: Wydawnictwo Amber, 2002, s. 383-397. ISBN 83-7245-884-7.
  • Fran Walsh, Philippa Boyens, Peter Jackson: The Lord of the Rings: The Fellowship of the Ring. Screenplay based on the novels by J.R.R. Tolkien. 2001.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Balin.jpg
Autor: Naugperedel, Licencja: CC BY-SA 3.0
Balin Tomb Description from J. R. R. Tolkien's novels