Ballady pijackie

Ballady pijackie – cykl pięciu poematów Antoniego Langego opublikowanych w 1895. Cykl wylicza pięć narkotyków, po które powinien sięgać młodopolski artysta: kawa, absynt, poncz, szampan i haszysz. Tematyka dzieła klasyfikuje je jako jeden z pierwszych tak wyrazistych manifestów dekadentyzmu i modernistycznego dandyzmu. Do cyklu odwoływali się często krytycy literaccy (S. Brzozowski, J. Tomkowski), traktując go jako wyznacznik literackiej mody końca XIX wieku oraz cenne źródło dla zrozumienia epoki. Ballady pijackie cechuje barwność języka, erudycja i bogactwo nawiązań kulturowych, literackich oraz religijnych.

Ballady pijackie realizują niezwykle rzadki w poezji polskiej model ballady francuskiej, skomplikowanego średniowiecznego układu stroficznego, występującego między innymi w twórczości François Villona^[1].

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Ballady pijackie są częścią Poezye Cz.2, dostępnego w serwisie Polona

Dzieła Antoniego Langego Poezja Sonety wedyckie Pogrzeb Shelleya Ballady pijackie Księga proroków Logos Poezje Widzenie świętej Katarzyny Wenus żebracza Pogrobowcom Świat Fragmenta. Poezje wybrane Pocałunki Deuteronomion, czyli powtórzenie Akteon Księgi bogów Rozmyślania Pierwszy dzień stworzenia XXVII sonetów Ilia Muromiec Trzeci dzień Groteski. Wiersze ironiczne Rozmyślania. Z nowej serii Gdziekolwiek jesteś Proza Godzina Elfryda: nowele i fantazje Zbrodnia Dwie bajki Czterdzieści cztery Stypa W czwartym wymiarze Miranda Nowy Tarzan Róża polna Michałki Dramat Atylla Wenedzi Malczewski Krytyka literacka O poezji współczesnej Studia z literatury francuskiej Lord Byron Panteon literatury wszechświatowej Pochodnie w mroku Filozofia O sprzeczności sprawy żydowskiej Analfabetyzm i walka z ciemnotą w Królestwie Polskim Studia i wrażenia Rzuty Portal:Literatura Wikiprojekt:Literatura