Bambo

Bambo – wiersz dla dzieci Juliana Tuwima opublikowany po raz pierwszy w 1935 r. na łamach „Wiadomości Literackich”^[1].

Treść

Wiersz opowiada historię Bamba – czarnego dziecka, które pilnie uczy się w afrykańskiej szkole. Kiedy wraca do domu, „psoci i figluje”, za co matka nazywa go łobuzem. Gdy matka oferuje mu mleko, on ucieka i wspina się na drzewo. Kiedy matka każe mu się wykąpać, on boi się, że się wybieli. Jego matka kocha go jednak. Wiersz kończy się stwierdzeniem: „szkoda, że Bambo czarny, wesoły, nie chodzi razem z nami do szkoły”^[2].

Utwór składa się z 16 wersów.

Wiersz Murzynek Bambo rozpoczynał niegdyś polski elementarz Mariana Falskiego, a także znajdował się w większości podręczników nauczania początkowego. Większość polskich dzieci znała ten utwór na pamięć.

Kontrowersje

Część komentatorów odbiera utwór jako obraźliwy dla osób czarnoskórych^[3]. Inni z kolei wskazują, że rasizm z całą pewnością nie leżał w zamyśle autora, zaś historia Bamba wzbudza u dzieci sympatię dla ich afrykańskich rówieśników^[4].

Zobacz też

• Murzyn

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Tekst wiersza "Bambo"