Bandar ibn Sultan

Bandar ibn Sultan ibn Abd al-Aziz Al Su’ud
Data i miejsce urodzenia

2 marca 1949
At-Ta’if

Ambasador w USA
Okres

od 27 września 1983
do 8 września 2005

Bandar ibn Sultan ibn Abd al-Aziz Al Su’ud (ur. 2 marca 1949 w At-Ta’ifie) − saudyjski książę i wysoki funkcjonariusz państwowy, ambasador w USA w latach 1983−2005.

Życiorys

Książę Bandar urodził się 2 marca 1949 roku w At-Ta’ifie, letniej siedzibie rodziny panującej. Jego ojcem był książę Sultan ibn Abd al-Aziz Al Su’ud. Bandar ibn Sultan jest żonaty z księżną Hajfą bint Fajsal, ma z nią czterech synów i cztery córki[1].

Ukończył British Royal Air Force College w Cranwell w 1968 roku i został porucznikiem w Królewskich Saudyjskich Siłach Powietrznych (RSAF). W następnych latach przeszedł też kursy lotnicze w Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych. Latał na samolotach JP 3-4, T-38, T-33, F-5, F-53/55, F-102 i F-15. Łącznie służył w armii 17 lat i odszedł z niej w randze podpułkownika, dowódcy szwadronu. Był także członkiem saudyjskiej delegacji do USA, która prowadziła rozmowy w sprawie zakupu samolotów F-15s w 1978 roku i samolotu AWACS w 1981 roku. Był także odpowiedzialny za program modernizacji wojsk lotniczych, Peace Hawk. W 1980 roku uzyskał dyplom magistra polityki międzynarodowej na Johns Hopkins University School of Advanced International Studies. W 1982 roku był attaché wojskowym w Waszyngtonie[1].

Bandar ibn Sultan z George'em W. Bushem

Jako przedstawiciel Arabii Saudyjskiej negocjował zawieszenie broni w libańskiej wojnie domowej, był też zaangażowany w 1999 roku w mediacje ws. zamachu nad Lockerbie. Mianowany ambasadorem w USA 27 września 1983 roku, listy uwierzytelniające złożył 24 października tego samego roku, a 7 sierpnia 1995 roku został awansowany do rangi ministra. Od 1984 roku był regularnym członkiem saudyjskiej delegacji na posiedzenia Zgromadzenia Ogólnego ONZ[1]. Po zamachach z 11 września 2001 roku zaangażował się w przekonanie amerykańskiej opinii publicznej i rządu o przyjaźni Arabii Saudyjskiej względem USA i zaangażowaniu jego kraju w walkę z terroryzmem[2]. Był określany przyjacielem prezydenckiej rodziny Bushów i miał duży wpływ na George'a W. Busha, namawiając go m.in. do inwazji na Irak[3].

Odwołany z funkcji ambasadora 8 września 2005 roku, zaś 16 października został sekretarzem generalnym Rady Bezpieczeństwa Narodowego[1] i pełnił tę funkcję do 2012 roku[2]. 19 lipca 2012 roku został szefem służb wywiadowczych Arabii Saudyjskiej[1], jednak w kwietniu 2014 roku odszedł ze stanowiska na własne życzenie[4]. W latach 2005-2015, za czasów panowania króla Abd Allaha, który zmarł 23 stycznia 2015, i początków króla Salmana, był sekretarzem generalnym Saudyjskiej Rady Bezpieczeństwa. Król Abd Allah stworzył 16 października 2005 Saudyjską Radę Bezpieczeństwa. I pierwszym sekretarzem został książę Bandar, był nim do 29 stycznia 2015, kiedy to król Salman zniósł tego samego dnia Radę Bezpieczeństwa.

Przypisy

  1. ↑ a b c d e His Royal Highness Prince Bandar bin Sultan (ang.). Royal Embassy of Saudi Arabia in Washington, DC. [dostęp 2014-10-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-21)].
  2. ↑ a b Spencer C. Tucker: Persian Gulf War Encyclopedia: A Political, Social, and Military History. Santa Barbara, Kalifornia: ABC-CLIO LLC, 2014, s. 53. ISBN 978-1-61069-415-5. [dostęp 2014-10-22].
  3. ↑ Mariusz Zawadzki: Czy mały kraj może wpływać na politykę wielkiej Ameryki? (pol.). W: Gazeta Wyborcza [on-line]. Agora SA, 2014-10-16. [dostęp 2014-10-22].
  4. ↑ Saudi intelligence chief Bandar bin Sultan removed (ang.). BBC, 2014-04-16. [dostęp 2014-10-22].

Media użyte na tej stronie

Prince Bandar bin Sultan with G.W. Bush.jpg
President George W. Bush meets with Saudi Arabian Ambassador Prince Bandar bin Sultan at the Bush Ranch in Crawford, Texas, Tuesday, Aug. 27, 2002
Bandar bin Sultan.jpg
(c) Kremlin.ru, CC BY 4.0
w:Bandar bin Sultan, Secretary-General of the National Security Council of Saudi Arabia