Bandkanon 1

Bandkanon 1
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 Szwecja

Producent

Bofors

Typ pojazdu

działo samobieżne

Załoga

5 osób

Historia
Wycofanie

2003

Dane techniczne
Silnik

silnik wysokoprężny Rolls-Royce K60 i turbiny gazowej Boeing 502-10MA (Bkan 1A)
silnik wysokoprężny dwusuwowych Detroit Diesel 6V-53T i turbina gazowa(Bkan 1C)
o mocy 179 + 224 KM (Bkan 1A)
216 + 224 KM (Bkan 1C)

Długość

11 m (całkowita)
6,55 m (kadłub)

Szerokość

3,37 m

Wysokość

3,85 m

Prześwit

0,37 m

Masa

53 000 kg (Bkan 1C)

Osiągi
Prędkość

28 km/h

Zasięg

230

Pokonywanie przeszkód
Rowy (szer.)

2 m

Ściany (wys.)

0,95 m

Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 × armata kalibru 155 mm

1 × Ksp 58

Użytkownicy
Szwecja

Bandkanon 1 – szwedzkie działo samobieżne znajdujące się na uzbrojeniu w latach 1968–2003. Producentem była firma Bofors. Wyprodukowano 26 dział tego typu.

Bandkanon 1 składało się ze zmodyfikowanego (wydłużonego) podwozia czołgu Strv 103A. Na podwoziu umieszczono wieżę z armatą kalibru 155 mm. Armatę wyposażono w automat ładujący, dzięki któremu było możliwe wystrzelenie znajdujących się na dziale 14–15 pocisków (czternaście w dwóch siedmionabojowych magazynach, piętnasty w lufie) w ciągu 45 sekund. Wysoka szybkostrzelność była dużą zaletą, ale zastosowanie automatu ładującego spowodowało także zwiększenie masy działa do 52 ton i podwyższyło cenę działa. Wysokie koszty spowodowały, że wyprodukowano tylko 26 dział Bandkanon 1. W latach 80. działa poddano modernizacji. Unowocześniono układ napędowy poprzez zastosowanie silników analogicznych jak w czołgu Strv 103, usunięto żuraw przeznaczony do ładowania amunicji, a działo wyposażono w system nawigacyjny POS 2. Nowa wersja otrzymała oznaczenie Bondkanon 1C.

Działa Bandkanon 1 zostały wycofane z uzbrojenia w 2003 roku.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie