Bank Estonii

Bank Estonii
Eesti Pank
Data założenia	24 lutego 1919
Państwo	Estonia
Siedziba	Tallinn
Prezes	Ardo Hansson
Rodzaj banku	Bank centralny
	Strona internetowa

Główna siedziba Banku Estonii w Tallinnie do 1935

Główna siedziba Banku Estonii w Tallinnie od 1935

Bank Estonii (est. Eesti Pank) – centralny bank Estonii z siedzibą w Tallinnie, istniejący od 1919 do likwidacji podczas okupacji sowieckiej w 1940 roku. Odrodzony 1 stycznia 1990 roku przed przywróceniem niepodległości Estonii. Od maja 2004 członek Europejskiego Systemu Banków Centralnych, od 1 stycznia 2011 roku członek Eurosystemu.

Historia Banku Estonii

Bank Estonii został powołany do życia dekretem estońskiego rządu tymczasowego w 1919 i otrzymał prawo do emisji waluty narodowej. Początkowy kapitał banku wynosił 10 milionów marek estońskich pochodzących z zasobów skarbu państwa. Od 1921 bank rozpoczął emisję banknotów w walucie markowej. W latach 1924–1926 przygotowano reformę walutową Estonii zakładającą przejście od marki do korony estońskiej. W 1927 Bank Estonii stał się niezależną instytucją emitującą środki płatnicze, a jego kapitał stały wzrósł z 2,5 do 5 milionów koron i składał się z narodowej rezerwy w złocie i walutach obcych oraz pożyczki w wys. miliona funtów szterlingów udzielonej przez Wielką Brytanię. Nowa waluta, korona estońska, wprowadzona została do obiegu w 1928 roku. Korona została sztywno powiązana z funtem szterlingiem, który odpowiadał 18.35 korony. Po okupacji Estonii przez ZSRR w czerwcu 1940, bank został znacjonalizowany, a następnie oficjalnie zlikwidowany, a jego aktywa zostały przejęte przez republikański oddział Banku Państwowego ZSRR. Koronę estońską wymieniano po kursie 1 korona=1,25 rubla, chociaż wartość rynkowa korony wynosiła 8.10 rubli. Po zajęciu Tallinna przez wojska niemieckie, latem 1941, Bank Estonii wznowił swoją działalność. W 1943 stał się filią Gemeinschaftsbank Ostland w Rydze i działał pod nazwą Gemeinschaftsbank Estland, jednak nie miał prawa do emisji waluty. Po ponownym wkroczeniu Rosjan w 1944, sytuacja banku wróciła do stanu sprzed wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej. W grudniu 1989 podjęto decyzję o odrodzeniu Banku Estonii z dniem 1 stycznia 1990 roku. Bank zajmował się od 1991 do 2010 roku emisją waluty narodowej, korony estońskiej. Po wprowadzeniu w Estonii euro rola emisyjna banku przeszła w gestię Europejskiego Banku Centralnego.

Główna siedziba Banku Estonii w Tallinnie

Budynek głównej siedziby Banku Estonii w Tallinnie przy Estonia pst 13 został wzniesiony w 1935 w stylu funkcjonalizmu. Autorami budynku byli architekci Ernst Habermann i Herbert Johanson. Gmach stał się główną siedzibą Banku Estonii od 1935 i ponownie stał się własnością Banku Estonii w 1992 roku. Sąsiedni budynek, wzniesiony w 1909 w stylu historyzmu, był główną siedzibą Banku Estonii w latach 1919–1935. Przed I wojną światową budynek stanowił lokalną filię Rosyjskiego Banku Narodowego. Został zaprojektowany przez Aleksandra Jarona i był wzorowany na podobnym banku w Petersburgu. W sąsiadującym z nim budynku przy Estonia pst 11 (były gmach Towarzystwa Kredytowego Estońskiego Rycerstwa) mieści się obecnie Muzeum Banku Estonii prezentujące interesującą ekspozycję dotyczącą dziejów Banku Estonii i emitowanych przezeń walut od 1919 roku.

Prezesi Banku Estonii od 1919

#	Portret	Prezes	Kadencja
#	Portret	Prezes	Od	Do
1		Mihkel Pung (1876-1941)	marzec 1919	sierpień 1919
2		Eduard Aule (1878-1947)	październik 1921^[1]	październik 1925
3		Artur Uibopuu (1878-1930)	październik 1925	listopad 1926
4		Jüri Jaakson (1870-1942)	listopad 1926	lipiec 1940
5		Juhan Vaabel (1899-1971)	lipiec 1940	październik 1940
6		Martin Köstner (1899-1977)^[2]	1944	1949
7		Oskar Kerson (1887-1980)^[2]	21 stycznia 1968	31 grudnia 1980
8		Rein Otsason (1931-2004)	28 grudnia 1989	23 września 1991
9		Siim Kallas (1948-)	23 września 1991	27 kwietnia 1995
10		Vahur Kraft (1961-)	27 kwietnia 1995	7 czerwca 2005
11		Andres Lipstok (1957-)	7 czerwca 2005	7 czerwca 2012
12		Ardo Hansson (1958-)	7 czerwca 2012	nadal